بزرگنمايي:

آریا بانو - سیناپرس /این روزها خبرهای زیادی از تعارض جنسی به کودکان در شبکه های مجازی منتشر می شود. مساله ای که تبدیل به کابوسی تلخ برای والدین شده است.
یکی از مصادیق کودک آزاری، آزار و تعارض جنسی است. مساله ای که این روزها با گسترش شبکه های اجتماعی بیش از گذشته مطرح شده و تعرض و آزار جنسی به کودکان تبدیل به یکی از دغدغه های اصلی والدین شده است؛ دغدغه ای که کاملا با رعایت چند اساسی قابل پیشگیری است.
دکتر محمدرضا ایمانی، روانشناس اجتماعی و مشاوره خانواده در این خصوص به خبرنگار سیناپرس گفت:ما اکنون در زمانه ای زندگی می کنیم که حجم مراودات، ارتباطات و فضای زندگی مان در حال رشد و توسعه است از اینرو شناخت روحیات و خصوصیات رفتاری انسان ها نسبت به گذشته بسیار سخت و پیچیده تر شده است بنابراین پیشگیری بهترین راهکار برای جلوگیری از روی دادن چنین مسایلی محسوب می شود؛ پیشگیری نه تنها برای والدین بلکه برای فرزندان نیز الزامی است.
این مدرس دانشگاه افزود: در وهله نخست انسان باید نسبت به تمایلات اجتماعی، روحیه و احساسات و کنترل کردن آن، شناخت و آگاهی کافی پیدا کند. ما باید بدانیم چگونه از بدن مان مراقبت کنیم و همین آگاهی را به شکل کامل تر و جامع تر به کودکان مان انتقال دهیم. در حال حاضر کودکان مان تجربه کافی در این زمینه ندارند. آموزش این خود مراقبتی ها باعث می شود تا کودکان آگاهانه زندگی کنند؛ این الگو به عنوان الگوی تربیت جنسی کودکان شناخته شده است.
وی خاطرنشان کرد: تربیت جنسی یک فرایند دادن اطلاعات، نگرش ها، اعتقادها و باورها درباره هویت جنسی به کودکان است تا آنها مهارت های لازم برای انتخاب آگاهانه و احساس شایستگی در اجرای تصمیم های خود پیرامون رابطه جنسی، صمیمیت و تربیت از همان دوران کودکی کسب کنند.
روانشناس اجتماعی درادامه تصریح کرد: به عبارت دیگر کودک باید نسبت به فیزیولوژی بدن خود آگاهی داشته باشد و بداند بدنش از چه اجزایی تشکیل شده است و چه کسانی می توانند آن را ببینند و چه کسانی نباید آن را مشاهده کنند و همچنین چه کسانی می توانند بدن او را لمس کنند و چه کسانی نمی توانند بدن او را لمس کنند. کودک باید تفاوت نوع لمس کردن و در آغوش کشیدن را یاد بگیرد تا هنگام مواجه شدن و مشاهده یک رفتار غیر عادی بتواند بر اساس آن آگاهی، اطلاعات خودش را بدون آنکه مورد شماتت و تنبیه قرار گیرد در اختیار پدر و مادرش قرار دهد.
به گفته وی،والدین باید این اجازه را به فرزندان شان بدهند که آنها بتوانند خیلی راحت هنگام مشاهده یک امر غیر عادی آن مساله را بازگو کنند.
بیشتر تعرض جنسی کودکان توسط آشنایان صورت می گیرد
ایمانی گفت: اغلب مشکلات ما فقط مربوط به بیرون خانه و آدم های غیر نیست. بیشتر مشکلات در درون خانواده و اقوام و نزدیکان ایجاد می شود بنابراین باید مراقب های لازم در تعاملات، در بازی کردن کودکان، به میهمانی فرستادن آنها و دور از خانه بودن یا نبودن آنها داشته باشیم. در بسیاری از موارد دور از خانه بودن ها، بی ملاحضگی ها و مراقبت نکردن ها منجر به آسیب دیدن کودکان می شود؛ آسیب هایی که تاثیر بد و خطرناکی برای خود فرد، خانواده و جامعه به ارمغان می آورند.
