آریا بانو - جهان / مریم کاظم زاده تنها زن خبرنگار و عکاس جنگ تحمیلی، در سالهاى 56 - 55 براى تحصیل به خارج از کشور می رود و در برتون کالج انگلیس ریاضى می خواند . با شعله ور شدن انقلاب اسلامى، در نهم بهمن سال 1357 به
ایران می آید و از همان روزهاى ورودش، عکاسى را آغاز می کند.
کاظم زاده در همان سال های 55 و 56 که در انگلستان درس می خواند با خانم مرضیه حدیدچی (خانم دباغ) آشنا می شود؛ وی در مورد این آشنایی می گوید: آشنایی با خانم دباغ پل محکمی شد برای من که از آن آشفته بازار به سمت مکان مطمئنی حرکت کنم. دوستی و ارتباط با ایشان هم پاسخگوی نیازهای عاطفی من در غربت بود و هم نیازهای
سیاسی و تشنگی مرا برای آگاهیهای
مذهبی پاسخگو بودند.
مریم کاظم زاده بعد از آشنایی با مرضیه دباغ، همراه با عده ای از دوستان انقلابی با یک اتوبوس به دیدار امام خمینی در فرانسه می رود، وی در مورد این دیدار می گوید: اولین چیزی که در این دیدار به ذهنم رسید این بود که از امام بپرسم، آیا یک
دختر مسلمان می تواند خبرنگار باشد یا خیر؟
وی ادامه می دهد: و امام با خط خودشان برایم نوشتند: «اصل رشته اشکال ندارد، مگر اینکه حجاب رعایت نشود».
گفتنی است مریم کاظم زاده بعد از ورود به
ایران ابتدا در روزنامه انقلاب
اسلامی به عنوان خبرنگار و عکاس مشغول به کار شد و پس از آن در زمان آغاز درگیری در کرستان، وارد این منطقه شد و همراه با شهید چمران به مناطق مختلف می رفت و
عکس و خبر تهیه می کرد.
وی تا سال 62 در کردستان ماند و پس از آن به دلیل اینکه منطقه برای حضور خواهران مناسب نبود به اصرار فرماندهان به
تهران برگشت، و برای ادامه تحصیل به هند رفت. اما در آنجا هم طاقت نیاورد و
ایران بازگشت.
در سال 63 به عنوان گزارشگر در مجله زن روز و بعد از مدتی به توصیه شهید شاه چراغی در بخش گزارش اجتماعی کیهان مشغول به کار شد. از آنجا هم هر وقت شرایط برای خواهران، مساعد بود، همراه دیگر همکاران خواهر برای تهیه خبر و گزارش به مناطق جنوب می رفت.
بعد از چند سال، کسب تجربیات مفید در سمت گزارشگری، به علت ادامه تحصیل، دیگر نتوانست تمام مدت در روزنامه باشد. به همین خاطر در صفحه نامه های مردم و پاسخ مسؤولین، درددل و شکایت مردم را تنظیم می کرد. بعد از پایان درس هم، در همین صفحه تاسال 74 ماند.