بزرگنمايي:

آریا بانو - صبا / «فاطمه جعفری» کارگردان فیلم انیمیشن تحسین شده «ده سالگی» گفت: سکانس آخر این قصه، برای من حس رهایی داشت و بخشش پسر از سمت خود سمبلی برای تولد دوباره است. 
 «فاطمه جعفری» کارگردان فیلم انیمیشن «ده سالگی» که در سال 1402 در بیشتر جشنواره‌های داخلی و خارجی موفق ظاهر شده است، در نشست نقد و بررسی این انیمیشن در سیزدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران که با حضور «رامتین شهبازی» و «کیارش زندی» درباره این اثر گفت: ایده ساخت فیلم با سفری به میانکاله در یک تور پرنده نگری در ذهنم شکل گرفت. در شمال ایران پرنده‌های مهاجر را به عنوان شکار می‌بینند و در گفتگوهای روزمره از واژه شکار برای توصیف آنها استفاده می‌کنند. طی این سفر متوجه شدم پرندگان مهاجر آن منطقه در وضعیت خوبی قرار ندارند و شرایط برایشان نامطلوب است و به همین دلیل است که از پرنده مهاجر به عنوان یک شکار یاد می‌شود. خواندن مطلبی از «احمد مسجدجامعی» درباره پرنده مهاجری که در کودکی به عنوان سوغات به او هدیه داده شد من را بیش‌تر به سمت ساخت پویانمایی «ده سالگی» ترغیب کرد.
او با اشاره به دغدغه‌های محیط زیستی‌اش گفت: شاید از مسئولین انتظاری برای حذف محیط زیست نداشته باشیم اما نسل جدید باید بتوانند تغییری در این روند ایجاد کنند و تحقق این خواسته به ویژه از بچه‌های شمال کشور انتظار می‌رود.
جعفری با اشاره به پایان انیمیشن «ده سالگی» اظهار داشت: این انیمیشن کوتاه روایت‌گر داستان پدر و پسری است که در یک جنگل زندگی می‌کند. شغل پدر شکارچی است و از آنجا که پسر در طول روز تنهاست، پدر برای سرگرم کردن او یکی از شکارهایش که یک مرغابی زنده است، برای او به خانه می‌آورد… سکانس آخر این قصه، برای من حس رهایی داشت و بخشش پسر از سمت خود سمبلی برای تولد دوباره است.
او در ادامه به عشق و علاقه به حوزه پویانمایی به عنوان یک عامل پیش برنده اشاره کرد و گفت: به انیمیشن نمی‌توان به عنوان یک شغل نگاه کرد. باید دید از پس سختی‌های آن می‌توانی برآیی یا نه. ساخت انیمیشن، به ویژه ساخت استاپ موشن کار سختی است و باید سختی‌های آن را به جان خرید. از زمان شروع نگارش فیلمنامه تا پایان مراحل تولید، چیزی حدود چهار سال از زمان ما صرف تولید این اثر شد و یکی از دلایلی که «ده سالگی» این مدت از زمان را به خود اختصاص داد، این است که مراحل پیش‌تولید و تولید سبک استاپ‌موشن به طور کلی بسیار زمان‌بر و طولانی است چراکه باید جز به جز دکور را و هر آن چیزی که در این داستان وجود دارد، بسازیم و تا به متریال و گرافیک مدنظر خود برسیم، ممکن است که مدت‌ها طول بکشد.
جعفری گفت: داشتن تیم خوب مسیر را هموار می‌کند و بزرگترین شانس من، داشتن همکاران خوب در این عرصه است و نکته قابل دفاع در این اثر، عوامل خوب آن است. آنها بهترین را خواستند چون خودشان بهترین بودند.

این کارگردان انیمیشن در این نشست به تلاش‌هایش برای ارائه تکنیک‌های جان بخشی اشاره کرد. او در بخشی از صحبت‌هایش گفت: برای سرهای کاراکترها می‌توانستیم از پرینت سه‌بعدی استفاده کنیم که راحت‌تر و در دسترس‌تر بود ولی می‌خواستیم زور آزمایی کنیم.
«ده سالگی» پروانه زرین بهترین فیلم کوتاه از بخش فیلم کوتاه و پویانمایی سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، جایزه بهترین فیلم پویانمایی بخش مسابقه سینمای ایران چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، تندیس میراث و دیپلم افتخار بخش پویانمایی دومین جشنواره ملی چندرسانه‌ای میراث ‌فرهنگی، جایزه سوم یازدهمین جشنواره بین‌المللی انیمیشن «گلد کوین کنستانتین» صربستان را به دست آورده است.