بزرگنمايي:

آریا بانو - این روزنامه انگلیسی با استناد بر این تحقیقات که به رویت این روزنامه رسیده است، نوشت: این شکاف نشان می دهد که دستکم 46 میلیون آواره در جهان -که معادل جمعیت اسپانیا است- ممکن است با وجود رفع کمبود دوزهای واکسن در جهان همچنان برای واکسینه شدن مشکل داشته باشند.
این گزارش افزود: دربین افراد محروم مانده از واکسن 5.6 میلون نفر آوارگان ناشی از 6 دهه جنگ داخلی در کلمبیا، صدها هزار پناهجو در کنیا و سوریه و تقریبا 5 میلیون مهاجر در اوکراین هستند.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت در ماه مارس(اسفند)، هند، نیجریه و اندونزی در بین چند کشور بزرگ جهان هستند که برنامه واکسیناسیون آنها شامل آوارگان نمی شود. برخی دیگر از کشورها برنامه های خود را اصلاح کرده اندتا جامع تر باشند.
گروه های بین المللی بهداشت از ماه ها قبل مشکل محرومیت برخی از افراد جمعیت کشورها را بررسی کرده اند و کواکس نیز در مارس کانال تزریق واکسن به اقشار آسیب پذیر جوامع را که راه دیگری برای تزریق واکسن ندارند، تاسیس کرد.
این کانال تحت عنوان «حائل انسانی» 5 درصد از واکسن های اختصاصی به کشورهای فقیر و کم درامد از طریق برنامه کوواکس را به 20 درصد از آسیب پذیرترین افراد در جوامع محروم اختصاص می دهد که از طریق سازمان های مردم نهاد همچون سازمان پزشکان بدون مرز تزریق می شود.
گروه های حقوق بشر گفته اند که حتی با وجود ادغام همه مهاجران، پناهجویان و دیگراقشار آسیب پذیر در طرح های واکسیناسیون ملی، بین 60 تا 80 میلیون نفر در مناطق تحت کنترل شورشیان در سراسر جهان ممکن است به واکسن دسترسی نداشته باشند.
تحقیقات سازمان جهانی بهداشت دامنه این اختلاف و شکاف را در طرح های دولتی نشان می دهد. بیش از 70 درصد از 104 برنامه واکسیناسیون در جهان که این سازمان مورد بررسی قرار داده شامل مهاجران نمی شود که بیش از 30 میلیون نفر از جمعیت جهان را تشکیل می دهد و شامل جمعیت 4.9 میلیونی در هند و 2.6 میلیون نفر در ساحل عاج می شود.
یک محقق حقوق پناهجویان و مهاجران در سازمان دیده بان حقوق بشر گفت: همان طوری که از ابتدای شیوع کووید-19 ملاحظه کردیم و با وجود همه محدودیت ها و در دسترس بودن خدمات بهداشتی برای مقابله با کرونا هیچ کس ایمن نیست مگر این که همه ایمن شوند و این امر درباره برنامه واکسیناسیون صدق می کند.
سخنگوی سازمان جهانی بهداشت از اظهارنظر درباره تعدادکشورهای مطرح شده در این تحقیق که مشکلاتی و شکاف های موجود دربرنامه های واکسیناسیون خود را رفع کرده اند خودداری کرد اما گفت: تجربه نشان داد که با وجودت تلاش فراوان، جمعیتی که در معرض خطر قرار دارند اغلب در برنامه های واکسیناسیون دولتی عقب می مانند و نادیده گرفته می شوند