بزرگنمايي:

آریا بانو - جام جم / «مراقبت کامل می کنم» یک فیلم کامل سینمایی است؛ فیلمی که بعضی ها آن را با آثار هیچکاک مقایسه می کنند
این روزها تعداد فیلم هایی که داستانشان را به زبان کمدی سیاه تعریف می کنند رو به افزایش است. جالب این که این کمدی های سیاه معمولا در فضایی جنایتکارانه رخ می دهند و چنین به نظر می رسد که با بهره گیری از شخصیت های جنایتکار در راس ماجراها، می توان اثری دلچسب تر، دیدنی تر و جذاب تر خلق کرد. زمانی که صحبت از این نوع فیلم می شود، بلافاصله نام هایی چون برادران کوئن و گای ریچی به ذهن می آید. این دو با تولید کارهایی درخشان در گونه کمدی سیاه جنایتکارانه، فصل تازه ای را در بین گونه های سینمایی باز کرده اند. «مراقبت کامل می کنم» محصول جدید شبکه نتفلیکس، ادامه دهنده راهی است که ریچی و کوئن ها آغازگرش بودند و نام جی بلیکسن را به عنوان کارگردان بر خود دارد. توانایی این فیلمساز جوان در خلق یک فیلم نوآر دلهره آور که داستانش را با لحنی کمدی و گزنده تعریف می کند، حکایت از ورود چهره ای مستعد در جمع هنرمندان قدیمی گونه کمدی سیاه می کند. نکته جالب تر درباره «مراقبت کامل می کنم»، حضور یک شخصیت زن به عنوان یک آدم خلافکار و گوش بر در راس ماجراهای فیلم است. اگر تا قبل از این دنیای دلهره آور و جنایتکارانه کمدی های سیاه دنیایی به شدت مردانه بود و زنان اجازه و امکان حضور در این دنیای پرخطر و شریرانه را نداشتند، حالا بلیکسن عکس آن را ثابت می کند و نشان می دهد که زنان هم می توانند توانایی انجام چنین کارهای خلاف بزرگ و جامعه ستیزی را داشته باشند!
مارلا گریسون (با بازی روزماند پایک)، زنی خوش مشرب و به ظاهر مثبت است که با دور زدن قانون و متقاعد کردن سیستم قضایی، سرپرستی زنان و مردان کهنسال ثروتمند را به عهده می گیرد و به دنبال آن با همراهی دستیارش فران (آیزا گونزالس)، ثروت این افراد را به جیب می زند. اما زمانی که تازه ترین طعمه اش جنیفر پترسن (دایان وست) مادر یک خلافکار خطرناک و زیرزمینی مافیای روسی (پیتر دینکلاگ) از آب درمی آید، او باید برای حفظ زندگی و جانش مبارزه کند.
کار فیلمبرداری فیلم جولای 2019 در ماساچوست انجام شد و اولین نمایش بین المللی اش را سپتامبر2020 در جشنواره تورنتو داشت. مدیران شبکه نتفلیکس گفته اند «مراقبت کامل می کنم» یکی از پربازدیدترین محصولات پلتفرم اینترنتی شان بوده و 56 میلیون بیننده به تماشای آن نشسته اند. منتقدان سینمایی که به شدت این کمدی سیاه را پسندیده اند، نقدهای مثبت فراوانی برایش نوشته و در آنها به تحسین کارگردانی، فیلمنامه (که توسط خود بلیکسن نوشته شده) و بازی های بازیگران (به ویژه پایک، که برای این نقش موفق به دریافت جایزه بهترین بازیگر زن مراسم گلدن گلوب در بخش بهترین بازیگر کمدی و موزیکال شد) پرداختند.
اوئن گیلبرمن منتقد ورایتی، بلیکسن و کارش را با هنرمند کلاسیکی چون آلفرد هیچکاک مقایسه کرده و می نویسد: «کارگردان فیلم، تلاشی برای ترساندن تماشاچی اش ندارد و داستان را به گونه ای جلو می برد که در خونسردی تمام، بیننده از آنچه روی پرده اتفاق می افتد وحشت زده می شود و بر خود می لرزد. این نوع خلق کردن ترس همان کاری است که هیچکاک در فیلم هایش انجام می داد و باعث تعلیق در دل تماشاچی می شد.»
در حقیقت، تلاش فیلمساز برای درگیر کردن دو آدمی که خلافکار و منفور جامعه هستند، ریسکی خطرناک است. طبیعی است که تماشاچی با هیچ یک از دو شخصیت فیلم (پایک که از خون ثروتمندان پیر ارتزاق می کند و این را حق خودش می داند و دینکلاگ که رهبر یک مافیای روسی است و به شکلی گذرا کارگردان شغل او را که خرید و فروش دختران، معرفی می کند) همذات پنداری نمی کند و مایل است هر دوی آنها به سزای اعمال خلاف قانون و غیرانسانی شان برسند. برای همین است که وقتی مارلا گریسون موفق به نجات جان خودش از چنگ دینکلاگ می شود و بعد می تواند او را به دام بیندازد و باعث نابودی اش شود، خوشحال نشده و به شدت ناراحت می شود.
برای فیلمی از این دست که شخصیت های محوری اش افرادی غیرقابل توجیه و غیرقابل باور هستند، پایان بندی آن بسیار مهم و حیاتی است. تماشاچی می خواهد بداند بالاخره کارگردان چه سرنوشتی را برای آنان رقم می زند. در این رابطه، بلیکسن موش و گربه بازی بسیار جذابی با تماشاچی کرده و به نوعی او را فریب می دهد. در فصل پایانی، دو شخصیت منفور داستان با هم به توافق رسیده و تصمیم می گیرند طی یک همکاری مشترک، کسب و کار محدود مارلا گریسون را گسترش داده و حتی بین المللی کرده و از این طریق، صدها میلیون دلار به جیب بزنند. چنین پایان بندی ای که نه تنها به مجازات متخلفان پرداخته بلکه رشد کردن و چاق و چله شدنشان را به نمایش می گذارد، به شدت کفر بیننده را درمی آورد. اما بلیکسن در 40 ثانیه پایانی فیلم، برگ برنده اش را رو می کند و با غافلگیر کردن ناگهانی و شوک آور تماشاچی، نشان می دهد فیلمسازی هوشمند و تواناست و به خوبی فوت و فن و کلک های فیلمنامه نویسی را می داند!
نویسنده: کیکاووس زیاری