بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا /محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر در راستای معرفی دریچه‌های بیولوژیکی با طول عمر بالاتر از 10 سال نسبت به تحلیل خواص مکانیکی و ساختار بافت پرکاربرد در ساخت دریچه‌های بیولوژیکی از جمله پریکارد اسب، خوک و خر اقدام کردند و در نهایت راهکاری برای افزایش مقاومت دریچه‌های قلبی که در برابر آهکی شدن مقاوم باشد، پیشنهاد کردند.
آیسا رسولی، فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی امیرکبیر و از محققان این طرح با بیان اینکه درمان بیماری‌های دریچه قلب با توجه به نوع و شدت بیماری‌های قلبی متفاوت است، ضمن آنکه دارویی برای درمان چنین بیماری وجود ندارد، گفت: از این رو، تعویض دریچه قلب بیمار با پروتز دریچه‌های قلبی، اغلب بهترین راه حل است که با توجه به استفاده گسترده از پروتز دریچه‌های قلبی آئورت، بررسی این پروتزها از نظر عملکرد زیستی و زیست سازگاری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
وی با بیان اینکه دریچه‌های مکانیکی از دوام عالی برخوردار هستند، اظهار کرد: با این حال، به دلیل استفاده طولانی مدت از داروهای ضد انعقاد، احتمال ترومبوآمبولی و خونریزی در این نوع دریچه‌ها وجود دارد از این نظر دریچه‌های بیولوژیکی ارجح هستند.
رسولی با بیان اینکه در سال‌های اخیر، جراحان همچنین از دریچه‌های ترنس کاتتر به دلیل برتری آن نسبت به جراحی قلب باز برای معالجه بیماران سالخورده و ضعیف استفاده کرده‌اند، خاطر نشان کرد: با این حال، سوالاتی در مورد دوام طولانی مدت دریچه‌های بیولوژیکی تجاری ترنس کاتتر با توجه به آسیب بافت دریچه به هنگام جمع شدن و باز شدن آن در هنگام بالن زنی مطرح است؛ چرا که عملکرد دریچه‌های بیولوژیکی به ساختار کلاژن و رفتار مکانیکی بافت انتخابی بستگی دارد. بنابراین لازم است مناسب‌ترین بافت برای ساخت این پروتزها انتخاب شود.
محقق این طرح با اشاره به اجرای مطالعاتی در این زمینه با عنوان "بررسی بافت‌های پریکارد تثبیت شده شیمیایی جهت ساخت دریچه‌های استنت‌دار بیولوژیکی؛ تحلیل‌های بیومکانیکی و مدلسازی"، خاطر نشان کرد: این تحقیق در زمینه افزایش طول عمر دریچه‌های بیولوژیکی با انتخاب بافت مناسب‌تر موفق عمل کرده است و توانسته است که بافت مناسب را پیشنهاد کند. 
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر هدف از این پژوهش را شناسایی بافت با دوام طولانی مدت برای ساخت دریچه‌های بیولوژیکی دانست و یادآور شد: در این راستا نیاز به تحلیل خواص مکانیکی و ساختار بافت پرکاربرد در ساخت دریچه‌های بیولوژیکی از جمله پریکارد اسب، خوک و خر و مقایسه آنها با پریکارد گاو (به عنوان شاخص و طراحی موفق) و لت‌های دریچه آئورت انسانی است. در این پژوهش تجزیه و تحلیل بافت شناسی برای بررسی ساختار کلاژن بافت‌های انتخاب شده انجام شد. 
وی اضافه کرد: برای تعیین خواص مکانیکی بافت‌ها و ارزیابی دوام آنها، آزمون‌های مکانیکی مختلفی انجام شد. خواص هایپرالاستیک ناهمسانگرد و ویسکوالاستیک بافت های انتخاب شده با استفاده از مدل های بنیادی مناسب، استخراج و در نهایت مدل المان محدود با استفاده از خواص مکانیکی استخراج شده برای ارزیابی تخریب بافت دریچه و تنش تحت بار فیزیولوژیکی اعمال شد.
رسولی خاطر نشان کرد: نتیجه این تحقیق در ساخت دریچه‌های بیولوژیکی برای افزایش طول عمر آنها استفاده خواهد شد که یکی از مشکلات اساسی جراحان است. چرا که فرد بیمار بعد از حدود 10 سال نیاز به جراحی مجدد به دلیل طول عمر کمتر این دریچه‌ها دارد. 
وی امکان پیاده سازی این طرح برای سایر ارگان‌های بیولوژیکی، برقراری ارتباط بین آزمون‌های مکانیکی و آنالیزهای هیستولوژیکی که در این طرح مورد تایید همدیگر بودند را از ویژگی‌های این طرح نام برد و یادآور شد: تحقیقات زیادی در زمینه پروتزهای دریچه‌های قلبی با توجه به اهمیت این دریچه‌ها انجام و برای افزایش طول عمر این دریچه‌ها بافت‌هایی در تحقیقات پیشین از جمله پریکارد کانگورو پیشنهاد شده است، ولی این بافت‌ها به دلیل در دسترس نبودن و مسائل بهداشتی، قابل استفاده نیستند؛ بنابراین برای انتخاب بهتر، باید بافتی انتخاب شود که علاوه بر برتری از لحاظ هیستولوژیکی و خواص مکانیکی، بایستی از حیوانات اهلی بوده و در دسترس نیز باشد.
بر اساس اعلام دانشگاه امیرکبیر، اساتید راهنما و مشاور این پروژه دکتر ناصر فتورائی، عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دکتر رابرت گیدون و دکتر زی ژنگ بوده‌اند.