آریا بانو - ایرنا / برخی افراد با نمایش ثروت و دارایی‌های خود در برپایی مراسم‌های خاص و پر زرق و برق درصدد جبران کمبودهای روانی هستند و تلاش می‌کنند از این طریق احترام و منزلت کسب کنند.
این روزها با وجود کرونا حتی جشن های لاکچری از داخل تالارهای باشکوه به پشت‌بام خانه ها، روف گاردن ها، اتاق‌های
زایمان خصوصی با تزئینات آنچنانی، سواحل و باغ‌های اختصاصی کشیده شده است.
به نظر می‌رسد حتی بیماری کشنده کرونا با حالت جهش یافته این روزهایش هم نتوانسته مانع از برگزاری مراسم های لاکچری شود. گویا اجرا در فضای باز مثل آب روی آتش عمل می‌کند و تجمع و صف مهمانان برای شرکت در این دست ضیافت های پرشکوه که ساده‌ترین غذایش مرغ بریانی و
کباب زعفرانی است مانعی ندارد.
اما شاید بگویید به ما چه ربطی دارد؟ اصلاً طرف پول دارد و می‌خواهد ریخت و پاش کند به کسی چه ارتباطی دارد؟
بله تا اینجا به نظر همه چیز شخصی و به کسی هم ارتباطی ندارد. به قول معروف «دارندگی و برازندگی».
اما حلقه اتصال این رفتارها و کنش های اجتماعی صفحات مجازی این افراد هستند. صفحاتی که ویترین خوش چینی از زندگی افرادی است که در هر فصل رنگ باشکوه تری به خود می گیرد. صفحاتی که به خواست این افراد به صورت عمومی و در اختیار همگان قرار گرفته و دیگر حریم شخصی معنا پیدا نمی کند.
در ادامه دنبال کنندگان زیادی هر روز پیگیر و در حال رصد لحظات و سبک زندگی این افراد هستند. بدون شک اثرات مخرب آن به مرور زمان در زندگی دیگرانی که در این شرایط اقتصادی سخت، به زحمت دستشان به دهانشان می‌رسد نمود پیدا می کند. شاید در ابتدای راه با آه و افسوس و همذات پنداری و در مراحل بعدی با خشم و حسرت.
حس تلخ نابرابری
مهدی مالمیر جامعه شناس اما مقدمه‌ای را برای نمایش لاکچری بازی مطرح می‌کند و در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: اکنون در وضعیتی زندگی می‌کنیم که فاصله و شکاف طبقاتی بین دهک های درآمدی در جامعه بالا رفته و متأسفانه در سال های اخیر این فاصله و شکاف شدیدتر نیز شده تا جاییکه بخشی از طبقه متوسط نیز از جایگاه طبقاتی خود خارج و دچار تحرک طبقاتی نزولی شده اند. حال اگر این شاخص را در کنار شاخص خط فقر هم قرار دهید و به صورت ترکیبی، نابرابری و فقر را در هم ضرب کنید وضعیت بسیار وخیم تر هم می شود.
به گفته این جامعه شناس، به طور معمول دسترسی و توزیع نابرابر فرصت ها در جامعه باعث بروز و وقوع نابرابری در جوامع به صورت عینی و ذهنی می‌شود یعنی هم نابرابری عینی داریم در جامعه و هم احساس نابرابری.
پدیده نوکیسگی
اما نکته دیگری که این جامعه شناس به آن اشاره دارد بحث نوکیسگی و ثروت‌های بادآورده است.
این جامعه شناس گفت: بحث به دست آوردن ثروت به خودی خود ارزشمند است اما موضوع این است که این ثروت از چه راهی به دست بیاید. در جوامعی که مسیر تولید ثروت طبیعی و در جریان کار مولد و تولید مؤثر ایجاد و آرام و پیوسته طی می شود، بدون شک ثروت ارزشمندی است و صاحب ثروت نیز قدر آن را دانسته و در راه سرمایه‌گذاری های مجدد در بحث تولید در جهت رشد جامعه استفاده می کند.
اما به گفته مالمیر، ثروتی هم هست که توأم با رنج و زحمت نیست. ثروتی بادآورده که ناشی از فرصت های نابرابری است که جامعه در اختیار عده‌ای قرار می‌دهد که نوع شدید آن انواع رانت و سودجویی هایی است که در اختیار یک عده خاص قرار می گیرد. کسی که از راه رانت ثروت خود را به دست آورده و کسی که با تولید و رنج و مشقت به ثروت رسیده مسیر متفاوتی طی کرده لذا ماهیت متفاوتی هم با یکدیگر دارند.