آریا بانو - ایسنا / فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی در حالی برای اولین بار آمار و ارقام صعودها و درآمدهای حاصل شده از این صعودها به قله دماوند را اعلام کرده است که در این موارد ابهامات و تناقضات فراوانی دیده می‌شود.
خبری که با عنوان دماوند؛ کوه "دلار" برای فدراسیون کوهنوردی/ درآمدهای میلیاردی غیرشفاف! در ایسنا منتشر شد باب شفاف سازی را در جامعه کوهنوردی باز کرد و برای اولین بار فدراسیون کوهنوردی
ایران آمار شفاف و روشنی از تعداد کوهنوردان خارجی که به
ایران آمده و صعود داشته را منتشر کرد. این درحالی بود که در گذشته هیچ آمار رسمی به رسانه ها اعلام نشده بود. همچنین برای اولین بار فدراسیون کوهنوردی سعی کرد مبالغ دریافت شده از کوهنوردان و نحوه خرج آنان را شرح دهد. این خبر باعث شد بسیاری از کوهنوردان در تماس با ایسنا از پیگیری این موضوع اعلام خرسندی کرده و خواهان شفاف سازی بیشتر در این باره شوند.
فدراسیون کوهنوردی برای اولین بار آمار رسمی صعود به دماوند را منتشر کرد اما تناقضاتی در این آمار ارائه شده به
چشم می خورد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
تغییر نظر قبل و بعد از ریاست
در 30 شهریور 1387 رضا زارعی رئیس کنونی فدراسیون کوهنوردی
ایران که در آن زمان مسئولیتی در فدراسیون نداشت در مصاحبه‌ای نکات جالبی را در خصوص بی نیازی فدراسیون از اخذ پرمیت صعود از کوهنوردان خارجی، شفاف نبودن هزینه های اخذ شده و گران بودن این مبلغ برای بسیاری از کوهنوردان خارجی عنوان کرد. او گفته بود که تمامی هزینه‌های ساخت و تجهیز این پناهگاه (بارگاه سوم) بر عهده شرکت توسعه و تجهیز سازمان تربیت‌بدنی بوده و فدراسیون بی‌نیاز از پرداخت پول اجازه صعود کوهنوردان خارجی (پرمیت دماوند) برای ساخت این مجتمع است.
همچنین زارعی در بخشی دیگر مصاحبه اعلام کرده بود "بالاترین هزینه «پرمیت» صعود برای کوه اورست منظور می‌شود که مبلغی بالغ بر 10هزار دلار در جبهه جنوبی و 6 هزار دلار در جبهه شمالی است. سایر قلل هشت هزار متری 1500 دلار است و در برخی مناطق عبارتست از: کوه آیلندپیک 25 دلار، ورودی پارک ملی ساقاراماتا 15 دلار و...، این مبالغ عمدتا صرف پاکسازی منطقه، کنترل ورود و خروج کوهنوردان و گردشگران، جلوگیری از تخریب منطقه و رسیدگی به وضعیت اجتماعی مردم بومی می‌شود. اما در دماوند، از دیدگاه مامور فروشنده قبوض هزینه این مبالغ صرف پایین آوردن زباله از کوه می‌شود".
زارعی ادامه داده است: "حال این سؤال پیش می‌آید، مگر اتباع خارجی مسئول زباله‌ریزی کوهنوردان
ایرانی هستند که ایشان می‌باید هزینه آن را پرداخت کنند؟ این درحالی است که عمدتا شاهد بازگرداندن زباله خارجی‌ها توسط خود ایشان هستیم! همچنین در سال‌های گذشته فدراسیون کوهنوردی هیچگاه از میزان درآمد ورود گردشگر به کوه دماوند و میزان هزینه‌های پرداختی به‌ویژه درمورد بازگرداندن زباله‌های آن به‌طور شفاف گزارشی را ارائه نکرده تا بتوان راهکارهای جامعی برای مقابله با این معضل ارائه کرد".
زارعی در پایان اظهاراتش پیشنهادات جالبی را هم ارائه کرده بود، اما اکنون پس از 10 سال از زمان مصاحبه موضع خود را تغییر داده است! از جمله پیشنهادات او لغو ارائه پرمیت صعود از کوهنوردان خارجی تا زمان برنامه‌ریزی مدون برای چگونگی هزینه این مبلغ در راه رفاه و آسایش کوهنوردان خارجی بود.
پرمیت دماوند 15دلار است، نه50 دلار!
زارعی بعد از انتشار گزارش ایسنا در مصاحبه ای اعلام کرد که که پرمیت دماوند 15دلار است، نه50 دلار! این درحالی است که اسناد و مدارک منتشر شده، خبر از دریافت 50 دلاری مجوز صعود از کوهنوردان خارجی می دهد.
خرداد سال 97؛ دریافت 50 دلار از کوهنوردان خارجی
شهریورماه سال 1397
فدراسیون کوه نوردی همچنین در آمار رسمی که برای ایسنا ارسال کرد میزان و معیار اخذ پرمیت از کوهنوردان خارجی در دو کوه «دماوند» و «علم کوه» را شفاف سازی کرد. این فدراسیون مدعی شد پس از ابلاغ نرخ ارز دولتی و بر مبنای آن مبلغ مجوز صعود به قلل «دماوند» و «علم کوه»، به ترتیب برای «دماوند» 300 هزار تومان و علم کوه 150 هزار تومان از گردشگران خارجی اخذ می شود. این رقم پیش از این به صورت دلاری منظور و اخذ می‌گردید.
