بزرگنمايي:

آریا بانو - سیناپرس/متخصصان دانشگاه لندن در جدیدترین تحقیقات خود دریافته اند که کانابینوئیدها، اجزای شیمیایی فعال شاهدانه، هنگامی که در کنار رادیوتراپی استفاده شوند، می توانند به کوچک شدن تومورهای مغزی کمک کنند.
 متخصصان سنت جورجز (St George) دانشگاه لندن، تحقیقاتی را درمورد درمان تومورهای سرطانی مغز در آزمایشگاه انجام دادند و دریافتند که موثرترین درمان این بیماری کشنده، ترکیب مواد شیمیایی فعال گیاه شاهدانه است که کانابینوئید (cannabinoids) نامیده می شوند.
به گفته این محققان دو مورد از مواد به نام های تتراهیدروکانابینول (THC) و کانابیدیل (CBD) به عنوان بخشی از تحقیقات سرطان مغز مورد آزمایش قرار گرفتند.
 به طور کلی درمان سرطان مغز و تومورهای مغزی بسیار دشوار است و هر ساله جان حدود 5 هزار و 200 نفر را می گیرد و میزان زنده ماندن بیماران مبتلا به این بیماری پس از پنج سال از تشخیص آنها، حدود 10 درصد است. 
کانابینوئیدها مواد شیمیایی فعال موجود در شاهدانه هستند و همچنین به طور خاص به عنوان فیتوکانابینوئید شناخته می شوند. در گیاه شاهدانه 85 کانابینوئید شناخته شده وجود دارد. این تحقیقات جدید اولین پژوهشی است که در هنگام ترکیب تتراهیدروکانابینول و کانابیدیل به همراه درمان رادیوتراپی، تأثیر قابل توجهی را نشان می دهد. 
متخصصان نشان داده اند که وقتی از ترکیبات خاصی از شاهدانه برای درمان تومورهای سرطانی در کنار درمان رادیوتراپی استفاده شود، رشد تومورها عملاً از بین رفته و تومورهایی که در مغز موش ها رشد می کردند، به سرعت کاهش پیدا کردند.
دکتر وای لیو (Wai Liu) سرپرست این تیم تحقیاتی در این رابطه اعلام کرد که با ترکیب کانابینوئیدها و رادیوتراپی موفق شده ایم یکی از خطرناک ترین سرطان های مغز را هم در آزمایشگاه و هم مغز موش کوچک کنیم. این روش درمانی ترکیبی وقتی با هم انجام شود بهترین نتیجه به دست خواهد آمد در حالی که هر کدام از این درمان ها به تنهایی نتیجه قابل توجه را نشان نخواهد داد. 
در بعضی از آزمایش ها، تومورها به طور موثر در حیوانات ناپدید شدند. این تیم تحقیقاتی در نظر دارد تا پس از این مرحله، آزمایش های انسانی را نیز آغاز کند تا نتایج آن روی انسان ها نیز مشخص شود. 
دکتر لیو تاکید کرد: «مزایای عناصر گیاه شاهدانه قبلاً شناخته شده بود اما کاهش شدید تومورهای مغز در صورت استفاده با رادیوتراپی امری جدید است و برای بیمارانی که در آینده با چنین سرطان هایی درگیر می شوند، امیدوار کننده خواهد بود.» 
شرح کامل این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله درمان سرطان مولکولی (Molecular Cancer Therapeutics) به چاپ رسیده و قابقل دسترس است.