بزرگنمايي:

آریا بانو - ایرنا / به گزارش روز شنبه پایگاه خبری ساینس، محققان در تحقیقی که با کمک 840 هزار داوطلب انجام شد، اطلاعات 340 نوع ژن مرتبط با خواب را در تمام داوطلبان مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. از این بین 85 هزار داوطلب به مدت یک هفته از ردیاب های پوشیدنی خواب استفاده کردند و 250 هزار داوطلب، پرسشنامه‌ای را درباره عادت‌های خود در ارتباط با خواب پُر کردند بدین ترتیب محققان توانستند بین فعالیت ژنتیکی بدن، مدت خوابیدن و زمان رفتن به رختخواب و بیدار شدن، ارتباط معناداری را شناسایی کنند.
در نتیجه این تحقیق مشخص شد به ازای هر یک ساعت زودتر بیدار شدن از خواب، ریسک ابتلا به افسردگی شدید به میزان 23 درصد کاهش می‌یابد به عبارت دیگر اگر شخصی که معمولا ساعت یک بامداد می خوابد یا در نیمه‌شب به رختخواب رفته و به میزان معمول بخوابد، ریسک ابتلا به افسردگی شدید را به میزان 23 درصد کاهش می‌دهد و اگر همین شخص ساعت 11 شب به خواب برود و همچنان به میزان معمول بخوابد، ریسک ابتلای وی به افسردگی به میزان 46 درصد کاهش می‌یابد.
افسردگی یک اختلال خلقی است که با احساس غم و اندوه و بی‌انگیزگی همراه بوده و بر نحوه تفکر، احساسات و رفتار تاثیرگذار است و در موارد شدید بر سلامت فیزیکی بیمار نیز تاثیر می‌گذارد.
برخی افراد به غلط بر این باور هستند که افسردگی تلقین ذهنی شخص است، باید گفت این حالت روحی کاملا جدی بوده و می‌تواند تمام جنبه‌های زندگی را تحت تاثیر قرار دهد.
علاوه بر سلامت روحی و جسمی بیمار، روابط عاطفی و شغلی نیز در معرض خطر قرار دارند و به همین دلیل آشنایی با علایم افسردگی و پیشگیری از بروز آن برای تمام افراد حایز اهمیت است.
بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت، بیش از 350 میلیون نفر در سراسر جهان به افسردگی مبتلا هستند و این اختلال مهمترین عامل ناتوانی در سراسر جهان محسوب می‌شود. زنان بیشتر از مردان در معرض افسردگی هستند. تغییرات هورمونی، ساختار مغز و عوامل محیطی و اجتماعی می‌تواند در این امر دخیل باشد.
مهم ترین علایم افسردگی عبارتند از:
-احساس غم، اندوه، پریشانی و ناامیدی به صورت مستمر
-تحریک‌پذیری عصبی حتی در مواجهه با مسائل کم اهمیت
-بی‌علاقگی و عدم تمایل نسبت به انجام امور عادی، شرکت در جمع دوستان و خانواده، تفریح، ورزش و کارهای گروهی
-اختلال خواب شامل کم‌خوابی یا پرخوابی
-احساس خستگی مزمن و کمبود انرژی
-کاهش یا افزایش اشتها
-کاهش یا افزایش وزن
-احساس سردرگمی، بی ارزش‌بودن، بی حوصلگی و احساس گناه
-بروز دردهای ناگهانی و مشکلات جسمی جدید از قبیل درد پشت و سردرد
-عدم تمرکز
-اضطراب
-اختلال در قدرت تصمیم‌گیری و حافظه
-تکرار افکار مرگ و خودکشی
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه JAMA Psychiatry منتشر شده است.