آریا بانو - آخرین خبر / ویرجینیا وولف نه فقط نویسنده‌ای چیره‌دست و نابغه، بلکه متفکری نواندیش و پیش‌رو بود. او یکی از مهم‌ترین نویسندگان مُدرنیست جهان است. در تاریخ ادبیات، وولف را یکی از پیشگامان استفاده از جریان سیال ذهن به‌عنوان ابزاری برای روایت می‌دانند. بخشی از شهرت او با اوج گرفتن موج سوم جنبش فمنیست در دهه‌ی هفتاد میلادی احیا شد. وولف زنی شجاع و نوآور بود و از تجربه در نوشتن، شکست خوردن، دوباره بلند شدن و اوج گرفتن در جهانی تماماً مردانه هراسی نداشت.
ویرجینیا وولف همیشه نگاهی مشتاق به تحولات جهان داشت و شهرنشینی، فناوری، جنگ، مصرف‌گرایی و بحران تنهایی انسان در قرن بیستم را به‌درستی درک می‌کرد. او در مجموعه‌مقالات خود به تفصیل به این موضوعات پرداخته است. او خبرنگاری کرد، ناشر کتاب بود، عاشق شد، افسردگی اما او را از پا درآورد.
کتاب «موج‌ها» در سال 1931 منتشر شد و تجربی‌ترین اثر او نام گرفت. وولف این اثر را نه یک رمان، که شعر-رمان خواند؛ تک‌گویی‌های درونی شش شخصیت (به اضافه‌ی شخصیتِ هفتم، پِرسیوال که البته مای خواننده، هرگز صدای او را نمی‌شنویم) که در طول زندگیِ آن‌ها ادامه دارند و نُه بخش کوتاه با راوی سوم‌شخص که به توصیف منظره‌ای ساحلی از طلوع تا غروب آفتاب می‌پردازد. وولف در این اثر، به مفاهیمی از جمله فردیت، خود و
اجتماع می‌پردازد. هر شش شخصیتِ او مجزا هستند، اما با هم گشتالتی به تصویر می‌کشند که نمادِ پیوستگی و خرد جمعی است. موج‌ها تجلی سبک غنایی در رمان، مالیخولیا در شخصیت و انسانیت در مفهوم است.
نام کتاب: موج ها
نویسنده: ویرجینیا وولف
مترجم: مهدی غبرایی
برگرفته از اینستاگرام ofoqpublication