بزرگنمايي:

آریا بانو - صبح سینما /عباس موزون، مجری و کارگردان «زندگی پس از زندگی» در گفت و گو با خراسان اظهار داشت:
هرروز پیام های بی شماری به دست مان می رسد، اما تشویق ها و تخریب ها برایم اهمیتی ندارند. برایم تحولات مثبت در زندگی آدم ها اهمیت دارد که زیاد است. در این مدت، پیام های زیادی از خارج و داخل کشور دریافت کردیم که آدم ها از تغییرات مثبت در زندگی شان گفته اند. بیشتر آن ها می گویند بعد از دیدن برنامه تان برای ادای حق الناسی که بر گردن مان بوده، اقدام کرده یا در عبادت های مان بسیار قوی تر شده ایم. هرکدام از بخش های برنامه نتایج جالبی داشته است، مثلا در سومین برنامه، خانمی از آلمان به صفحه شخصی ام پیام داد و گفت که من دوستی آتئیست (خداناباور) دارم و این شخص با مشاهده قسمت اول برنامه تان خداباور شد. الان که قسمت سوم پخش شده، دوستم می خواهد نماز خواندن را شروع کند و هیچ راهنمایی ندارد. بازخوردها بیشتر از این جنس و برایم شیرین است.
ما برای بخشی از بازخوردهای مان صفحه ای در اینستاگرام باز کردیم که مردم بیایند و فقط از تاثیرات برنامه بگویند. طی 2-3 روز چند هزار فالوئر به صفحه اضافه شده اند که هرکدام شان از تاثیر برنامه در زندگی شان گفته اند. دو شب پیش هم حجت الاسلام فرحزاد کارشناس برنامه «سمت خدا» در تماسی با ما گفت که همسایه ای دارند که از خانواده ای سرشناس است. ظاهرا آقا که از افراد بسیار معروف هم هست، با همسرش رفتار خوبی نداشته، اما وقتی زندگی بهروز عظیمی، فردی که به دلیل بداخلاقی تجربه مرگ داشته و دچار تحول شده را دیده ، همان شب دست و پای همسرش را می‌بوسد و طلب بخشش می‌کند. حس خوبی دارد که چنین تاثیرگذاری هایی را می بینیم. امکان ندارد قبول کنم این کار من است. برنامه «زندگی پس از زندگی» اول مال خدا و بعد هم مال حضرت معصومه(س) است.
حدود 70 ابزار برای صحت سنجی تجربه مرگ وجود دارد. 60 تا از این ها، ابزارهایی است که پژوهشگران غربی آن ها را پیدا کرده اند. من خودم هم 10 مولفه را برای صحت سنجی تجربه های مرگ در دست دارم. هر مهمانی که جلوی دوربین می آید، با 70 مولفه حرف هایش را گوش می دهم و صحت سنجی می کنم. تجربه گرهای ما با یک مصاحبه جلوی دوربین نمی آیند و آن چه جلوی دوربین می بینید، دفعه چندم است که آن ها با ما مصاحبه می کنند. برخی می پرسند این مولفه ها را بگویید تا باور کنیم که مهمانان تان واقعیت را می گویند.
اما من معتقدم دروغگویی در مقابل دوربین تلویزیون دیگر غیرممکن شده است. چون هرکدام از این آدم ها را حداقل چند هزار نفر دیگر می شناسند. فرض کنید یک مهمان از تجربه پس از مرگ می گوید. فامیل، دوستان، همه عوامل برنامه و آدم های محل و همسایه ها چه می گویند؟ این روزها هرکدام مان ابزاری به نام تلفن داریم که می توانیم خبری را به گوش همه برسانیم. ما چطور می توانیم برای هر برنامه چندین هزار نفر را تا ابد ساکت نگه داریم تا راز مهمان مان برملا نشود؟
برنامه تدوین می شود و زنده پخش نمی شود. برنامه ای که شما در 40 دقیقه می بینید حدود 4-5 ساعت فیلم برداری شده است. این برنامه مثل همه برنامه های ضبطی جهان، گلچین حرف ها را پخش می کند. این سانسور نیست، بلکه حرف های اضافه و نظرات شخصی را حذف می کند. ما در این برنامه صرفا دنبال تجربه ها می گردیم. بعضی دوستان از روی خلقیات شان جزئیات غیرضروری یا گاه تحلیل های شخصی یا حرف هایی را با اغراق می گویند که ما این موارد را حذف می کنیم.