چاپ

آریا بانو - هفت صبح / این چند روز که جامعه ایران سوگوار درگذشت استاد شجریان بود ، افکار عمومی به شناخت عمیق‌تری از همایون شجریان هم رسید. هنرمندی که فارغ از جنبه‌های هنری و موسیقایی به لحاظ شخصیتی هم به پختگی و کمال رسیده است.
در تمام تصاویر و ویدئوهایی که از او دیدیم به‌‌رغم فشاری که از بار سنگین درگذشت پدرش به دوش می‌کشید با متانت و وقار رفتار کرد. هم مقابل بیمارستان و هم در مراسم تشییع و خاکسپاری به میان مردم و هواداران استاد شجریان ‌رفت. با طمانینه‌ای مثال زدنی شرایط را توضیح ‌داد ، به سوالات تک تک حاضران پاسخ داد و البته در اظهارنظری گفت نمی‌خواهم این اتفاق تبدیل به کشمکش‌ کارزارهای سیاسی شود.
در واقع او بود که با هوشمندی خیلی از حواشی محتمل در پی این حادثه تلخ را مدیریت کرد و همین مسئله شاید مخالفان سیاسی شجریان را متقاعد کرده به نامگذاری خیابانی در شهرک غرب تهران به نام محمدرضا شجریان رضایت بدهند. جامعه‌ای که در این سال‌ها انواع رفتارهای نامتعارف و پرتبختر را از خواننده‌های نورسیده موسیقی پاپ دیده ، حتما شایستگی‌های همایون شجریان را درک می‌کند.
فعالیت او در موسیقی سنتی و شاخه های پاپ موجب شده تا همایون شجریان به محبوبیتی مستقل از پدر خود دست پیدا کند. محبوبیتی حاصل تلاش گسترده و متواضعانه و همه جانبه او که البته مدیون سال ها آموزش در نزد پدرش بوده. آری همایون هنرمندی متمول و ثروتمند است اما شهرت و ثروت او دقیقا بر پایه تلاش و ابتکارات موسیقایی و نمایشی خودش شکل گرفته است