بزرگنمايي:

آریا بانو - موسیقی ما / جمعه شب، «شهرام ناظری» (خواننده‌ی نام‌دار موسیقی ایران)، به اجرای کنسرتِ آنلاین با نامِ «آوای دوست» پرداخت؛ در این کنسرت قطعاتی چون آتش در نیستان، شیدا شدم و دلا نزد کسی بنشین، راست بگو و ... از این خواننده اجرا شد.
در ابتدای کنسرت ناظری اظهار کرد: «وضعیت کنونی بسیار غریب است، من بعد از سال‌ها خوانندگی، حالا برای اولین بار رو به صندلی‌های خالی نشسته‌ و قرار است آواز بخوانم. در این برنامه جای مردم بسیار خالی است. سال‌ها عادت داشتیم که از حضور و نفَس مردم انرژی بگیریم. همین نفس‌ها خیلی جاها ما را نگه داشت تا کار کنیم. یک سال و نیم در ایران نبودم و برای اجرای پروژه‌ای در امریکا بودم. در این مدت پیشنهادهای زیادی برای اجرای آنلاین به من شد؛ اما علاقه‌مند نبودم و فکر می‌کردم کرونا زود تمام می‌شود و می‌توانیم به زودی از نفس‌های گرم و عشق‌آمیز مردم بهره‌مند شویم؛ این اتفاق اما رخ نداد و حالا یک سال و نیم است گروه ما به روی صحنه نرفته است. وقتی به ایران بازگشتم دیدم که کرونا حالا حالاها ماندگار است و این شد که تصمیم گرفتیم اجرای آنلاین داشته باشیم.»
این خواننده‌ی پیش‌کسوتِ موسیقی اظهار کرد که در تنظیم آثاری که قرار است اجرا کند، تغییراتی ایجاد کرده است. اولین قطعه‌ای که این هنرمند اجرا کرد، «چو خیال تو درآید به دلم رقص کنان» با شعری از مولانا بود. «شیدا شدم» دیگر قطعه‌ای بود که او به اجرا درآورد. این قطعه نیز بر اساس شعری از مولاناست. شوالیه‌ی آواز ایران، بارِ‌ دیگر به این مساله اشاره کرد که اجرا در سالن‌های خالی، کار بسیار سختی بوده است و در ادامه بیتی شعر خواند: «بی شما این نای نالان بی نواست/ این نواها از نفس‌های شماست» و تاکید کرد: «به هر حال همیشه نفس مردم بوده که به ما انرژی و انگیزه داده و اکنون کارمان سخت‌تر است. امیدوارم بتوانیم کار را در حد متوسطی به پایان برسانیم.»
قطعه بعدی راز را نهان نکن بود که این اثر نیز از غزلیات مولانا است. در بخش بعدی این هنرمند گفت: «می‌خواهم قطعه‌ای از مثنوی معنوی بخوانم. در مدتی که ایران نبودم اتفاقات زیادی افتاد؛ عزیزان و بزرگان زیادی همانند دو استاد بزرگ آواز ـ محمدرضا شجریان و عبدالوهاب شهیدی ـ را از دست دادیم که واقعه‌ای تلخ و ناگوار است. به هر حال به قول دوستی، زندگی قطاری است که همه سوار آن می‌شویم و در نهایت ما را به ایستگاه آخر می‌برد؛ ولی نمی‌دانم چرا قرعه بیشتر به نام اهالی هنر و فرهنگ می‌افتد و مدام شاهد از دست رفتن این عزیزان بوده‌ایم. این قطعه را به روح عزیزانی که در عرصه فرهنگ و هنر از بین ما رفته‌اند و نبودشان تلخ و غیرقابل جبران بوده تقدیم می‌کنم.»
