چاپ

آریا بانو - آخرین خبر / پیرانه‌سر طلا‌شده بختِ سُفالی‌ام
حس‌می‌کنم که پُر‌شده دنیای خالی‌ام
رویای نیم‌قرن مجالی که داشتم
تعبیر‌می‌شود همه‌ در بی‌مجالی‌ام
شیطان شدم دوباره‌و- تو آن فرشته‌که:
نازل شده‌است تا بدهد گوشمالی‌ام
این‌من جوان که‌بود دلِ‌عاشقی نداشت
شاید دلیر گشته منِ پیر‌سالی‌ام
می‌ترسم از حقیقت‌و اقرار می‌کنم
راضی هنوز‌هم به‌کمی‌‌ خوش‌خیالی‌ام
یادش‌بخیر: پلک‌بهم می‌زدم...وَ‌ تو
ناگاه...می‌شدی غزلِ بی‌توالی‌ام
حالا000تو نیز ملتهبِ این دقایقی
من‌نیز در تلاطم آن حس‌و‌حالی‌ام
که‌شرحش از‌توانِ زبان خارج‌است‌و...باز
تکرار می‌کنم‌که من‌ از‌این حوالی‌ام
اما...به‌احتمال، تو عاقل شدی‌ وَ ...من
دلواپسِ همین شُدنِ احتمالی‌ام
محمد علی بهمنی