بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / خانواده محمدعلی اسلامی ندوشن اعلام کردند: وضعیت سلامت ایشان پایدار است و جز عوارض ناشی از کهولت سن عارضه‌ای ندارند.
 هر از چندگاهی شایعه درگذشت چهره‌های پیشکسوت فرهنگ و هنر در فضای مجازی و حتی گاهی رسانه‌های رسمی پخش می‌شود. البته گاهی تشابه اسمی نیز در دست به دست شدن شایعه‌های این‌چنینی دخیل بوده‌ است. این‌بار قرعه به نام محمدعلی اسلامی ندوشن، نویسنده، مترجم و پژوهشگر ادبی پیشکسوت 95 ساله، افتاده که چند سالی است در کانادا زندگی می‌کند.
محمود آموزگار - مترجم و ناشر - با بیان این‌که این خبر خبر درستی نیستٰ و کذب است، می‌گوید: در تماسی که با خانم دکتر شیرین بیانی (همسر اسلامی ندوشن) داشتم، گفت حالش مجموعا خوب است و در زحمت نیست ولی خب ضعیف شده است.
همچنین در صفحه‌ای مجازی به نام «دکتر اسلامی ندوشن و دکتر بیانی ( اسلامی ندوشن)» در واکنش به این شایعه نوشته شده است: «نظر به پرسش مکرر همراهان ارجمند به اطلاع می‌رساند: پیرو گفت‌وگویی که ساعتی قبل با خانواده محترم استاد گرامی دکتر اسلامی ندوشن به‌عمل آمده وضعیت سلامتی ایشان پایدار است و جز عوارض ناشی از کهولت سن عارضه دیگری ندارند.
بی‌شک با وجود مراقبت‌ و همراهی همسر پرمهر و عطوفتی چون خانم دکتر بیانی، طیب خاطر علاقه‌مندان فراهم می‌شود.»
محمدعلی اسلامی ندوشن متولد 1304 در ندوشن یزد است. او دانش‌آموخته حقوق بین‌الملل از فرانسه است و استاد پیشین دانشگاه تهران، که علاوه بر دروس حقوقی، به تدریس نقد ادبی، سخن‌سنجی و ادبیات تطبیقی نیز می‌پرداخت. اسلامی ندوشن سال‌ها زندگی خود را صرف تحقیق در آثار علمی و ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرده و آثارش به‌صورت کتاب در بیش از 50 جلد در زمینه‌های گوناگون اعم از ادبی، فرهنگی و اجتماعی به چاپ رسیده است.
برخی از کتاب‌های محمدعلی اسلامی ندوشن عبارت‌اند از: ماجرای‌ پایان‌ناپذیر حافظ، چهار سخنگوی‌ وجدان‌ ایران، تأمّل‌ در حافظ، زندگی‌ و مرگ‌ پهلوانان‌ در شاهنامه، داستان‌ داستان‌ها، سرو سایه‌فکن، ایران‌ و جهان‌ از نگاه‌ شاهنامه، نامه‌ نامور، ایران را از یاد نبریم، به‌ دنبال‌ سایه ‌همای، ذکر مناقب‌ حقوق‌ بشر در جهان‌ سوم، سخن‌ها را بشنویم، ایران‌ و تنهائیش، ایران‌ چه‌ حرفی‌ برای‌ گفتن‌ دارد؟، مرزهای‌ ناپیدا، شور زندگی‌ (وان گوگ)، روزها (سرگذشت - در چهار جلد)، باغ سبز عشق، ابر زمانه‌ و ابر زلف، افسانه افسون، دیدن‌ دگر آموز، شنیدن‌ دگر آموز، جام‌ جهان‌بین و آواها و ایماها.