بزرگنمايي:

آریا بانو - صبح سینما/ در عصری که دیگر سینما همچون سابق چهره سازی نمی کند و خیلی سخت اتفاق می افتد که عرصه به چهره های جدید سپرده شود؛میلاد کی مرام توانست ازهنرجویی و ایفای نقش در اپیزدهای یک سریال 20 دقیقه ای به یک چهره شناخته شده و آینده دار سینما و تلویزیون تبدیل شود.
با وجود این که کی مرام حضور در چندین پروژه را تجربه کرده بود اما اولین اثری که او را با مخاطب آشنا کرد سریال«نابرده رنج»بود نقشی که تقابل آن با دو شخصیت اصلی توانست به دور از کلیشه های مرسوم یک افسر آگاهی را به آنچه در واقعیت وجود داشته نزدیک تر کند.شیمی او با سحر دولتشاهی نیز به درستی شکل گرفت و در سال هایی که هردو چهره کمتر شناخته شده ای بودند بسیار مورد استقبال قرار گرفت.
حضور کی مرام اما در سینما متفاوت تر بود؛ او در تجربه های اول سینمایی خود مورد توجه منتقدان قرار گرفت و توانست برای «ملکه» دو جایزه بهترین بازیگر مرد را از جشن خانه سینما و جشنواره مقاومت از آن خود کند؛همچنین برای بازی در«خط ویژه» دیپلم افتخار بگیرد.عمده نقش هایی که کیمرام در سینما به سراغ آن ها رفت آثاری بودند که هر یک به نوعی او را با چالشی مواجه کردند.برخی از آن ها ادای دین به حضور قهرمان در سینما بود و برخی نزدیک شدن به شخصیت های ضد قهرمان.یکی از خاص ترین نقش هایی که او در سینما ایفا کرد «امیر»بود؛نقشی درونی وخاص که با وجود تحسین داوران و تماشاگران آنچنان که باید دیده نشد.
اگر نمایش خانگی را در کنار سینما و تلویزیون یک مدیوم جداگانه حساب کنیم کی مرام توانست با بازی در سریال«ممنوعه»به یکی از چهره های مطرح این حوزه تبدیل شود و به علاقه مندانش بیافزاید.نقشی که اگر مورد گزند ممیزی قرار نمی گرفت به یکی از خاطرات مطلوب این حوزه بدل می شد.او پس از دو سال غیبت این روز ها با یک سریال دیگر به نمایش خانگی بازگشته؛سریالی که همه چیز آن بی ادعاست و ستارگان گران قیمت آنچنانی ندارد؛هنوز چالش اصلی سریال شکل نگرفته و نمی توان درباره آن قضاوت دقیقی داشت اما کی مرام توانسته در پنج هفته اخیر مخاطب را با خود همراه کند و داستانی ملموس از اوضاع اجتماعی و اقتصادی را در کنار مجید صالحی و بازیگران با سابقه تئاتر روایت کند؛ جامعه ای که می تواند قهرمان خود را در آستانه اضمحلال قرار دهد.