چاپ

آریا بانو - تیر خلاص بر صمیمیت زوج ها!
١٤٩
٠
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/5758496
-->
خراسان / پیامدهای رعایت نکردن حریم محرم و نامحرم برای افراد متاهل، سرمنشأ بسیاری از تعارضات و درگیری‌ها در زندگی مشترک است.
بعضی از همسران شکایت‌هایی در خصوص توجه نکردن همسرشان به رعایت حریم محرم و نامحرم در جمع‌های همکاران، فامیل و دوستان خانوادگی‌شان دارند و پس از چنین رفت و آمدهایی، دچار تنش و بگو مگوهای زیادی می‌شوند که نتیجه آن سردی و بی‌میلی‌شان به یکدیگر خواهد بود. این همان تیر خلاص و از بین برنده صمیمیت و گرمای زندگی مشترک است که نه تنها همسران بلکه فرزندان را هم درگیر می‌کند. در جلسات مشاوره، شکایات زیادی داریم از آمدورفت‌های دوستانه خانم ها و آقایان که متاسفانه منجر به شکل‌گیری روابط نامتعارف بین آن افراد با جنس مخالف و در نتیجه از هم پاشیدگی یک خانواده شده است. در ادامه نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.
اجتماعی بودن نباید با بی‌حیایی اشتباه گرفته شود
گاهی اجتماعی بودن با پر رویی و بی‌حیایی اشتباه گرفته و بسیاری از حریم‌ها در بین یک مرد و زن نامحرم به بهانه اجتماعی بودن به حاشیه رانده می‌شود. هرکدام از ما برای خودمان و خانواده‌مان باید حریم خصوصی و شخصی قائل شویم و مرز آن را با کلام، رفتار و نگاه خود در ارتباط با دیگر افراد نگه داریم. گذاشتن عکس خانوادگی بدون رعایت حدود پوشش در معرض دید دوستان، همکاران و اقوام در شبکه‌های اجتماعی، شوخی و به کار بردن الفاظ صمیمی با هر کسی به غیر از خانواده‌ و همسرمان، درددل‌های بی دلیل با برخی همکاران جنس مخالف درخصوص حریم خانوادگی و همسر و حتی کاری، ارتباط داشتن‌های بی‌دلیل با جنس مخالف خارج از فضای زندگی‌مشترک به بهانه‌های واهی و ... همگی به معضل و سرمنشأ بسیاری از تعارضات و درگیری‌های خانوادگی و به هم ریختن بهداشت و سلامت روان همسران تبدیل خواهد شد.
پیامدهای چنین ارتباط ‌هایی با نامحرم
در ادامه به فهرستی از پیامدهای ارتباطات بدون رعایت حریم محرم و نامحرم، اشاره می‌شود.
ایجاد مقایسه‌های بی‌ دلیل و غیر‌منطقی همسر با فردی که در قالب روابط دوستانه، همکاران و اقوام با رعایت نکردن ما در حریم نگاه، کلام و رفتار، فرصت ابراز و نمایان شدن یافته است، از پیامدهای چنین ارتباط‌هایی است. در خور ذکر است دیدن فرد مدنظر در زمان محدود نسبت به همسر و حساب شده بودن رفتار وی در ارتباط با ما در ایجاد بیماری‌های روحی و به هم ریختن بهداشت و سلامت روان به خاطر لذت نبردن از شاخصه‌های ظاهری، فیزیکی و حتی رفتاری و اخلاقی همسر در مقایسه با فرد مدنظر موثر است.
بی‌میل، بی‌تفاوت و بی‌توجه شدن به همسر در حالی‌که در کنار او باید زندگی کنیم و به او تعهد داریم، از دیگر عواقب شوخی با نامحرم است. مثل آشپزی که چون طی روز با غذاهای زیادی سر و کار دارد و هر کدام آن‌ها را مزه کرده، به غذا بی‌میل می‌شود.
درگیر شدن فرزندان در تعارضات بین والدین و به هم ریختن احساس امنیت و تعلق خاطر به کانون خانوادگی هم از عواقب این اتفاق نامناسب است. بیراهه رفتن فرزندان به خصوص در سنین نوجوانی و به خطر افتادن آینده تحصیلی و شغلی آنان هم در چنین شرایطی، دور از انتظار نیست.
چند توصیه به زوج هایی که چنین مشکلی دارند
انگیزه‌های همسرتان را بشناسید: چرا او به سراغ چنین رفتاری رفته است؟ آیا اختلافات شدید شما باعث این گرایش شده یا او کاملا ناآگاهانه وارد این ماجرا شده است؟ شما پیش از آن‌که برای ترک عادت همسرتان کاری کنید، باید از دلیل رو آوردن به این ماجرا باخبر شوید و آن را از میان‌ بردارید.
عوامل تقویت کننده را حذف کنید: بعد از علت‌یابی، نوبت به شناسایی تقویت‌کننده‌ها می‌‌رسد. عواملی که رفتار او را تقویت ‌می کند،‌ بشناسید. آیا تعریف نادرست از اجتماعی بودن و اشتباه گرفتن آن با رعایت نکردن حریم، سپری کردن زمان زیادی در تنهایی، نداشتن تماس در روز با وی و بی خبری از احوالات همدیگر، نداشتن جاذبه لازم در ارتباطات‌تان و بیکاری او را به چنین دامی انداخته است؟ برای این‌که به همسرتان در ترک این وابستگی کمک کنید، باید عوامل تخفیف‌دهنده این رفتار را بشناسید. بودن در جمع‌های خانوادگی سالم، اشتغال به کار، تقویت رابطه میان شما به عنوان یک زوج و بسیاری از راه‌های دیگر می‌تواند در این زمینه به شما کمک کند.
خانواده‌تان همه زندگی‌تان باشد: دقت کنید که شما همه زندگی همسرتان باشید و همسرتان هم همه زندگی شما باشد. در ضمن همیشه در خانه برای با هم بودن، برنامه‌هایتان را از قبل سر و سامان دهید. به عنوان مثال، خانم‌ها مشغول پخت و پز و تمیز کاری نباشید، آراسته و مرتب باشید، یا آقایان پس از ورود و استراحت کوتاه، خود را در اختیار خانواده قرار دهید. از پرداختن بیش از ضرورت به تلفن و شبکه‌های اجتماعی بپرهیزید، مسائل کاری را تا حد امکان به خانه نیاورید و برای کودکان و همسر خود وقت بگذارید.
نویسنده : صدیقه معدنی| کارشناس‌ارشد روان‌شناسی