آریا بانو - ایسنا / رومینا، دختر نوجوانی از تالش در گیلان، خرداد امسال با داس توسط پدرش کشته شد؛ محمدطاهای 6 ساله که سال 1395 تا حد مرگ کتک خورد و بدن بی جانش به بیمارستانی در مشهد تحویل داده شد؛ مهره های کم عسل 10 ساله که خرداد امسال توسط نامادری اش در مشهد آسیب شدید دید و با خونریزی در بیمارستان از دست رفت و یا همین دو سه روز پیش که کودکی 9 ساله در سبزوار که توسط پدرش آزار دید و با کمک همسایگان و تماس آنها با اورژانس اجتماعی 123 از مرگ نجات یافت.
اما رومینا، محمدطاها و عسل آنقدر خوش شانس نبودند و در خلوت و چهاردیواری خانه شان توسط پدر و یا مادر و نامادری بی رحم به قتل رسیدند.

حدود 98 درصد کسانی که کودک را آزار می‌دهند، از اعضای خانواده و بستگان هستند
به گفته رضا جعفری، رئیس اورژانس اجتماعی کشور، حدود 98 درصد کسانی که کودک را آزار می‌دهند، از اعضای خانواده و بستگان و 2 درصد آنان غریبه هستند و اینکه از کل خشونت خانگی که در کشور وجود دارد بیش از 35 درصد موارد مربوط به کودک آزاری است که رتبه اول را نیز دارد.
این مقام مسئول در بهزیستی، سال 96 به خبرنگاران گفته بود، تنها در 6 ماهه نخست سال 16 هزار مورد کودک‌آزاری به اورژانس اجتماعی کشور گزارش شده است.
٣٨ درصد از کودکان در سن دبستان و زیر دبستان آزار دیده اند
وی با تاکید بر اینکه هر قدر سن کودک پایین‌تر باشد، به لحاظ جسمانی وابسته‌تر و وضعیت کودک حادتر است، جزییات بیشتری از سنین کودک آزاری در ایران ارائه کرده و تصریح کرده بود: ٣٨ درصد از این کودکان در سن دبستان و زیر دبستان و ١٢ درصد راهنمایی بوده اند. ٢٩ درصد از آزارها جسمی و ٣ درصد جنسی بوده است، چرا که بسیاری از خانواده‌ها از ترس امنیت و آبرو خیلی از این موارد را گزارش نمی‌کنند.
رئیس اورژانس اجتماعی کشور با بیان اینکه بررسی ها نشان می دهد ١٢ درصد از موارد کودک آزاری چند روز بعد از کودک آزاری و ٤.٥ درصد یک هفته بعد از آن گزارش شده اند، عنوان کرده بود: در بسیاری از موارد، همسایه‌ها متوجه کودک‌آزاری می شوند ولی آن را گزارش نمی‌دهند و حتی جرأت نمی کنند با ١٢٣ تماس بگیرند، در حالیکه این یک بحث مسئولیت پذیری اجتماعی است. 
جعفری با اشاره به اینکه هشت درصد از مداخلات اورژانس اجتماعی مربوط به کودک آزاری است، ادامه داده بود: 50 درصد آن کودک آزاری مربوط به غفلت و بی‌توجهی، 30 درصد از نوع آزار عاطفی و روانی، 15 تا 16 رصد آزار جسمی و سه تا چهار درصد آزار جنسی است.

چقدر دست قانون در ایران برای حمایت از کودکان باز است؟
جدا از انکه چقدر اطلاع رسانی گسترده، آسیب شناسی و آگاهی بخشی به جامعه برای مصادیق کودک آزاری، آسیب های روحی و جسمی وارد شده به کودکان و معرفی کودک آزارها به اورژانس های اجتماعی شده است، باید این پرسش مهم را مطرح کرد که چقدر دست قانون در ایران برای حمایت از کودکان باز است و قدرت حمایت از آنها را دارد؟
رویا زراعت پیشه، دکترای حقوق جزا و جرم شناسی به تشریح قانون موجود برای حمایت از کودکان و نوجوانان و نقص های آن پرداخته و گفته است: قانون کودکان، طفل را اشخاصی می دانند که به سن بلوغ شرعی نرسیده باشند به طوری که دختران 9 سال قمری و پسران 15 سال داشته باشند و این در حالی است ما نوجوانان را شامل این دسته از افراد می‌آوریم چرا که طبق کنوانسیون حقوق کودک که ایران نیز عضو آن می باشد حق شرط گذاشته است که کودکان را زیر 18 سال فارغ از جنس و سکس آنها می داند.
به گفته این جرم شناس ما در آزار و اذیت کودکان زیر 18 سال به تقسیم بندی قائل هستیم به طوری که آزارهای جسمی، جنسی، روانی، بی توجهی ها و محرومیت ها( مانند حق مدرسه رفتن که بجای آن کودک را سرکار می فرستند ) کلیه آزارهای کودکان را شامل می شود.
در ماده 1179 قانون مدنی، تنبیه کودکان توسط پدر و مادر مجاز شمرده می شود
وی با اشاره به خلاءهای موجود در قوانین کشور اظهار کرد: آنچه به عنوان خلاء در قانون دیده می شود این است که در ماده 1179 قانون مدنی، تنبیه کودکان توسط پدر و مادر مجاز شمرده می شود و در خود همین ماده هم گفته شده است که نباید از حدود تادیب عدول بکنند ولی حد تنبیه جایی در قانون تعریف نشده است.تحلیل این ماده نشان می دهد که در قانون ما تنبیه به نوعی تجویز شده است به طوری که این مسئله در کشورهای توسعه یافته وجود نداشته و مسئله عادی به شمار نمی رود.