گازرسانی به روستاها از سال 92 و با روی کار آمدن دولت یازدهم مورد توجه جدی وزارت نفت قرار گرفت. در آن زمان ایران با تحریم‌ها رو به رو بود و اعتبارات لازم برای اجرای این پروژه‌ها وجود نداشت.

از همین رو استفاده از درآمد آتی از محل صرفه‌جویی حاصل از کاهش مصرف سوخت مایع برای گازرسانی روستایی پیشنهاد شد. این پیشنهاد که بعدها به بند ق معروف شد، ‌در بودجه سال 93 گنجانده شد و از همان زمان گازرسانی روستایی رونق گرفت.

نکته مهم آن بود که تا آن زمان روستاهایی که گازرسانی به آنها آسان‌تر بود،‌ به شبکه گاز متصل شده بودند و روستاهایی در نوبت قرار داشتند که یا مسیر دسترسی سختی داشتند و یا در استان‌هایی قرار گرفته بودند که شبکه گاز توسعه چندانی نداشت.

نگاهی به آمار گازرسانی روستایی در استان‌های مختلف کشور نشان می‌دهد که گازرسانی روستایی در استان خراسان جنوبی عملکرد بهتری نسبت به سایر استان‌ها داشته است.

در سال 92و ابتدای کار دولت یازدهم، 56 روستا در خراسان جنوبی به شبکه گاز متصل بودند. این تعداد با رشد خیره‌کننده 1325 درصدی در تیرماه سال 99 به 798 روستا رسید.

بعد از خراسان جنوبی، هرمزگان با رشدی 800 درصدی در رتبه دوم از نظر درصد رشد گازرسانی روستایی را در طول دولت تدبیر و امید دارا است.

کرمانشاه، سیستان و بلوچستان، لرستان، ایلام، بوشهر، آذربایجان غربی، اردبیل و یزد به ترتیب با رشد 603، 600، 361، 326، 298، 285، 261 و 259 در رتبه های سوم تا دهم رشد گازرسانی روستایی قرار گرفته‌اند.

در این مدت یعنی از ابتدای سال 92 تا پایان تیرماه سال 99،‌ تعداد روستاهای گازرسانی شده نیز از 14 هزار و 51 روستا به 31 هزار و 392 روستا افزایش پیدا کرده که بیانگر رشدی 123 درصدی است.

در ادامه جدول کامل گازرسانی به روستاها به تفکیک هر استان در طول سال‌های 92 تا پایان تیر 98 قابل رویت است.