چاپ

آریا بانو - سلامانه: احساس اضطراب قبل از یک امتحان بزرگ یا مصاحبه شغلی، احساسی نرمال است و حدی از اضطراب برای اطمینان یافتن از آمادگی کامل لازم است. درحقیقت اضطراب موقعیتی، یک بخش نرمال از زندگی است و حتی در زمان‌های خاصی بروز آن مفید است.
با این حال اضطراب فراگیر یا مزمن، یک مسئله است زیرا که بدن را در حالت جتگ یا گریز نگه می‌دارد و سطح کلی اضطراب را افزایش می‌دهد. درجات بالای استرس و اضطراب مداوم به میزان زیادی از توانایی ما برای لذت بردن از رابطه جنسی می‌کاهد.
اضطراب یکی از عوامل روانشناختی اصلی زیربنای بسیاری از مسائل جنسی است. تاثیرات آن محدود به مردانی نیست که با مشکلات ناتوانی درگیرند. در واقع اضطراب تمامی جنبه های عملکرد جنسی انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر به این فکر می کنید که اضطراب ریشه ی نگرانی جنسی تان است، ادامه ی این مقاله را بخوانید تا ببینید که چگونه بر شما تاثیر می گذارد.
1. اضطراب عامل کاهش لذت جنسی است
صحبت در مورد اضطراب، افسرده کننده است. افرادی که با اختلال اضطراب فراگیر درگیرند غالبا کاهش میل جنسی را گزارش می کنند. دلیل این است بدن و سیستم عصبی این افراد در حالت جنگیدن برای بقا گیر کرده است، به طور مداوم آماده ی تهدید بعدی است و در نتیجه هیچ نیازی به بودن در حالت برانگیختگی هیجانی و جنسی ندارد. تمام انرژی فرد در خدمت حفظ امنیت او در مقابل خطرات پیرامونی است. از آنجا که رابطه جنسی برای بقا لازم نیست، انرژی جنسی در اولویت قرار نمی گیرد.
2. اضطراب مانع از برانگیختگی می شود
توانایی برانگیخته شدن- نعوظ در مردان و روان شدن در خانم ها- در صورت وجود اضطراب به شدت بازداری می شود. تولید بیش از حد هورمون استرس آدرنالین باعث می شود که هر لحظه احساس کنید که روی لبه ی سکو ایستاده اید. حالت اضطراب بیش از حد مشابه با وحشتزدگی برای تشخیص وجود احساسات جنسی و پاسخگویی به آنها مساعد نیست؛ و منجر به برانگیختگی پایین یا عدم برانگیختگی می شود.
اضطراب در نمایش اضطراب و ناتوانی جنسی نقش کلیدی را بازی می کند. مردانی که درگیر اضطراب فراگیرند مستعد مشکلات نعوظی هستند. تمرکز بیش از حد بر دخول به عنوان هدف اصلی رابطه جنسی، فکر کردن در مورد تلاش های ناموفق دخول در گذشته و احساس اینکه نقش آفرینی متناقض دریافت و دادن لذت جنسی است همه عواملی هستند که منجر به تشدید اضطراب می شوند.
3- اضطراب لذت را از بین می برد
شما نمی توانید هم زمان مضطرب باشید و احساس لذت کنید. این دو احساس ادغام نمی شوند و اضطراب غالبا بر لذت جنسی غلبه می یابد. این بدین معناست که اگر در هنگام تجربه جنسی مضطربید، توانایی بودن در لحظه و تجربه ی واقعی حس های لذت بخش را ندارید. اضطراب اجازه ی رها شدن از ذهن و تمرکز بر بدن را نمی دهد-چیزی که برای تجربه ی لذت نیاز دارید. اگر در تلاشید که در مقابله یک حمله ی وحشت‌زدگی از خودتان دفاع کنید، نمی توانید به اندازه ی کافی برای حس های شهوانی و یا لمس و بوسیدن ریلکس باشید.
4- اضطراب مانع از ارگاسم می شود
اوج لذت ارگاسم است. اضطراب نه تنها مانع از لذت بردن می شود، بلکه آستانه ی ارگاسم شما که درجه ی تحریک مورد نیاز برای دستیابی به ارگاسم است را نیز مختل می سازد.
مردانی که درگیر تاخیر در نعوظند و زنانی که نمی توانند ارگاسم منظمی را داشته باشند غالبا آستانه ی ارگاسم بالاتری دارند.
توانایی از کنترل خارج شدن نیز برای دستیابی به ارگاسم ضروری است. اضطراب تنها منجر به احساس کنترل بیش از حد می شود زیرا شبیه پادزهری برای حملات وحشت‌زدگی است. زمانی که نمی توانید کنترل را رها کنید، این باعث می شود که مناطق جنسی شما سفت و سخت شوند. منظور من محدود شدن در چگونگی و زمان ارگاسم است. انعطاف ناپذیری و خشکی که متناقض انعطاف پذیری است منجر به خستگی یا یکنواختی جنسی می شود. اگر اضطراب مانع از رضایت جنسی واقعی شما یا همسرتان می شود، کمک گرفتن از درمانگر متخصص مسائل جنسی ایده ی خوبی است.
درمان جنسی می تواند به شما در تشخیص اینکه اضطراب چگونه عملکرد جنسی تان را تحت تاثر قرار می دهد، چگونگی ایجاد ارتباطات جدید بین ذهن و بدنتان برای لذت بردن، و راه‌های حذف افکار مزاحم لذت جنسی کمک کند.