چاپ

آریا بانو - جام جم / چند تا از بازیگران هستند که معمولا نقش مادران را بازی می کنند. یکی از مادران تلویزیون هم بدون شک پوراندخت مهیمن است که یکی از ویژگی های بارز در نقش هایش، مهربانی اش است. به گونه ای که وقتی مخاطب چهره او را در صفحه تلویزیون می بیند، احساس نزدیکی با این هنرمند دارد و به نوعی مادر واقعی خودش را در او می بیند. همین باعث شده تا نقش مادرانی که مهیمن بازی کرده برای مخاطبان باورپذیر باشد. پوراندخت در سریال تلویزیونی «بیگانه ای با من است» نقش یک مادر متفاوت را بازی کرده که قطعا تماشای آن برای مخاطبان جذاب است. این هنرمند با اخلاق در طول همه سال های فعالیت اش حضور موثری در تلویزیون داشته است. از سریال های او می توان به آینه، باغ گیلاس، سرنخ، نرگس، وضعیت سفید، معراجی ها، کیمیا و... اشاره کرد. با او گپ صمیمانه ای داشتیم و درباره موضوعات مختلف به گفت و گو نشسته ایم.
چه خبر از آخرین فعالیت؟
اخیرا یک سریال ملودرام با رگه های حادثه ای با عنوان بیگانه ای با من است را بازی کردم که بخش عمده آن توسط احمد امینی و بخش هایی توسط آرش معیریان کارگردانی شده است.
این سریال با درونمایه جابه جایی آدمیان، داستان پردازی می کند و به نظرم از آن سریال هایی است که به لحاظ ساختار هم جلب توجه می کند.
نقش خوب برای بازیگران میانسال
مسلما همه بازیگران علاقه مند هستند که نقش های جذابی به آنها پیشنهاد شود تا با انگیزه بیشتری جلوی دوربین حاضر شوند. اگر فیلمنامه ای به من پیشنهاد شود که خوب نباشد، قطعا نمی پذیرم و در حال حاضر چند کار دارم که آماده پخش است.
گاهی نقش های خوبی نوشته می شود و برخی مواقع این اتفاق نمی افتد. اما در مجموع سعی می کنم نقشم حرفی برای گفتن به مخاطبان داشته باشد و گرنه نمی پذیرم. اما خدا را شاکرم که تا به امروز نقش های خوبی را بازی کرده ام.
حضور هنرمندان بااستعداد
متخصص در کشوری 80 میلیونی با وسعت ایران فراوان است و کلی هنرمند بااستعداد در همه جای ایران هست که می شود از آنها برای تولید کمک گرفت، منتها وقتی بودجه ها محدود می شود و همان بودجه هم فقط افرادی خاص را شامل می شود معلوم است که بسیاری از افراد بااستعداد اصلا فرصت کار نمی یابند. باید آدم هایی را جذب کار کرد که با هزینه کم کار کنند ولی از کار نزنند. تلویزیون بسیار زیاد از افرادی لطمه خورده که به ظاهر مقتصد هستند ولی به بهانه کمبود بودجه از کیفیت می زنند و حتی بدحسابی می کنند. این افراد دامن تلویزیون را لکه دار می کنند و درنهایت هم تقصیر را گردن تلویزیون می اندازند.
تلویزیون باید به سمت جذب افرادی برود که هم مقتصد هستند و هم حرفه ای و هم مسوولیت پذیر تا با علاقه به تلویزیون کار کنند.
ایفای یک مادر متفاوت
قبل از سریال بیگانه ای با من است با آقای امینی تجربه همکاری داشتم و حساسیت های او را نسبت به کاری که می سازد، می شناسم که با چه تعهدی کار می کند. ضمن این که کارگردانی است که هر اثری را هم نمی پذیرد، مگر آن که بداند کار خوبی شده است.
وقتی هم فیلمنامه را خواندم دوست داشتم و احساس کردم نقشم هم جای کار برای من گذاشته است. در این سریال نقش مادری را بازی می کنم که ویژگی های متفاوتی دارد. در مجموع مادر قصه سریال بیگانه ای با من است با دیگر مادرهایی که بازی کردم متفاوت است.
البته مهربانی این مادر مثل دیگر مادرهاست، اما قصه فرمی دارد که روحیات این مادر را متفاوت می کند. در مجموع نقش را خیلی دوست داشتم و با علاقه آن را بازی می کنم. از سوی دیگر آقای امینی جزو کارگردانانی است که تعامل بسیار خوبی با بازیگران دارد و بسیار بااخلاق و انسان خوبی است. خوشبختانه بازیگر وقتی با او کار می کند از همکاری اش لذت می برد و مشکلی ندارد.
