بزرگنمايي:

آریا بانو - مجله ایلیاد / «پاتاگونیا» زمانی محل زندگی بزرگ‌ترین موجودات روی خشکی بوده است. حیواناتی که از نهنگ‌های آبی نیز بزرگ‌تر بوده‌اند و وزن آن‌ها از «ساروپودها» نیز بیشتر بوده است. اخیراً باستان‌شناسان بقایای حیوانی را در این منطقه پیدا کرده‌اند که به نظر می‌رسد بزرگ‌ترین آن‌ها باشد. البته از آنجا که حفاری‌ها هنوز به اتمام نرسیده است، مشخص نیست این حیوان گونه‌ی جدیدی است یا از گونه‌هایی است که قبلاً شناخته شده بوده‌اند.
رکورددار سنگین‌ترین حیوانی که تا کنون روی زمین زندگی کرده است، «پاتاگوتیتون مایوروم» با وزن 63 تُن بوده است. مطالعه‌ی سنگ‌های دوران کرتاسه در آمریکای جنوبی هنوز در ابتدای راه است و این ناحیه نسبت به نیمکره‌ی شمالی کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. پاتاگوتیتون مایوروم در سال 2014 کشف شده است و نتایج بررسی‌ها در مورد آن سال 2017 به‌دست آمد.
در دره‌ی رودخانه‌ی مید-نکون، جویندگان دایناسورها 24 مهره‌ی دم دایناسوری را پیدا کرده‌اند که مشخصاً از خانواده‌ی «تیتانوسورها» است. همراه با این استخوان‌ها، بقایای استخوان‌های لگن و قفسه‌ی سینه‌ی این دایناسور نیز کشف شده است. دکتر «آلخاندرو اوترو» به‌عنوان عضو این تیم اکتشافی، می‌گوید: «بقیه‌ی بخش‌های این فسیل در زیر سنگ‌ها قرار دارد و ما در آینده بقیه‌ی بخش‌های این دایناسور را نیز پیدا خواهیم کرد.»
معمولاً دیرین‌شناسان زمانی که بخشی از استخوان‌های زیرخاکی را پیدا می‌کنند تلاش می‌کنند تا بقیه‌ی آن‌را نیز پیدا کنند، سپس به تفسیر و انتشار گزارش کشف خود اهتمام می‌ورزند و معمولاً این فرآیند یک دهه به طول می‌انجامد. با این حال برای حیوانی که رکورد جهانی را شکسته است، قوانین فرق دارد. اوترو و همکارانش قبل از کشف همه‌ی بخش‌های استخوان این دایناسور آن‌را گزارش کرده‌اند.
آن‌ها می‌گویند: «از آنجا که هنوز همه‌ی بخش‌های استخوان‌ها را پیدا نکرده‌ایم، نمی‌توانیم تخمین دقیقی از اندازه و وزن این دایناسور داشته باشیم، زیرا یکی از بخش‌هایی که این تخمین معمولاً بر اساس آن زده می‌شود، استخوان ران است که در مورد این دایناسور هنوز پیدا نشده است. با این حال، مقایسه‌ی اجزای پیدا شده با دایناسورهای دیگری که تا کنون کشف شده ما را به نتایج نسبتاً قطعی رسانده است. احتمالاً این حیوان بیش از 40 متر طول داشته و ارتفاع آن به اندازه‌ی یک ساختمان 8 طبقه بوده است.»
شروع کار این تیم تحقیقاتی سال 2012 بود. در آن زمان محققین برای تفریح به این ناحیه رفته بودند و به طور اتفاقی قسمتی از این دایناسور را کشف کردند. سنگی که استخوان این دایناسور درون آن فسیل شده، متعلق به 98 میلیون سال پیش است و در مکانی قرار گرفته است که زمانی کف رودخانه بوده است.