چاپ

آریا بانو - سلامانه: وقتی که سن شما افزایش پیدا می‌کند، نیازهای تغذیه‌ای، اشتها و عادات غذایی فرد نیز از ابعاد مختلف دچار تغییراتی می‌شود.
در این مقاله دکتر دکتر محمدحسن ابوالحسنی،‌متخصص تغذیه و رژیم درمانی به این تغییرات اشاره می‌کند.
کالری مورد نیاز
با افزایش سن، شما احتمالاً به مقدار کالری کمتری برای حفظ وزن خود در حد سالم نیاز خواهید داشت. مصرف کالری به مقدار بیشتر از آنکه شما می‌سوزانید، منجر به افزایش وزن شما خواهد شد. ممکن است هنگامی که سن شما کمی بیشتر می‌شود، متوجه شوید که انرژی کمتری نسبت به قبل دارید و عضلات و مفاصل شما مشکلاتی پیدا کرده است. در نتیجه از میزان تحرک شما نیز کاسته می‌شود و در جریان فعالیت‌های فیزیکی خود، کالری‌های کمتری می‌سوزانید. علاوه بر آن، از حجم عضلات شما نیز تا حدودی کاسته می‌شود و این باعث کاهش سرعت متابولیسم و کالری مورد نیاز شما خواهد شد.
اشتها
بسیاری از افراد با افزایش سن دچار نوعی بی‌اشتهایی می‌شوند. همچنین کاهش قدرت چشایی و بویایی نیز از پیامدهای طبیعی افزایش سن است که می‌تواند منجر به کاهش اشتهای شما نیز بشود.
اگر شما کالری‌های کمتری از طریق تحرک و فعالیت فیزیکی می‌سوزانید، کمتر خوردن برای شما مشکلی ایجاد نخواهد کرد. اما شما برای سالم نگه داشتن اندام‌ها، عضلات و استخوان‌های خود به مقدار کالری و مواد غذایی کافی نیاز دارید. اگر این کالری به میزان کافی تأمین نشود، می‌تواند منجر به بروز سوء تغذیه و بیماری‌های مختلف گردد.
امراض و بیماری‌ها
هر چقدر سن شما بیشتر می‌شود حساسیت شما در برابر بیماری‌های مزمن از قبیل دیابت ، فشار خون بالا ، کلسترول بالا و پوکی استخوان نیز افزایش پیدا می‌کند. متخصص تغذیه می‌تواند تغییراتی در رژیم غذایی را برای کمک به پیشگیری از این بیماری‌ها و یا درمان آنها به شما توصیه کند.
برای مثال اگر امراضی مانند دیابت، فشار خون بالا یا کلسترول بالا در شما تشخیص داده شود، باید غذاهایی را میل کنید که غنی از مواد مغذی باشد و در عین حال کالری اضافی، قند زیاد و چربی‌های اشباع شده ترانس در آن کم باشد. همچنین متخصص تغذیه احتمالاً به شما توصیه می‌کند که سدیم (نمک) کمتری مصرف کنید.
برخی از افراد مسن نسبت به یک سری از مواد غذایی از قبیل پیاز، فلفل، لبنیات و غذاهای تند و پُرادویه، حساسیت پیدا می‌کنند. در این صورت لازم است که بعضی از این غذاها را از برنامه غذایی خود حذف کنید.
داروها
شما برای درمان بعضی از بیماری‌های مزمن خود ممکن است نیاز به مصرف داروهای خاصی داشته باشید. بعضی از داروها می‌توانند بر میزان اشتهای شما تأثیر بگذارند. بعضی از داروها نیز می‌توانند با غذاها و مکمل‌های غذایی خاصی تداخل اثر داشته باشند.
برای مثال اگر شما داروی وارفارین (کومادین) مصرف می‌کنید، نباید میوه گریپ فروت بخورید. زیرا این میوه باعث کاهش توانایی بدن شما در سوخت و ساز دارو می‌شود. همچنین باید میزان ویتامین K در رژیم غذایی خود را نیز ثابت نگه دارید. شما می‌توانید ویتامین K مورد نیاز خود را با مصرف مقدار بیشتری اسفناج، کلم و سایر سبزیجات برگی تأمین کنید.
بنابراین اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید، حتماً با متخصص تغذیه مشورت کنید تا در صورت نیاز، تغییراتی در رژیم غذایی خود بدهید.
بهداشت دهان و دندان
سالمندان معمولاً مشکلات و بیماری‌های دهان و دندان خاص خود را دارند. بعضی از این مشکلات می‌تواند توانایی شما در غذا خوردن را نیز تحت تأثیر قرار دهد. برای مثال اگر دندان‌های مصنوعی به خوبی در دهان جای نگیرد یا اندازه مناسبی نداشته باشد، می‌تواند موجب ناتوانی در غذا خوردن و بروز سوء تغذیه شود. عفونت‌های دهان و دندان نیز می‌تواند مشکلاتی را برای غذا خوردن سالمندان به وجود آورد.
سیستم ایمنی
اصولاً سیستم بدن شما با افزایش سن، ضعیف‌تر می‌شود و در نتیجه خطر بروز بیماری‌های ناشی از تغذیه و یا مسمومیت‌های غذایی در شما افزایش پیدا می‌کند.
سلامت و ایمنی غذا در هر سنی اهمیت دارد، اما هنگامی که سیستم ایمنی بدن شما ضعیف می‌شود باید بیشتر از گذشته مراقب سلامت غذای خود باشید. برای مثال متخصص تغذیه ممکن است به شما توصیه کند که از خوردن غذاهای حاوی تخم‌مرغ از جمله سس مایونز خانگی و سس سالاد خودداری کنید.
زندگی شخصی
از دست دادن شریک زندگی یا یکی از اعضای خانواده می‌تواند تأثیر منفی زیادی بر عادات و رفتارهای روزانه شما از جمله الگوی غذا خوردنتان داشته باشد. شما ممکن است احساس ناراحتی و افسردگی شدیدی داشته باشید که منجر به کاهش اشتهایتان خواهد شد. اگر پخت و پز و تنظیم برنامه غذایی در گذشته بر عهده عضوی از خانواده که او را از دست داده‌اید بوده است، ممکن است حالا شما نتوانید برای خودتان غذا آماده کنید. خیلی از افراد ترجیح می‌دهند به جای آنکه برای خودشان غذا بپزند، اصلاً قید غذا خوردن را بزنند. شما هم در صورتی که با غذا درست کردن برای خودتان مشکل دارید، با یک متخصص تغذیه مشورت کنید.