او پس از بیان این صحبت‌ها در حالی که به تنهایی سه تار می‌نواخت، خواند: «شاد باش ای عشق خوش سودای ما ... ای طبیب جمله علت‌های ما» بعد از این قطعه نیز شوالیه‌ی آواز ایران توضیح داد: «آهنگ قفل زندان برای سال‌های خیلی دور است و اکثرا در کنسرت‌ها با شعر انقلابی استاد مولانا اجرا شده است؛ این اثر را همیشه ظرف این سال‌ها اجرا کرده‌ام و همیشه برای من جایگاه خود را دارد. برخی از قطعات هیچ‌گاه جایگاه خود را از دست نمی‌دهند؛ به خصوص اگر با اشعار بزرگان ادبیات چون سعدی، عطار، مولانا و فردوسی همراه باشد. اصل این اثر برای رضا قاسمی است که سال‌ها است از ایران رفته، موسیقی را کنار گذاشته و به رمان نویسی روی آورده و در آن موفق بوده است. آن زمان‌ها شور و حال عجیبی داشتیم و هر روز همراه با ایشان آثاری می‌ساختیم. آن دوره، زمان شکوفایی موسیقی بود. ما و هم نسل‌هایمان به معنای واقعی عاشق بودیم، آرمان خواه و روشنفکر. امروزه ورود فضای مجازی به زندگی بشر و این همه خشونت که گریبانگیر همه جهان شده و البته در ایران ما رونقِ بیش‌تری دارد، برای نسل ما خیلی عجیب است. آهنگ باز آمدم چون عید نو تا قفل زندان بشکنم یادگار سال های دور است که تقدیم به عزیزان می‌کنیم.»
این گروه با هم‌خوانی اعضای گروه همراه شد. «شهرام ناظری» باری دیگر به سختی اجرای آنلاین اشاره و تصریح کرد: «انگار که در خلاء اجرا می‌کنیم. در تالار رودکی که سال‌ها عادت به دیدن مردم داشتیم، اجرای آنلاین باعث شده است که در کارمان اشکالاتی داشته باشیم. اینکه اینگونه می‌خوانم برایم غیرطبیعی است. آهنگ‌هایی را اجرا می‌کنیم که سال‌ها خوانده‌ام ولی گاهی فکرم جای دیگر می‌رود و تپقی می زنم و به گمانم باقی گروه نیز همین گونه است. اگر این شرایط ادامه یابد، باید برای آینده فکری شود که بتوانیم به صورت آنلاین اجرا داشته باشیم.»
در ادامه کنسرت، این خواننده «بردن پادشاه آن طبیب را بر بیمار تا حال او را ببیند» را با شعری از مولوی اجرا کرد. ناظری درباره اثر «راست بگو نهان مکن» گفت: «این همه مولانا تأکید می‌کند راست بگو و به دنیا تکیه نکن که واقعا این جهان ارزش ندارد. برای جوامعی که سرشار از دروغ شده است، تأکید همه اندیشمندان این بوده که جامعه سالم باشد و چیزی بر پرده دروغ وجود نداشته باشد. امیدوارم روزی برسد که دروغی نباشد. علت این که در اجراهایم این قطعه را انتخاب می‌کنم، این است که شنونده با شنیدین آن با خودش فکر کند که در کجا دروغ گفته یا حتی من که آن را می‌خوانم با خودم فکر کنم فلان جا دروغ گفته‌ام.»
پس از صحبت‌های این هنرمند، صدای سه تار ناظری و دیگر سازها آوای آشنا و دلنشین قطعه دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد را به گوش رساندند. اثر مشهور و دلنشینی از مولانا؛ شاعر همیشگی ناظری. اثری که بسیاری از ایرانی‌ها به نوعی آن را شنیده‌اند و شاید جزو اشعاری از مولانا باشد که بتوانند بخش‌هایی از آن را به خاطر بیاورند: «در کنسرت آنلاین با همه عیب‌هایی که دارد دستمان بازتر است و می‌توانیم بیشتر صحبت کنیم. ای کاش همیشه این فضا در رادیو و تلویزیون برای ما فراهم بود که می توانستیم با مردم صحبت کنیم و این امر می‌توانست اثرات فرهنگی زیادی بر روی مردم داشته باشد.»
ناظری هم‌چنین قطعه‌ی «آتشی در نیستان» را با آهنگ‌سازی «جلال ذوالفنون» اجرا کرد. ناظری پس از پایان این قطعه گفت، وقتی آتشی در نیستان را اجرا می‌کردم به خاطر آوردم که بخشی از قطعه قبلی را نخواندم که به همین جهت بار دیگر قطعه قبلی را از وسط کار شروع به اجرا کرد. او در پایان قطعه کُردی له‌یلی باوانم که یکی از معروف ترین آثار موسیقی کُردی است را برای دقایقی اجرا کرد.