چاپ

آریا بانو - گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس یادآور شد به‌نظر می‌رسد تلاش صندوق‌ها برای استمداد به پیشگیریِ بیشتر می‌تواند ضمن ایفای نقش مسئولیت اجتماعی به کاهش هزینه‌های میان‌مدت و بلندمدت آنها کمک شایانی کند.

مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارشی بار مالی ناشی از شیوع ویروس کرونا بر صندوق‌های بازنشستگی را بررسی کرد.
دفتر مطالعات اجتماعی این مرکز روز شنبه در گزارشی با عنوان «بررسی بار مالی ناشی از شیوع ویروس کرونا بر صندوق‌های بازنشستگی» آورده است؛ بلایای طبیعی همواره با خود هزینه‌هایی بر دولت‌ها تحمیل می‌کنند، حال اگر تبعات این بلایا شامل آسیب یا تلفات جانی باشد قطعاً هزینه‌های پایداری بر بخش سلامت، نهادهای حمایتی، صندوق‌های بازنشستگی و ... وارد خواهد شد.
این گزارش افزود: با توجه به اینکه اخیراً ویروس کرونا در کشور شیوع پیدا کرده است و سناریوهای مختلفی در مورد میزان تلفات آن می‌توان متصور بود، این مرکز در گزارشی از یکسو در سناریوهای مختلف هزینه‌های ناشی از مرگ‌ ومیری که این ویروس بر صندوق‌های بازنشستگی تحمیل می‌کند را محاسبه کرده و از سوی‌ دیگر هزینه‌های این صندوق‌ها به‌دلیل بیکار شدن افراد را تخمین زده است.
گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس سه سناریوی پیش‌رو در مواجهه با ویروس کرونا که در تعداد فوتی‌ها و بیکارهای ناشی از بیماری کرونا را با هم متناظر فرض کرده را ارزیابی کرده است که براساس آن صندوق‌های بازنشستگی در سناریوی اول یعنی 1000 نفر فوتی و 100 هزار نفر بیکار حداقل متوجه 718 میلیارد تومان بار مالی خواهند داشت که 608 میلیارد تومان از این بار در سال 1399 رقم خواهد خورد.
بنابراین گزارش در سناریوی دوم یعنی 2000 نفر فوتی و 150 هزار نفر بیکار 1180 میلیارد تومان بار مالی بر صندوق‌های بازنشستگی تحمیل خواهد شد که 926 میلیارد آن در سال 1399 رقم خواهد خورد.
گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس تصریح کرد: در سناریوی سوم به‌عنوان سناریوی بدبینانه با 4000 نفر فوتی و 200 هزار نفر بیکار بار مالی صندوق‌ها حداقل 1855 میلیارد تومان خواهد شد که 1277 میلیارد تومان آن در سال 1399 رقم خواهد خورد.
این گزارش خاطرنشان کرد: در سه سناریو صندوق‌های بازنشستگی متوجه 718 تا 1855 میلیارد تومان بار مالی خواهند شد که بین 608 تا 1277 میلیارد تومان آن در سال 1399 اتفاق خواهد افتاد.
گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس یادآور شد: با توجه به اینکه این بار مالی هزینه قابل توجهی است، به‌نظر می‌رسد تلاش صندوق‌ها برای استمداد به پیشگیریِ بیشتر می‌تواند ضمن ایفای نقش مسئولیت اجتماعی به کاهش هزینه‌های میان‌مدت و بلندمدت آنها کمک شایانی کند.