چاپ

آریا بانو - خراسان / پیام یکی از خوانندگان در هفته پیش، پیام دردناک اما بسیار قابل تاملی بود؛ «از این بنویسید که با بچه‌های بی‌معرفت‌مان چه کنیم؟ بچه‌هایی که با سختی بزرگ‌شان کردیم، نان‌شان دادیم، حالا زورشان می‌آید یک زنگ به ما بزنند.» اما در چنین شرایطی چه می‌توان کرد؟
حق دارید که ناراحتید
برخی از افراد جوان ممکن است با خواندن چنین پیامکی بگویند والدین باید توقع کمتری از فرزندان خود داشته باشند و اجازه دهند تا جوانان مطابق میل خود زندگی کنند. واقعیت این است که این حرف تناسبی با این موقعیت ندارد. همه‌ ما در هر سنی که هستیم، دربرابر اطرافیان خود مسئولیت‌هایی داریم و حمایت عاطفی یکی از همین مسئولیت‌هاست. بر این مبنا هم ناراحتی شما از فرزندتان زمانی که بی‌توجهی می‌کند، عجیب نیست اما چه کارهایــی مـی‌تــوانیــم انجام دهیم که این بی‌مسئولیتی فرزندمان کمتر باعث آزارمان شود.
سر خود را گرم کنید
تنها ماندن در خانه و نداشتن برنامه برای سرگرمی، قطعا حال شما را بدتر می کند و باعث می‌شود بیشتر یاد رفتارهای ناخوشایند فرزندتان بیفتید. سعی کنید با کمک تماس‌های تلفنی، برنامه‌های تلویزیونی، برنامه‌ پیاده‌روی در ساعات خلوت‌تر روز و پیگیری فعالیت‌هایی چون باغبانی، کتاب خوانی و هنرهای دستی، سر خود را گرم کنید.
نگذارید عصبانیت زبانه بکشد
هرچه بیشتر به انتظاراتی که از فرزندتان دارید و زحماتی که برای او کشیده‌اید فکر کنید، بیشتر آزار خواهید دید. شاید در نگاه اول ایده دلپذیری به نظر نیاید اما گاهی اوقات تفسیر مثبت کردن از رفتار فرزند می‌تواند از اوج گرفتن عصبانیت جلوگیری کند و باعث شود تا کمتر آزار ببینید. به عنوان مثال «حتما سرش شلوغ است و فراموش کرده تلفن بزند» یا «احتمالا به خاطر این‌که مدتی است به من زنگ نزده، شرمنده است و برای همین تلفن نکرده». چنین تفسیرهایی بیشتر از همه به نفع خود شماست، چرا که کمک می‌کند آرامش بیشتری داشته باشید.
نویسنده : نرگس عزیزی |کارشناس ارشد مشاوره