آریا بانو - ما در این مطلب قصد داریم به بررسی عمده ترین دلایل فرار از خانه پسران و دختران بپردازیم

مقوله فرار از منزل ، موضوع دیرینه و کلیشه ای است که برخی
از خانواده ها را درگیر خود کرده است منشا اصلی فرار های افراد
جوان از خانه را می تواند در خود خانواده ها جستجو کرد در ادامه
مطلب از پرشین وی قصد داریم به بررسی علت فرار پسران از خانه بپردازیم
تا انتهای مطلب همراه ما باشید
علت فرار پسران از خانه
معضل خانه گریزی دختران یک آسیب اجتماعی است که به دلایل مختلف فردی،
خانوادگی و اجتماعی می‌تواند رخ دهد. در ادامه به بررسی دلایل فردی، خانوادگی و اجتماعی پرداخته‌ایم:
1٫ دوران نوجوانی و بلوغ
محدوده سنی 18-12 سالگی، آسیب پذیرترین دوره برای دختران است که احتمال
آسیب اجتماعی خانه گریزی را افزایش می‌دهد. این موضوع نشان دهنده تاثیر
بلوغ و تغییرات عاطفی دختران در دوران بلوغ است که مختص دوره نوجوانی می‌باشد.
از جمله زودرنجی‌ها و حساسیت‌ها، درون گرایی و انزوا طلبی، جلب توجه و…
در این دوره شدت بیشتری دارد.

علت فرار پسران از خانه
2٫ ابتلا به اختلالات شخصیت
از دیگر دلایلی که باعث می‌شود دختران از خانه فراری شوند، می‌توان به وجود
اختلالات شخصیت در آن‌ها اشاره کرد. دختران مبتلا به اختلالات شخصیت به
خصوص اختلالات شخصیت دسته B که با نشانه‌هایی مانند عصبانیت و پرخاشگری،
رفتارهای پر خطر و نابهنجار، مصرف مواد و خودزنی بیشتر در معرض خانه گریزی
قرار داشته می‌گیرند. برای آگاهی بیشتر در زمینه اختلالات شخصیت دسته B کلیک کنید. .
3٫ فرار دختران از خانه | اضطراب و افسردگی
هر فردی تحت شرایطی در زندگی ممکن است دوره‌هایی از اضطراب و
افسردگی را تجربه کند، اما گاهی این اضطراب و تنش حالتی بیمارگون
به خود می‌گیرد. وقتی فرد دچار اضطراب و افسردگی می‌شود در موقعیت‌های
بحرانی دچار سردرگمی شده و نمی‌تواند تصمیم منطقی بگیرد که این عامل نقش مهمی در فرار دختران دارد.
علت فرار پسران از خانه
4٫ وجود اختلافات زناشویی و سردی در روابط خانوادگی
نداشتن امنیت روانی و عاطفی دختران در محیط خانواده از عوامل اصلی
فرار از خانه است. اختلافات و تعارضات والدین در صورتی که به طور منطقی
حل نشود و فرزندان هم درگیر این تنش‌ها شوند، شرایط نامساعدی در
محیط خانه ایجاد می‌کند که زمینه ساز فرار دختران خواهد شد. زمانی
که والدین به نیازهای عاطفی و رشدی دختر خود توجه نداشته و فقط درگیر
مسائل و مشکلات زناشویی خود باشند، دختران به امید رسیدن به آرامش
و زندگی رویایی خود از خانه فرار می‌کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشکلات خانوادگی کلیک کنید.
5٫ تعصبات و سخت گیری های زیاد والدین
برقراری روابط سالم و دوستانه با فرزندان بسیار اهمیت دارد تا آن‌ها بتوانند مشکلات
خود را به راحتی در میان بگذارند. هر چه فاصله و شکاف میان خانواده و دختر بیشتر
می‌شود امکان گرایش او به دوستان و رفتارهای پرخطر نیز افزایش می‌یابد. خانواده‌ها
باید توجه داشته باشند که تبعیض جنسیتی زیاد بین دختر و پسر در خانواده یا
سخت گیری‌های بیش از اندازه می‌تواند دختران را به سمت نافرمانی و فرار
از این شرایط سوق دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه تبعیض جنسیتی کلیک کنید.
6٫ مرگ والدین و بد سرپرستی ناپدری یا نامادری
گاهی اوقات بد سرپرستی می‌تواند عامل فرار دختران باشد که این عامل
به خصوص در خانواده‌هایی که یکی از والدین یا هر دو فوت شده اند، بارزتر است.
گاهی ناپدری یا نامادری ممکن است چنان شرایط دشواری را برای دختران ایجاد کنند که موجبات فرار آن‌ها را رقم بزند.

