بزرگنمايي:

آریا بانو - دکتر رضا تویسرکان‌منش در یادداشتی، آورده است: «اعتیاد (وابستگی به مواد) یک معضل بهداشتی چند عاملی است که اغلب از سیر بهبودی/عودمجدد بیماری‌های مزمن تبعیت می‌کند. با توجه به بار فردی و اجتماعی-اقتصادی ناشی از وابستگی به مواد، درمان موثر و بازتوانی بیماران اهمیت ویژه‌ای برای بهداشت و سلامت عمومی دارد.
نیمی از 11 میلیون معتادان تزریقی جهان هپاتیت c و 4.1 میلیون نفر ایدز دارند
وی در ادامه این یادداشت آورده است: بر اساس گزارش دفتر مقابله با جرم و مواد سازمان ملل متحد در سال 2020، تخمین زده می‌شود بیش از 6.35 میلیون نفر در جهان از اختلالات مصرف مواد رنج می‌برند. مواد افیونی تقریباً دو سوم مرگ‌های ناشی از مواد را تشکیل می‌دهد. حدود نیمی از 11 میلیون معتاد تزریقی با هپاتیت C و حدود 4.1 میلیون نفر با HIV زندگی می‌کنند.
تنها یک هشتم مصرف کنندگان روانگردان به خدمات درمانی ترک اعتیاد دسترسی دارند
مدیرکل درمان و حمایت‌های اجتماعی ستاد مبارزه با موادمخدر در ادامه آورده است: حداقل 8 درصد از افرادی که شروع به استفاده از مواد روانگردان می‌کنند به مرور دچار اختلال مصرف مواد می‌شوند. تنها یک مورد از هر هشت مصرف‌کننده مشکل دار مواد به خدمات درمان وابستگی به مواد دسترسی دارند - بنابراین هنوز شکاف زیادی در ارائه خدمات باقی مانده است. حداقل 8 درصد از افرادی که شروع به استفاده از مواد روانگردان می‌کنند به مرور دچار اختلال مصرف مواد می‌شوند. عمق فاجعه ناشی از مصرف مواد خود را با 585 هزار مرگ و تقریباً 42 میلیون سال زندگی "سالم" از دست رفته (DALYs) نشان می‌دهد.»
در ادامه این یادداشت آمده است :«رویکردهای جهانی "بهداشت عمومی" در درمان و مراقبت از وابستگی به مواد، سکوی پرش اقدامات خوب موجود بوده و بارورترین زمینه برای ایجاد پاسخ‌های نوآورانه و موثر باقی مانده است. بهترین نتایج زمانی حاصل می‌شود که یک رویکرد چند رشته‌ای جامع که شامل مداخلات متنوع دارویی و روانشناختی است، برای پاسخگویی به نیازهای مختلف بیمار در دسترس باشد. حتی با در نظر گرفتن الزامات ارائه درمان مبتنی بر شواهد، هزینه‌های درمان بسیار کمتر از هزینه‌های غیرمستقیم ناشی از عدم درمان وابستگی به مواد (زندان‌ها، بیکاری، اعمال قانون، پیامدهای سلامتی) است.»
یک دلار سرمایه گذاری در درمان اعتیاد منجر به کاهش 7 دلاری هزینه های مرتبط با جرائم موادمخدر می شود
در ادامه این یادداشت آمده است: مطالعات نشان می‌دهد که به ازای هر یک دلار سرمایه‌گذاری در درمان مبتنی بر شواهد، تا هفت دلار صرفه جویی در هزینه‌های مربوط به جرائم مرتبط با مواد مخدر و هزینه‌های دادرسی کیفری ایجاد می‌شود. وقتی صرفه جویی مربوط به مراقبت‌های بهداشتی نیز لحاظ شود، نسبت کل صرفه‌جویی به کل هزینه‌ها از 12 به 1 بیشتر می‌شود.
به گفته وی اصول و استانداردهای کلیدی برای درمان اختلال مصرف مواد عبارتند از:
اصل اول: درمان باید موجود، در دسترس، جذاب و مناسب باشد.
اصل دوم: حصول اطمینان از استانداردهای اخلاقی مراقبت در خدمات درمانی
اصل سوم: ترویج درمان اختلال مصرف مواد از طریق هماهنگی موثر بین سیستم عدالت کیفری و خدمات بهداشتی و اجتماعی
اصل چهارم: درمان باید براساس شواهد علمی و پاسخگوی نیازهای خاص افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد باشد.
اصل پنجم: پاسخگویی به نیازهای ویژه درمانی و مراقبتی گروههای جمعیتی
اصل ششم: حصول اطمینان از حاکمیت بالینی خوب خدمات درمانی و برنامه های مربوط به اختلالات مصرف مواد
اصل هفتم: خدمات درمانی، خط مشی ها و رویه های باید از یک رویکرد درمانی یکپارچه پشتیبانی کنند و ارتباط با خدمات مکمل به نظارت و ارزیابی مداوم نیاز دارد.