قیمت دلار دولتی در تیر 98 به مبلغ 42000 ریال عنوان شده و این یعنی مبلغ 50 دلار آمریکا با نرخ دولتی برابر با 210 هزار تومان است و این یعنی 90 هزار تومان اختلاف با نرخ 300 هزار تومانی از طرف فدراسیون کوهنوردی.
مشخص نیست چرا فدراسیون اصرار دارد که آمار ناصحیح را ارائه دهد؟ حتی اگر هم درآمد فدراسیون را با نرخ 15 دلار حساب کنیم، اختلافات بسیار فاحشی نمایان خواهد شد.
با توجه به آمار ارائه شده از طرف فدراسیون کوهنوردی 890 نفر کوهنورد خارجی به دماوند صعود کرده و این یعنی حدود 80 میلیون تومان اختلاف بین اخذ پرمیت با نرخ دولتی و نرخی که فدراسیون دریافت کرده است، وجود دارد.
30 میلیون تومان حداکثر درآمد!
طبق آمار ارقام فدراسیون کوهنوردی، 890 کوهنورد خارجی برای صعود به دماوند اقدام کرده‌اند که هزینه پرمیت اخذ شده از هر کوهنورد به گفته این فدراسیون برای دماوند300 هزار تومان و برای علم کوه 150 هزار تومان بوده که به عبارتی یعنی 267 میلیون تومان بابت این پرمیت ها از دماوند و حدود 34 میلیون تومان درآمد از علم کوه است. (به این آمار، ارقامی بابت رزرو پناهگاه و اتاق و تخت در کمپ های مختلف، تهیه غذا در بارگاه سوم و پناهگاه پلور، پارکینگ،
حمام و... را هم باید اضافه کرد).
با یک حساب سر انگشتی همین جا 300 میلیون تومان درآمد است که اگر یک سوم این مبلغ را برای سال 98 حساب کنیم می شود حدود 100 میلیون تومان نه 30 میلیون که فدراسیون در آمارش اعلام کرده است!
رویکرد فدراسیون در اخذ مجوز ارائه خدمات بهتر است!
فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی عنوان کرده این ورزش، نسب به اخذ مجوز صعود برای کوهستان منحصر به فرد
ایران یعنی «دماوند» که اقبال بیشتر و ویژه‌تری را از سوی کوهنوردان خارجی به همراه دارد، اقدام می‌نماید. رویکرد فدراسیون در اخذ این مجوز، ارائه خدمات بهتر است به گونه‌ای که از محل درآمد حاصل از همین پرمیت اخذ شده از گردشگران خارجی، اقدام به احداث ساختمانی به منظور اسکان این گردشگران در قرارگاه پلور نموده که در دست تکمیل است.
شاید بهتر است به فدراسیون گوشزد کرد که خود مجموعه های گردشگری مانند قرارگاه پلور درآمد دارند و حتی زمانی که مسابقات سنگنوردی که از طرف خود فدراسیون در آنجا برگزار می شود از ورزشکاران هزینه خوابگاه و غیره دریافت می شود.
همچنین با فراخوانی که شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی با عنوان « فراخوان مناقصه عمومی یک مرحله ای احداث فونداسیون، اسکلت، سقف و پوشش سقف خانه کوهنورد در سایت مجتمع کوهنوردی پلور دماوند» در چهارم اردیبهشت ماه 98 داده است باید گفت که ساخت این مجموعه توسط شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی انجام می‌شود نه فدراسیون کوهنوردی.
همچنین فدراسیون در جوابیه گفته که انتقال زباله گردشگران به پائین‌دست و هزینه های حفظ و نگهداری «قرار گاه بارگاه سوم»، «پلور» و «قرارگاه رینه» از دیگر مواردی‌ست که از محل درآمدهای حاصل از حضور کوهنوردان داخلی و خارجی به آنها پرداخته شده است. اگر واقعا هزینه دریافت شده برای جمع آوری زباله ها خرج می شود چرا باید دو کوهنوردی ایتالیای با انتشار عکسی از از وضعیت نامناسب کمپ دماوند ابراز تاسف کنند و خواستار حفظ این کوه شوند؟ حتی در گزارشهایی که توسط خود فدراسیون کوهنوردان منتشر شده اعلام شده که گاهی جمع آوری زباله ها با هزینه شخصی کوهنوردان انجام می شود.
امید است که وزارت
ورزش و نهادهای نظارتی با تمرکز بیشتر بر روی فعالیت فدراسیون‌های ورزشی زمینه پاسخگو کردن این فدراسیون‌ها در موضوع دخل و خرج و درآمدهای بی‌سامان و بی‌پاسخ آنها را فراهم کنند تا بیش از پیش زمینه فعالیت شفاف مدیران و فدراسیون‌های ورزشی فراهم گردد.