چاپ

آریا بانو - سهم من از تمیزی شهر
سایز متن الف الف
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/6017281
٩
٠
خراسان / هنوز نسل کسانی که توی خیابان زباله می‎ریزند با این توجیه که «پولشو میدم، شهرداری جمع کنه!» به حیات خود ادامه می‎دهند؟ ما که از آن خانواده‎هاش نیستیم، شما هم نیستید و خب اتیکت این هفته تمام شد! نه، صبر کنید. مراقبت از تمیزی شهر، به زباله نریختن محدود نمی‎شود. کلی کار دیگر وجود دارد که اگر حواس‎مان بهشان باشد، هم شهر ظاهر تمیزتری پیدا می‎کند و هم مسئولان نظافت شهری کمتر خسته و کلافه می‎شوند.
مثلا چی؟ شیشه‎ها.
تا حالا دقت کرده‎اید درهای ورودی فضاهای عمومی و وسایل حمل‎ونقل عمومی پر از اثر انگشت‎ است؟ اثر انگشتِ پفکی، شکلاتی، گچی، گلی و حالا دیگر اجازه بدهید بقیه‎اش را نگویم. بعد تا حالا دقت‎ کرده‎اید به هرکدام از این شیشه‎ها، دستگیره‎ای وصل شده‎است؟ خب آن دستگیره، برای خوشگلی نیست و درواقع باید، به‎جای هول دادنِ در با کف دست و نوک بینی از آن دستگیره استفاده کنیم. پاک کردن اثر انگشت از روی شیشه کار خیلی سختی است و به همین راحتی می‎شود این سختی را از دوش کسی برداشت. غیر از این، کار بد دیگری که معمولا از روی بی‎حواسی انجام می‎دهیم، تکیه دادنِ کف کفش به دیوارها و دیواره‎هاست؛ نصفه پایین دیوارهای شهر و دیواره‎های مترو و کلاس‎های مدرسه و هرجای دیگری که با کفش می‎رویم، پر از
نقش و نگارهای زشت و سیاه و کثیف است که خب چرا؟