آریا بانو - خراسان / انتشار خبر متاهل شدن
پسر ستاره سابق دنیای
فوتبال در 21 سالگی با واکنش‌هایی در شبکه‌های اجتماعی همراه شده که از منظر روان‌شناسی قابل بررسی است.
پسر «دیوید بکام» کاپیتان سال‌های نه چندان دور تیم ملی انگلستان، در سن 21 سالگی
ازدواج کرد. بروکلین بکام بعد از این اتفاق در پیج شخصی‌اش نوشت: «دو هفته پیش از نیکولا خواستگاری کردم و او موافقت کرد. به او قول دادم که با رسیدن این لحظه، بهترین شوهر و
پدر فرزندانش خواهم بود». این اتفاق در شبکه‌های اجتماعی بازتاب زیادی داشت و به طور مثال، کاربری در این باره نوشت: «بروکلین
پسر دیوید بکام، تو 21 سالگی به این نتیجه رسیده با عشقش
ازدواج کنه، اون‌وقت رفیق من با 40 سال سن، میگه هنوز آمادگی
ازدواج ندارم و تصمیم ندارم زیر بار مسئولیت زندگی‌مشترک برم»، کاربر دیگری هم نوشت: «سن
پسر بکام برای
ازدواج کم نبود؟!». در ادامه چند نکته در همین زمینه مطرح خواهد شد.
داشتن آمادگی برای
ازدواج مهم‌تر از سن است
اگر پسری شرایط مادی و پیش‌نیازهای روانی که در ادامه مطلب، اشاره کوتاهی به آن‌ها خواهم داشت در خودش احساس کند، آمادگی
ازدواج را دارد. حالا برای پسری ممکن است این شرایط در سن 21 یا 22 سال مهیا شود برای
پسر دیگر 25 یا 26 سال یا حتی بیشتر. در این بین باید توجه داشت که داشتن آمادگی برای
ازدواج مهم‌تر از سن است. به هر حال قانون نوشته و غیر قابل تبدیلی در این خصوص وجود ندارد. اصل، وجود آمادگی و پختگی لازم در هر فرد برای متاهل شدن است.
وداع با دنیای مجردی راحت نیست
ذکر این نکته هم ضروری است که
ازدواج یعنی از هویت مجردی خود برای همیشه خارج شدن و هویت متاهلی را پذیرفتن. مسلما وداع با دنیای مجردی برای جوان راحت نیست بنابراین برخی ناخواسته بخشی از دنیای مجردی را بعد از
ازدواج حفظ می‌کنند که این نشان دهنده ناپختگی‌شان برای
ازدواج است. بنابراین یکی از دلایل بعضی
جوانان برای
ازدواج نکردن، همین موضوع است که نیاز به تغییر آن تفکر، احساس می‌شود.
سن
پسر بکام برای
ازدواج کم بود یا نه؟
در پاسخ به این سوال که آیا
ازدواج پسر «دیوید بکام» در 21 سالگی زود بود یا نه؟باید گفت برای این‌که تصمیم به
ازدواج گرفته شود، لازم است آمادگی‌هایی در فرد وجود داشته باشد. بسیار مهم است که
پسر به استقلال و استطاعت اقتصادی رسیده باشد. یعنی
پسر حداقل‌هایی برای شروع زندگی مشترک داشته باشد. به عبارت ساده‌تر، دستش در جیب خودش باشد. داشتن استقلال خیلی مهم است چون پسرها در ابتدا به عنوان همسر و بعدها به عنوان
پدر نقش ایفا خواهند کرد. آمادگی بعدی ،داشتن پختگی عاطفی و تمایز یافتگی روانی است. به این معنا که
پسر بتواند از نظر عاطفی فاصله‌ای را میان
خانواده خود و همسر قائل شود. آمادگی دیگر، رسیدن به درک متقابل است یعنی به تفاوت‌هایی که با هم دارند، توجه کنند و احترام بگذارند.
ضرورت همراهی خانواده‌ها برای داشتن انتخاب بهتر
پسران برای انتخاب همسر معیارهای متفاوتی دارند برخی جذابیت ظاهری برخی دیگر مکنت و استطاعت
مالی خانواده دختر را در نظر می‌گیرند و عده‌ای هم فقط
عشق و علاقه. در این بین همراهی و کمک
سالم خانواده خیلی یاری رسان است. یعنی
خانواده کمک کنند که پسرشان انتخاب درستی داشته باشد و هم کفو بودن بین خود و
خانواده دختر را درنظر بگیرند. به دنبال خانواده‌ای با 100درصد تشابه نباشند بلکه اگر به لحاظ اعتقادی، فرهنگی، اقتصادی و ... تشابهی به میزان 60 یا 70 درصد داشتند، به این میزان راضی شوند.
نویسنده : فریبا البرز | کارشناس‌ارشد مشاوره‌خانواده