بزرگنمايي:

آریا بانو - اما آنچه شدیدا مورد نیاز است این است که بتوانیم این تعریف را به روز کنیم تا از وجود خودمان به عنوان دوستی که به خوبی ما را می‌‌شناسد بهره‌‌مند شویم. ‏
این روش ارزشمند معمولاً به ما آموزش داده نشده و به همین دلیل ما بلدیم چگونه با دوستانمان هم‌‌دردی کنیم، بدون اینکه تصور کنیم که می‌توانیم همان رفتار را نسبت به خودمان هم نشان دهیم. اگر دوستی دچار مشکل شده باشد، تفکر اولیه ما به ندرت این است که او بی‌‌فکر و نالایق بوده و یا همواره یک بازنده است؛ در حالی که در بسیاری از شرایط مشابه، تند و بی‌رحمانه خودمان را به باد سرزنش می‌‌گیریم و چنین برچسب‌هایی را به خودمان می‌زنیم. ‏
یا مثلا اگر یک دوست‌مان شکایت می‌‌کند که همسرش با او گرم رفتار نمی‌‌کند، ما به او نمی‌‌گوییم که سزاوار این برخورد است یا به اندازه کافی دوست داشتنی نیست؛ بلکه تلاش می‌‌کنیم تا به او اطمینان بدهیم که اساساً دوست‌‌داشتنی است و بهتر است موضوع را بررسی کند تا ببیند چه کاری برای حل مشکل می‌‌تواند انجام دهد. اما عجیب است که بسیاری از ما وقتی از جانب همسرمان مورد بی‌‌مهری قرار می‌‌گیریم، اولین نتیجه‌‌گیری که می‌‌کنیم ناکافی بودن و دوست داشتنی نبودن خودمان است. ‏
هر یک از ما به خوبی می‌‌دانیم که چگونه در شرایط سخت با مهربانی کنار دیگران باشیم و حمایت‌‌شان کنیم، در حالی که به طور لجوجانه‌‌ای از انجام همین حمایت‌ها برای خودمان امتناع می‌‌کنیم. واقعیت این است که هیچ فرد دیگری نمی‌‌تواند دوست و حمایت‌‌گری بهتر از ما برای خودمان باشد چون هر یک از ما، بیش از هر فرد دیگری با زیر و بم خود زندگی خود آشناییم‎.‎
‎3 ‎مفهوم کلیدی برای آنکه یک دوست خوب و حمایت‌‌گر برای خودمان باشیم:
پذیرش
یک دوست خوب ما را به همان شکلی که هستیم دوست دارد و هر پیشنهادی که در جهت بهبود خودمان به ما ارائه می‌‌دهد، بر پایه زمینه‌‌ای از پذیرش بنا شده است. چنین دوستی اتمام حجت یا تهدید به ترک ما نمی‌‌کند، همچنین ما را بابت خطاهای‌مان سرزنش و تحقیر نمی‌‌کند. او حتماً اصرار می‌‌کند که ما در حال حاضر هم به اندازه‌ کافی خوب و دوست داشتنی هستیم. یک دوست خوب همواره در ذهن خودش می‌‌داند که با وجود مسائل مشخصی که به چشم می‌‌خورد، ما تمام توان‌مان برای برداشتن گام صحیح را به کار می‌‌گیریم. هر یک از ما نیاز داریم درست مثل یک دوست خوب و وفادار همواره پذیرای خودمان باشیم و خود را به اندازه کافی خوب و شایسته بدانیم‎.‎
تشویق و تأکید بر توانایی‌ها
یک دوست خوب تعریف‌‌کردن از ما را چیز عجیب و غریبی نمی‌‌داند و همواره ‌‌‌بر نقاط قوت ما تأکید دارد. از آن‌‌جایی که ما را خوب می‌شناسد دائم بر توانایی‌‌ها و ویژگی‌‌های مثبت ما تأکید می‌‌کند و تشویق‌‌مان می‌‌کند تا با تمام توان ادامه دهیم. این مسئله آزاردهنده ا‌‌ست که ما چگونه در مواقعی که گاهی دچار مشکل می‌‌شویم به راحتی دیدگاه خودمان نسبت به ویژگی‌‌های مثبتی که داریم را از دست می‌‌دهیم. اما یک دوست خوب داخل این تله نمی‌‌افتد، او می‌‌تواند سختی‌‌های راه را با توجه به شناختی که از ویژگی‌‌های خاص ما دارد بررسی کند. به همین ترتیب ما نیاز داریم همواره به توانایی‌های خاص خودمان که بیش از هر فرد دیگری به آن‌‌ها آگاه هستیم اشاره کنیم و خودمان را تشویق کنیم تا با قدرت به مسیر ادامه دهیم‎.‎
حمایت
یک دوست خوب در زمان‌‌های سختی و شکست و ناامیدی، همواره سخاوتمندانه در کنار ماست. او تحت هر شرایط و پس از هر باخت، لغزش و خطایی با نهایت شفقت با ما برخورد می‌‌کند و حامی ماست. حتی حماقت ما باعث نمی‌‌شود توسط او قضاوت شویم، زیرا او می‌‌داند که اشتباه‌‌ کردن، باختن و خراب‌‌ کردن همان چیزی است که تمام انسان‌‌ها انجام می‌‌دهند. به همین خاطر هم با هر باخت ما را یک بازنده مطلق نمی‌‌داند، این در حالی است که بسیاری از ما با هر شکست خود را اساسا یک بازنده تمام عیار می‌‌دانیم، زیرا یاد نگرفته‌ایم که مثل یک دوست در شرایط سخت هم از خودمان حمایت کنیم‎. ‎
بنابراین اینکه هر یک از ما به خوبی می‌‌دانیم چگونه یک دوست خوب برای دیگران باشیم اساساً امیدوار کننده است تا بتوانیم همانگونه برای خودمان نیز دوست خوبی باشیم. پذیرش، تأکید بر توانایی‌ها، و حمایت همیشگی از ویژگی‌های یک دوست خوب هستند و هر یک از ما باید توجه داشته باشیم که ویژگی‌‌های مثبتی که در رابطه دوستی ‌‌‌به سمت دیگران سوق دهیم به سمت خودمان نیز روانه کنیم، زیرا کسی که بیشترین نیاز را به آن‌‌ها دارد خود ما هستیم‎.