چاپ

آریا بانو - خراسان / تفسیر نـور در آیه 28 سوره کهف می خوانیم:
واصْبرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بالْغَداوَهِ وَالْعَشِیِّ، یُریدُونَ وَجْهَهُ، وَلاتَعْدُ عَیْناکَ عنْهُمْ
و همیشه خویش را با کمال شکیبایی به محبت آنان که صبح و شام خدای خود را می‌خوانند و رضای او را می‌طلبند وادار کن، و مبادا دیدگانت از آنان بگردد.
استاد قرائتی در تفسیر این آیه می‌گوید:
ثروتمندان برای منصرف کردن پیامبر از معاشرت با تهی‌دستان مؤمن تلاش می‌کردند و پیامبر در برابر آن تلاش‌ها، مأمور به مقاومت شد.
همدلی با تهی‌دستان سخت است، ولی باید تحمّل کرد.
پایبندی به دعا و نیایش، شرط شایستگی افراد برای مصاحبت و همنشینی است.
رهبر باید با محرومان همدل وهمدم باشد، نه بی‌اعتنا.
دعای دایمی وخالصانه، ارزشمند است.
در آغاز و پایان هر روز باید به یاد خدا بود.
برای به‌دست آوردن دنیا و رضایت سرمایه‌داران، از تهی‌دستان فاصله نگیریم.
خطر دنیاطلبی تا حدّی است که خداوند، به پیامبران هم هشدار می‌دهد.