چاپ

آریا بانو - حوزه / اینکه دعا در کنار درمان بر سلامتی انسان تاثیرگذار است موضوعی است که نه تنها مورد تایید بزرگان و پزشکان مسلمان است، بلکه اندیشمندان و پزشکان غیر مسلمان هم بر آن اذعان دارند. دکتر فرانک لاباخ پزشک آلمانی یکی از افرادی است که در این زمینه نقطه نظراتش را این طور مطرح می کند: «دعا و عمل در حقیقت لازم و ملزوم یکدیگرند، زیرا هر یک به تنهایی ضعیف اند. مقتدرترین مردان و زنان در عمل و دعا هر دو نیرومند هستند و بهترین جراح آن کسی است که بهترین عملش وقتی صورت گیرد که دعا و کار را با هم توام نماید.»
اگر انسانها اعتقاد و باور قوی به اراده خداوند داشته باشند، خدا هم به خواسته آنان پاسخ مثبت می دهد و مردم در زمان قدیم این باور قلبی را داشتند خاطرنشان می کند: «از نظر آموزه های اسلامی و قرآنی حتی تاثیر دارو و شفای بیماری در دست خداوند است، از این روست که آنان دستان پزشک و تاثیر دارو در درمان را تنها به عنوان واسطه می شناختند و خداوند را به عنوان مسبب الاسباب شافی واقعی می دانستند، از این رو بود که همواره به دعا و نیایش در کنار دارو و درمان می پرداختند و دارو و درمان و پزشک حاذق آنها را از خداوند غافل نمی کرد، زیرا هر چیزی که انسان را به خود مشغول و از خداوند غافل سازد، تاثیر منفی در زندگی بشر می گذارد و همان چیزی که دارو و درمانگر است تبدیل به بلاو بیماری می شود.»
«کسانی که همواره به یاد خدا هستند و ذکر و یاد او در دل های شان خانه کرده است، از یک آرامش روحی خاصی برخوردار می شوند و همین آرامش و ذکر الهی بیماری جسمی و روانی آنان را نیز درمان و مشکلات و سختی ها را برای آنان آسان می کند، از این روست که خداوند در آیه124 سوره طه، یکی از مهم ترین اسباب و علل مشکلات انسانی و سخت و دشواری در معاش را غفلت از خدا و دوری از ذکر و یاد او می داند، اما کسانی که همواره در هر چیز بزرگ و کوچک به خدا متوسل می شوند دست نیایش به سوی او دراز می کنند، از آرامش و زندگی آسان و گشایش در روزی برخوردار می شوند.»
«دعا و نیایش به انسان کمک می کند تا دردها و رنج ها را بهتر و آسان تر تحمل کنند و هم چنین موجب می شود تا بر بیماری و درد مسلط شوند؛ زیرا میان روان و جسم آدمی ارتباط تنگاتنگی است. کسی که روان او با خداوند مرتبط می شود، احساس می کند که با علت تام ارتباط ایجاد کرده است. این علت تام همان گونه که بیماری و درد را ایجاد می کند می تواند درد و رنج را از میان بردارد. همین احساس ارتباط روحی است که افزون بر افزایش آستانه تحمل در افراد، موجب درمان دردهای سخت می شود و حتی سرطان ها و بیماری دیگر که پزشکان از درمان آن عاجز و ناتوان هستند در یک فرآیندی از درون از میان می رود. بسیاری از کسانی که معجزه دیده اند بر این نکته تاکید دارند که ایمان و باورشان به قدرت خداوند موجب شده است که احساس کنند بیماری در برابر خداوند چیزی نیست و خداوند به سادگی می تواند همان گونه که آن را ایجاد کرده از میان بردارد. چنین روحیه ای موجب می شود تا انسان از درد و رنج به سادگی بگذرد و دردها و بیماری هایش را درمان کند.»