وی اظهارداشت: از سوی دیگر هرچقدر رابطه عاطفی خانواده قوی و تنش های میان والدین و فرزندان کمتر باشد و کودکان رابطه قوی و مثبتی با خانواده شان داشته باشند و راحت و صریح اتفاق روی داده را با پدر و مادرشان در میان بگذارند، (بدون آنکه مورد شماتت قرار بگیرند) عزت نفس بالاتری خواهند داشت و آگاه تر و هوشیار تر می توانند رفتار کنند. دیگران نیز این احساس را پیدا می کنند که کودکان با والدین خود ارتباط خوبی دارند اما در مقابل اگر خانواده ای رفتار مناسب و درستی با فرزندش نداشته باشد و تعامل ضعیفی میان آنها وجود داشته باشد، کودک بیشتر مورد آسیب قرار می گیرد و قادر نخواهد بود این مساله را با پدر و مادرش در میان بگذارد.
خود مراقبتی باید در پسران نیز مورد توجه قرار گیرد
این روانشناس با تاکید بر اینکه خود مراقبتی کودکان تنها متوجه دختران نیست به خبرنگار سیناپرس گفت: اغلب تصور می شود دختران بیشتر از پسران نیاز به مراقبت دارند. در صورتی که پسر و دختر باید به یک میزان مورد توجه و حمایت قرار بگیرند. کما اینکه در باورهای فرهنگی ما دختران آسیب پذیرتر هستند و باید مراقبت بیشتری کنیم در نتیجه پسران ما آسیب بیشتری دیده اند و این آسیب تاثیرات بسیار مخربی در آینده آنها گذاشته است. پسران آسیب دیده ای که قرار است در آینده تشکیل خانواده دهند و در جامعه ایفای نقش کنند و مسوولیت داشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: آسیب پسران جنبه های مختلفی از رفتار آنها را در بر می گیرد. ممکن است یک آدم ترسو، مضطرب، محافظه کاری شوند که خیلی وقت ها از پس کار خودشان بر نیایند. انسان هایی که سال های سال رنج می برند و تبدیل به آدم هایی می شوند که از دیگران انتقام می گیرند. این جنبه ها فوق العاده خطرناک است.
این مدرس دانشگاه تاکید کرد: در مجموع مساله تربیت جنسی باید از همان بدو تولد از هنگام شیردهی و به ویژه از سن دو تا سه سالگی هنگامی که کودکان را از پوشک می گیریم و به سمت دستشویی هدایت شان می کنیم و بدن شان لمس می شود، مورد توجه قرار بگیرد. اگر مراقبت های لازم انجام نشود و پدر و مادر ندانند که چگونه باید با فرزندشان برخورد کنند آنها هنگام پیش آمدن آزار جنسی دچار آسیب خواهند شد.
اختلالات رفتاری و جنسی که باید درمان شود
ایمانی درباره خبر تعرض جنسی یک پدر به کودک هفده ماه اش به سیناپرس گفت: برخی از افراد دچار اختلالات و مشکلات رفتاری و جنسی هستند. این اختلالات باید در دوران کودکی درمان شود. اگر این اختلالات و مشکلات در این دوران درمان نشود و فرد وارد پروسه ازدواج شود، در نتیجه می تواند به کودک خود نیز آسیب برساند.
وی به نوع نشانه های این اختلالات جنسی اشاره کرد و گفت: نوع رفتار، گفتار و تمایلاتی که فرد از خود بروز می دهد، کاملا این اختلالات و مشکلات را نشان می دهد. این اختلالات با کمک و راهنمایی مراکز مشاوره و درمانی پیش از زمان ازدواج کاملا قابل شناسایی هستند. در بررسی های خصوصیات الگوهای رفتاری افراد نمی توانند چنین مساله ای را پنهان یا کتمان کنند.
وی در پایان گفت: از نگاه روان شناسی ما این افراد را باید به عنوان بیمار مورد توجه قرار دهیم و این بیماری را درمان کنیم تا فرد بتواند به عنوان یک انسان عادی و معمولی در جامعه زندگی کند. اگر ما بخواهیم نگاه متقابلی نسبت به این افراد داشته باشیم، از جامعه رانده می شوند و این مساله بسیار آسیب زا تر خواهد شد بنابراین باید نسبت به این موضوع نگاه درمانی داشته باشیم.