محبوبیت بدون حاشیه؛ درباره سعید آقاخانی و موفقیت های این روزهایش
فرهنگی هنری
بزرگنمايي:
آریا بانو - سینمادیلی/با نزدیک به سی سال سابقه‌ی فعالیت در تلویزیون و کارنامه‌ای پُر بار در بازیگری و کارگردانی، بسیاری از مردم هنوز هم سعید آقاخانی را با کاراکتری که در یکی از آیتم‌های نمایشی «ساعت خوش» داشت به یاد می‌آورند. حق هم دارند، آقاخانی در تمامی این سال‌ها حضوری مستمر داشته اما برخلافِ هم‌نسلانی نظیرِ رضا عطاران و مهران مدیری به دور از حاشیه بوده و به چشم نیامده است. برخلافِ بازیگران مطرح «ساعت خوش» که حداقل تا یک دهه بعد همچنان درگیر ساخت و بازی در برنامه‌هایی با محوریت آیتم‌های نمایشیِ طنز باقی ماندند، آقاخانی خیلی زود مسیری متفاوت را در پیش گرفت و شروع به بازی در سریال‌هایی داستانی کرد. از میانه‌ی دهه‌ی هشتاد همزمان با همکاری به عنوان نویسنده در سریال‌های عطاران، فعالیتش را گسترش داد و به عنوان بازیگردان در سریال‌های مهدی مظلومی و سیروس مقدم مشغول به کار شد. محصول این تجربه اندوزی، فیلم تلویزیونیِ «هندوانه‌ی شب یلدا» بود. فیلم خوش ساختی که اعتماد تلویزیون را برایِ سپردن سریال‌های نوروزی به آقاخانی جلب کرد. از این‌رو ساخته شدنِ سه فصل سریال موفق «نون خ» در سه سال پیاپی را می‌توان نتیجه‌ی مهارتی دانست که طی یک دهه به دست آمده است.
آقاخانی کمدینی نیست که با مزه پراندن و لودگی از بیننده خنده بگیرد. او با اتکاء به هوش هیجانی‌اش، عناصری از صحنه را به شکل ویژه مورد استفاده قرار می‌دهد یا از طریق ایجاد تقابلی که در لحظه میان او و
بازیگر مقابلش شکل می‌گیرد، صحنه را از حالت خشک بیرون می‌آورد.سریال‌های ساخته شده توسط آقاخانی نیز چنین ویژگی‌ای دارند. خطوط داستانی متعدد که باعث حضور شخصیت‌های زیاد در موقعیت‌های متنوع می‌شوند و این امکان را فراهم می‌آورند که جزئیات صحنه و تقابل شخصیت‌ها با هم از حالت جدی خارج شده و صحنه‌های مفرحی شکل بگیرد.
از سوی دیگر با آغاز دهه‌ی نود آقاخانی شروع به بازی در فیلم‌ها و سریال‌هایی کرد که از او توقع نداشتند به عنوان یک کمدین در صحنه حاضر باشد. به عنوان نمونه فیلم‌هایی نظیرِ «ضدگلوله» و «من دیگو مارادونا هستم» که لحن و حس‌وحالی متفاوت با کمدی‌هایِ رایج آن بازه‌ی زمانی داشتند. در دهه‌ی نود آقاخانی رفته رفته به بازیگری تبدیل شد که از پس هر نقشی بر می‌آید. بیننده او را در قالب هر پرسوناژی می‌پذیرد و بدون توجه به سابقه‌ی ذهنی که از او دارد با شخصیتی که به نمایش گذاشته همذات‌پنداری می‌کند.فرقی نمی‌کند «رحمان1400» باشد یا «خون شد»
در این سی سال آقاخانی ثابت کرده در پی آن است که هنرمندی‌اش را در پوششی از سادگی و صداقت به بیننده عرضه کند. خصوصیتی که باعث شده نورالدین خان‌زاده در «نون خ» با تمامی تضادها و مشکلاتش، انسانی صمیمی،
دوست داشتنی و مردم‌دار باشد. ویژگی‌هایی که به نظر می‌رسد از سعید آقاخانی به نقش منتقل گردیده و منجر به خلق شخصیتی ماندگار شده است.
یادداشتی از حسین جوانی
-
جمعه ۱۳ فروردين ۱۴۰۰ - ۲۲:۵۴:۳۴
-
۱۹ بازديد
-
-
آریا بانو
لینک کوتاه:
https://www.aryabanoo.ir/Fa/News/555870/