آریا بانو - آخرین خبر / معمولا ورزشکاران شهرستانی با وجود استعداد و ظرفیت‌های زیادی که دارند کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند و همیشه جزو اولویت‌های دوم و سوم برای جایزه و یا کمک‌های
مالی و معنوی هستند. متاسفانه در بین هیئت‌های ورزشی استان هیچ ساز و کاری برای بها دادن به ورزشکاران مستعد شهرستانی نیست و مدیران فقط موقع مدال‌آوری کنار این ورزشکاران
عکس یادگاری می‌گیرند. در طی یک دهه اخیر شاهد بروز و ظهور ورزشکاران زیادی از شهرستان‌های خراسان‌رضوی در رشته‌های انفرادی بوده‌ایم که در سطح کشور به جایگاه‌های بالایی دست یافته‌اند اما وقتی پای درددل‌های آنها می‌نشینیم درمی‌یابیم که مسئولان فقط در زمان مدال‌آوری کنار آنها هستند و وعده‌هایی می‌دهند که اصلا محقق نمی‌شود که درنهایت منجر به بی‌انگیزگی ورزشکاران حرفه‌ای می‌شود. یکی از ورزشکارانی که در چند ماه اخیر در بستر بیماری بوده، محمد فرجی از دونده‌های ماراتن شهرستان فریمان است که در سطح کشور همیشه جزو نفرات برتر بوده اما ناگفته‌های زیادی از بی‌مهری مدیران ورزشی دارد. در ادامه گفت‌وگویی با این ورزشکار ماراتن داشتیم که تقدیم می‌شود.
پهلوان زنده را خوش است
این ورزشکار فریمانی مدت 18 سال است که در رشته دوومیدانی به خصوص در بخش ماراتن فعالیت دارد. مقام سومی دانش‌آموزان جهان، چهارمی نوجوانان جهان و چهارمی
جوانان آسیا را در کارنامه خود دارد که این روزها با مشکل تپش
قلب هم مواجه شده و نیاز ضروری به حمایت‌های
مالی دارد تا بتواند با درمان بیماری خود به
ورزش حرفه‌ای ادامه دهد. وی در این باره می‌گوید: «متاسفانه مدتی است که تپش
قلب دارم و عمل جراحی هم داشته‌ام که هنوز بهبود نیافته‌ام و الان هم مجبورم با
دارو این بیماری را کنترل کنم. البته این روزها دوباره تمرینات را شروع کردم و خودم را برای مسابقات قهرمانی کشور آماده می‌کنم.» وی اضافه می‌کند: «متاسفانه در این ایامی که در بستر بیماری بودم، مسئولان استانی که اصلا حالم را جویا نشدند و فقط مسئولان شهرستان فریمان به عیادتم آمدند. اما به عنوان یک مدال‌آور انتظار داشتم مدیران هیئت دوومیدانی استان حالم را جویا شوند که متاسفانه هیچ کسی حتی تلفن هم به من نزد. به قول معروف پهلوان زنده را خوش است. تا وقتی که مدال‌آوری می‌کنیم مورد توجه هستیم ولی همین که از مسابقات دور می‌شویم، کسی به ما توجهی ندارد.»
تعطیلی دوومیدانی
این قهرمان ماراتن در ادامه سخنان خود به انتقاد از هیئت دوومیدانی می‌پردازد و با اشاره به این‌که به این رشته هیچ توجهی نمی‌شود، می‌افزاید: «متاسفانه مدیران هیئت دوومیدانی استان هیچ حمایتی از ورزشکاران نمی‌کنند. از سالن باغبان‌باشی درآمد دارند اما موقع اعزام به مسابقات کشوری ورزشکار باید خودش هزینه کند. نمی‌دانم درآمد‌ها را کجا هزینه می‌کنند. حتما جایی هزینه می‌کنند که نفعی برای‌شان دارد. 18 سال است به صورت حرفه‌ای
ورزش می‌کنم اما متاسفانه هیچ حمایتی از مدیران استانی نشده‌ام. تمام هزینه‌ها را خودم پرداخت می‌کنم و برای‌شان اصلا مهم نیست. در حال حاضر هم دوومیدانی بخش
مردان هیچ جایگاهی در کشور ندارد و اگر کسی تمرین می‌کند از ورزشکاران قدیمی هستند که اگر این افراد هم خداحافظی کنند، دیگر دونده‌ای نداریم.» وی با بیان این‌که در طول سال هیچ مسابقه‌ای در سطح استان برگزار نمی‌شود، اظهار می‌دارد: «امسال که شرایط کرونا را داشتیم و بیشتر فعالیت‌ها تعطیل بود. اما در سال‌های گذشته هم هیچ مسابقه استانی در رشته‌های مختلف دوومیدانی برگزار نمی‌شود. قبلا شاهد مسابقات لیگ بودیم اما مدتی است که تعطیل شده و ورزشکار مطرحی هم به سطح کشور معرفی نکرده‌ایم.»
دعوای رئیس فدراسیون
فرجی که مقام سومی ماراتن جهانی اسپانیا را دارد، درباره برنامه‌های خود و مسابقات پیش رو می‌گوید: «امسال که قرار بود به مسابقات جهانی کارگران اعزام شویم که به خاطر کرونا لغو شد و هیچ مسابقه‌ای هم تاکنون برگزار نشده است. هر چند شخصی تمرین داشته‌ام اما وقتی ورزشکار از مسابقه دور باشد، خیلی ضرر می‌کند. باید مدام در شرایط مسابقه باشیم. قرار است هفته آینده مسابقات دوی کوهستان در کرج برگزار شود که حتما شرکت می‌کنم.» وی خاطرنشان می‌کند: «چند سالی هم هست که تیم ملی ماراتن به مسابقات اعزام نشده و شخصی در رقابت‌ها حضور پیدا می‌کنیم. حتی یک سالی رئیس فدراسیون دوومیدانی با یک ورزشکاری دچار دعوای لفظی شده بود که همین باعث شد ورزشکاران را به مسابقات آسیایی اعزام نکند که به ضرر ما تمام شد.» وی با اشاره به مسابقات ماراتن کشوری می‌گوید: «2 دوره مسابقات ماراتن در شیراز و
تهران برگزار شد که در هر دوره مقام دوم را کسب کردم. الان هم شنیدم قرار است سومین دوره آن هم در مشهد برگزار شود که فرصت خیلی خوبی برای خراسانی‌هاست تا استعداد خود را به رخ حریفان بکشند.» وی ادامه می‌دهد: «مسابقات ماراتن در هر کشوری شرایط خودش را دارد اما از نظر قانونی 42 کیلومتر است که در جهان استقبال خیلی خوبی از این رشته ورزشی می‌شود. شرایط سنی ندارد و هر کسی می‌تواند در ماراتن شرکت کند. ماراتن تنها رشته‌ای است که در المپیک جدای از مدال، جایزه هم دارد ولی در مابقی رشته‌ها به ورزشکاران جایزه‌ای داده نمی‌شود.» وی تصریح می‌کند: «الان 31 سال دارم و تا چند سال دیگر هم می‌توانم در این رشته ورزشی به صورت حرفه‌ای ادامه دهم اما امیدوارم مسئولان بیشتر از ورزشکاران حرفه‌ای که به سختی تمرین می‌کنند، حمایت کنند.»