علت فرار پسران از خانه
بیشتر بدانید بدانید از عمده ترین دلایل فرار از خانه چیست
این موضوع نیز مانند سایر آسیب‌های اجتماعی دلایل زیادی دارد اما به طور
کلی می‌توان گفت که نبود وضع اقتصادی مناسب، اعتیاد، جو متشنج حاکم
بر خانواده‌ها، نداشتن تفاهم و بروز دعواهای مکرر میان زن و شوهرها و به
طور کلی راه‌هایی که برای اعمال خشونت علیه طرف مقابل ایجاد می‌شوند
زمینه فرار از خانه را فراهم می‌کنند. آمارها نشان می‌دهند بیشترین عامل
فرار از خانه خشونتی است که به دلیل اعتیاد شکل می‌گیرد و این موضوع
در سال‌های اخیر به علت رشد مواد مخدر صنعتی افزایش یافته است.
دختران بیشتر از خانه فرار می‌کنند یا پسران؟
در میان افراد مجرد، فرار پسران جوان بیشتر از دختران است، اما اگر بخواهیم
در زندگی‌های متأهلی بررسی کنیم زنان به دلیل اینکه در جامعه‌ها قشر
ضعیف‌تر محسوب می‌شوند بنابراین احساس ناامنی بیشتری دارند و از خانه بیشتر فرار می‌کنند.
آیا نهادی برای رسیدگی به وضع کسانی که از خانه فرار می‌کنند، وجود دارد
در سال‌های اخیر سازمان بهزیستی خانه‌هایی برای پناه دادن به این افراد
تاسیس کرده است به طوری که با شناسایی این افراد با کمک مددکاران اجتماعی و با استفاده از راهکارهای مختلف از افزایش آسیب‌های ناشی از فرار از خانه جلوگیری می‌شود. باید توجه داشته باشیم کسانی که از خانه فراری هستند آسیب‌پذیرترند بنابراین از نظر روحی در وضعیت خاصی قرار دارند و گاهی با افسردگی و سایر بیماری‌های روحی دست و پنجه نرم می‌کنند بنابراین گاهی پیش می‌آید که در کنار مددکاری افراد نیاز به روان درمانی نیز دارند.
برخورد خانواده پس از بازگشت این افراد به خانه چگونه باید باشد؟
در قدم نخست باید مشکل اصلی فرار از خانه را شناسایی کرد که در بیشتر مواقع به خشونت ختم می‌شود بنابراین سایر اعضای خانواده به جای برخوردهای قهری باید فردی را که از خانه فرار کرده است به درون خانواده بیاورند و تحت حمایت خود قرار دهند. چنین برخوردهایی احساس امنیت را در فرد تداعی می‌کند به طوری که او امن‌ترین محل را خانه خود می‌داند. البته یکی از مهم‌ترین نکته‌ها انگ زدن به فردی است که از خانه فرار می‌کند زیرا چنین فردی در جامعه ما جایگاه خوبی ندارد، بنابراین باید زمینه‌هایی را فراهم کرد تا خانه را محلی امن برای خود بداند چون پیشگیری بهتر از درمان است.
اعمال محدودیت پس از بازگشت به خانه یکی از راهکارهای خانواده‌ها برای تحت نظر گرفتن فردی است که از خانه فرار کرده است، این رفتار چقدر می‌تواند صحیح باشد؟
باید توجه داشته باشید اعمال محدودیت کامل به معنای وجود نداشتن امنیت است بنابراین باید با فرد مورد نظر دوستانه برخورد کرد و او را به طور نامحسوس مورد کنترل قرار داد. برای مثال اگر درخواست بیرون رفتن از خانه داشت اعضای خانواده باید به وی اجازه بیرون رفتن را بدهند اما بدون اینکه خود او متوجه باشد، مراقب او باشند یا می‌توانند برای بیرون رفتن از خانه فرد را همراهی کنند.
سلامت نیوز / بیتوته