بزرگنمايي:

آریا بانو - خراسان / پسری هستم 24 ساله. نمی‌دانم چرا این قدر بدبیاری می‌آورم. سوالم این است که چرا بعضی آدم‌ها مثل من، نمی‌گویم همیشه ولی خیلی از اوقات مثلا 80 درصد مواقع بدشانسی می‌آورند؟ حالا شما از مسائل کوچک بگیرید تا مسائل بزرگ. راهنمایی کنید.
پاسخ مشاور
مخاطب گرامی، این که این سوال در ذهن شما ایجاد شده، واقعا جای خوشحالی دارد و بدان معناست که شما آمادگی تغییر تفکر در این باره را در خود به وجود آورده اید. در ادامه چند توصیه به شما دارم.
بدشانسی‌های‌تان نتیجه تفکر شماست
در بین مردم شانس امری اتفاقی و بدون علت است اما اگر دقیق‌تر نگاه کنیم، متوجه می‌شویم هیچ چیز در این جهان اتفاقی نیست. خوش اقبالی و بداقبالی بیشتر از این که به دلیل علت‌های ناشناخته باشد، نتیجه تفکر و اندیشه هر فرد درباره خودش است و کسی که به هر دلیلی خودش را بدشانس بداند، طبیعی است که رفتاری متناسب با آن انجام می‌دهد.
موفقیت دیگران را به شانس گره نزنید
نکته مهم دیگر این‌که افرادی که دلیل موفقیت دیگران را شانس و اقبال می‌دانند، مسئولیت اجرای اعمال خود را نمی‌پذیرند. شکل گرفتن روحیه راحت‌طلبی در میان جامعه و نسبت دادن موفقیت دیگران به شانس، باعث می‌شود افراد کمتر به فکر تلاش و رسیدن به اهداف‌شان باشند و در ضمن می‌خواهند خیلی زود به نتیجه دلخواه برسند و وقتی می‌بینند این گونه نمی‌شود، موفقیت‌های دیگران را به شانس و اقبال نسبت می‌دهند. شما باید مراقب باشید تا در این دام نیفتید.
به‌جای واژه شانس از احتمال استفاده کنید
توصیه می‌کنم از این پس به جای واژه شانس از واژه احتمال استفاده کنید. همان‌طور که می‌دانید، احتمالات در همه عالم بشری وجود دارد و اگر ما تمام تلاش خود را روی مدیریت ذهن بگذاریم، خودمان میزان احتمالات را درباره زندگی شخصی افزایش می‌دهیم. به طور مثال احتمال تصادف در هنگام عبور از خیابان یک در 800 است، اگر ما هنگام رد شدن از خیابان دقت و تمرکز کافی داشته باشیم و به سمت راست و چپ نگاه کنیم و... احتمال یک در 800 می‌تواند به صفر برسد. پس در نتیجه ما به‌ جای نگاه به خوش‌شانسی و بدشانسی، می‌توانیم استفاده مناسبی از احتمالات داشته باشیم.
نویسنده : دکتر نجمه عابدی‌شرق | ‌ روان شناس‌بالینی