آریا بانو - خبر ورزشی / برکناری احمد سعادتمند از
مدیریت باشگاه استقلال هواداران را نگران جدایی بازیکنان کرده است.
استقلال دوباره در دوران بلاتکلیفی مدیریتی قرار گرفته است. استقلال طی یک دهه گذشته هرگاه دچار بلاتکلیفی مدیریتی شده، بازیکنان فوق العاده ارزشمندی را از دست داده است و به همین خاطر حالا دوباره همان کابوس سراغ هواداران آمده که مبادا خاطرات تلخ دوباره به واقعیت بدل شوند. از سال 89 که کناره‌گیری دسته‌جمعی اعضای هیئت‌مدیره استقلال موجب جدایی تعداد قابل ملاحظه‌ای از بازیکنان خوب این تیم شد، هرگاه چنین شرایطی برای استقلال در عرصه
مدیریت ایجاد می‌شود، طرفداران نگران از دست رفتن سرمایه‌های انسانی باشگاه می‌شوند. نگرانی‌ای که البته کاملاً بر حق بوده و تاریخ نشان داده از این بابت دردسر‌های بزرگی برای‌شان ایجاد شده است.
جدایی بهترین‌ها
در اواخر بهار سال 89 و چند روز مانده به آغاز پیکار‌های جام جهانی 2010 خبری عجیب همه استقلالی‌ها را شوکه کرد. امیررضا واعظی‌آشتیانی مدیرعامل و تمام اعضای هیئت‌مدیره باشگاه استقلال (البته غیر از دکتر امیدوار رضایی) از سمت خود کناره‌گیری کردند! این اتفاق در حالی رخ داد که استقلال در آن مقطع حتی سرمربی هم نداشت و صمد مرفاوی نیز چند روز قبل استعفا داده بود. البته فصل تمام شده و مسابقه رسمی در پیش نبود ولی تمام تیم‌ها درگیر جدال نقل و انتقالات شده بودند. در چنین شرایطی استقلال مهره‌های اصلی مدیریتی خود را از دست داد و همین مسئله به لحاظ انسانی لطمه بزرگی به این تیم وارد کرد. البته علی فتح‌ا... زاده به‌عنوان سرپرست باشگاه منصوب شد و انصافاً در آن مقطع هم زحمات زیادی کشید ولی استقلال دقیقاً در همان روز‌های بلاتکلیفی مدیریتی، بازیکنان فوق العاده ارزشمند و مؤثری همچون: خسرو حیدری، فابیو جانواریو و هاشم بیک زاده را از دست داد.
آمدن مدیر، رفتن تیام و جپاروف
در تابستان سال 97 نیز اتفاقات مدیریتی و تحولات باشگاهی چند بازیکن ارزشمند را از استقلال جدا کرد. در آن مقطع بحث جدایی رضا افتخاری و جانشینی امیرحسین فتحی به جای او تحت عنوان مدیرعامل باشگاه استقلال چیزی حدود 10 روز این باشگاه را به نوعی دچار بلاتکلیفی کرد و همین مسئله برای اینکه مامه تیام بهترین گلزن آبی‌ها در آن مقطع از جمع نفرات استقلال جدا شود کافی بود. البته او تنها بازیکن مؤثری نبود که از استقلال رفت، چون سرور جپاروف نیز دقیقاً در همان مقطع به دلیل بدقولی استقلال در پرداخت مطالباتش ترجیح داد راهی لیگ قزاقستان شود. هواداران آبی تا مدت‌ها پس از آن اتفاقات تأکید داشتند اگر اتفاقات مدیریتی به شکل دیگر رخ می‌داد، شاید هر دو بازیکن فوق در تیم محبوب آن‌ها باقی می‌ماندند و استقلال می‌توانست در فصل دوم سرمربیگری شفر نتایج بهتری کسب کند. ادعایی که البته چندان هم دور از واقعیت تلقی نمی‌شود.
زنگ خطر
در حال حاضر هم می‌توان به نوعی شرایط را با وضعیت سال‌های 89 و 97 مقایسه کرد. اگر استقلال دچار بلاتکلیفی مدیریتی شود، قطعاً اولین و شاید مهم‌ترین ضربه را از بابت بازیکنان ارزشمند خودش خواهد خورد. در حال حاضر بحث جدایی شیخ دیاباته دقیقاً وضعیتی شبیه به رفتن تیام پیدا کرده است و در مورد هروویه میلیچ هم کسی نمی‌تواند با قاطعیت بگوید که این مدافع کروات قراردادش را تمدید می‌کند. از طرف دیگر، روزبه چشمی را باید جدا شده دانست و اگر
مدیریت استقلال سریع‌تر دست به کار نشود، احتمال دارد علی کریمی هم فصل آینده در تیم دیگری توپ بزند. همه این موارد یعنی به صدا درآمدن زنگ خطر برای استقلال و تکرار کابوس جدایی بازیکنان کلیدی برای هواداران. ستارگانی که مرور تاریخ نشان می‌دهد جدا از بحث مالی، یکی از دلایل خروج‌شان، بلاتکلیفی باشگاه در عرصه
مدیریت کلان بوده است.