تاثیرات کرونا در پیشنهادها
به خاطر اپیدمی کرونا در قبول پیشنهادها وسواس بیشتری دارم چون واقعا کرونا شوخی بردار نیست و هرگونه غفلت ممکن است به مرگ بینجامد و مشخص هم نیست که بالاخره کی واکسن این ویروس می آید و همین امر خودش همه را در بلاتکلیفی قرار داده است. آنچه معلوم است این که بسیاری از مردم قرنطینه را شکسته اند و حتی اگر مشکوک به بیماری باشند باز مجبورند بیرون بیایند و به دنبال یک لقمه نان بروند و این خودش شمار مبتلایان را بیشتر و بیشتر می کند. البته مردم هم مقصر نیستند چون وقتی کار نکنند درآمدی نخواهند داشت و وقتی درآمد نباشد شرمنده خانواده می شوند و چه کسی پاسخگوی بیکاران شرمنده است؟
سختی های هنرمندان در روزگار کرونایی
در بخش های خبری یا تحلیلی تلویزیون درباره کرونا اطلاع رسانی هایی شده است. کرونا باعث شده هنرمندان در شرایط سختی قرار بگیرند و نه تنها هنرمندان، بلکه عامه مردم هم با شرایط سختی گذران زندگی می کنند. خیلی از آدم های جامعه بعد از شیوع کرونا بیکار شده اند و هنرمندان هم که وضع خوبی ندارند. اینها را خیلی ها می دانند ولی بعضی مدیران احتمالا دیگر زیاد برایشان فرقی ندارد وضع مردم چگونه است و حالا این که تلویزیون در سریال هایش درباره این گرفتاری ها بگوید اگر با نقد مدیران ناکارآمد نباشد به جایی نمی رسد.
آیا بیننده تلویزیون هستید؟
تقریبا در هر خانه ای تلویزیون روشن است و بسته به زمان میزان کم یا زیادی از مخاطب هم دارد و من هم اگر مطالعه نکنم، تلویزیون می بینم تا هم سرگرم شوم و هم ببینم همکاران چه کرده اند. به هر حال وقتی من برای رسانه ای همچون تلویزیون کار می کنم، دلم می خواهد بیشتر در جریان سریال ها قرار بگیرند و این که بدانم هر کارگردانی چطور سریال می سازد و...
ارزیابی کیفیت برنامه های تلویزیون
تلویزیون برنامه سازی می کند، ولی کمتر برنامه سرگرم کننده دارد که این خودش در دوران کرونایی می تواند نقص باشد. من از سنین کم در تلویزیون فعالیت دارم و تلویزیون خانه دوم من محسوب می شود و برای همین عرق دارم به تلویزیون و دوست دارم تلویزیون از همه جا بهتر و پربیننده تر باشد ولی میزان برنامه های سرگرم کننده تلویزیون کم است. شما در نظر بگیرید که در این شرایط باید رویکرد اصلی تلویزیون ساخت برنامه و سریال های شاد و سرگرم کننده و البته امیدبخش باشد. معتقدم باید در نحوه تولید تلویزیون یک دگردیسی انجام شود و در ضمن تکلیف تلویزیون با بودجه اش در مجلس و دولت مشخص شود که تنگنای مالی باعث افت کیفی نشود.
زمانی فرصت خواندن فیلمنامه نبود
به خاطر دارم زمانی آنقدر کار زیاد تولید می شد که من فرصت خواندن کامل فیلمنامه های پیشنهادی را نداشتم و همین حالا هم می بینید که تله فیلم های تولیدی در آن دوران مدام در شبکه های مختلف در حال بازپخش است. الان هم باید بودجه کافی به سمت تلویزیون بیاید تا آدم های توانمند را به خدمت بگیرند و فیلم و سریال و برنامه ماندگار بسازند. تنها تلویزیون منبع رجوع آنها برای سرگرم شدن است و نباید این طور باشد که با دیدن برخی برنامه ها حال و احوال روحی شان بدتر شود بلکه باید امیدآفرینی واقعی برای جامعه و ایجاد سرخوشی از دریچه تلویزیون صورت گیرد. در همین تلویزیون سریال های طنز یا ملودرامی داشته ایم که بعد از دو یا سه دهه هنوز هوادار دارند. چرا این طور است؟ چون کار درست را از متخصص فن می خواستند و آنها هم نهایت توان را می گذاشتند برای تولید محصولات درجه اول.
نمی توانم بین کارهایم فرق بگذارم
واقعا نمی توانم بگویم کدام کار خوب بوده و کدام کار نه؛ چرا که برای هر کدامشان زحمت کشیده و وقت گذاشته ام. برایم تفاوتی ندارند و نمی توانم فرق بگذارم. از سوی دیگر اگر خروجی یک کار هم خوب نباشد، به این معنا نیست که من به عنوان بازیگر تلاشم را نکرده ام، زیرا خوب یا بد بودن یک کار به عوامل زیادی بستگی دارد.
گفتگو: آرشام خدادوست/ فاطمه عودباشی