چاپ

آریا بانو - سلامانه: جدایی‌ها وحشتناک هستند به‌خصوص وقتی که یکی از زوج‌ها هنوز به طرف مقابل از نظر عاطفی وابسته باشد. این نوع افراد یکباره زمین زیر پای‌شان انگار دهان باز می‌کند و سقوطی بی‌امان را تجربه می‌کنند. غم، ترس و بدبینی مفرط، گریبان‌شان را می‌گیرد. ولی واقعا چرا؟
احساس خطر
طبیعی است که احساس از دست دادن یک عزیز، دلهره‌آور است. رفتن شریک زندگی که تکیه‌گاه زندگی است با خود ناامیدی و وحشت، جایگزین می‌کند. خیلی‌ها تحمل این ترس را ندارند. از دست دادن بهترین عشق
بعضی‌ها فکر می‌کنند شانس بهترین عشق نصیب‌شان شده و به هیچ وجه نمی‌خواهند بپذیرند که دیگر تمام شده است. آنها مطمئن هستند یافتن عشق خوب، بسیار کمیاب است.
ضربه طلاق در کودکی
آنهایی که شوک ناشی از جدایی را در زندگی خانواده خودشان داشتند یا به شریک زندگی خود اعتماد نمی‌کنند یا دیوانه‌وار به آنها دل می‌بندند. تلفیق ترس و وابستگی نتیجه خوبی نمی‌دهد. آنها فکر می‌کنند باید به رابطه‌شان تعهد کامل داشته باشند و به هر شکل ممکن آن را حفظ کنند.
ترس از تنهایی
افرادی هستند که از ترس پایان یافتن رابطه و تنهایی ناشی از آن، به هر توهین و تحقیری تن می‌دهند. دو نتیجه برای این نوع رابطه باقی می ماند. یا احترام و ارزش عشق از چشم شریک زندگی شان می افتد یا اینکه از ذلیلی و وابستگی شان سواستفاده می شود.
ارزش من از چشم معشوق
وقتی همه هویت و شخصیت یکی از زوج‌ها به خوشایند نفر دوم بستگی پیدا می‌کند پایان یافتن رابطه سخت می‌شود چون فردی که همه زندگی اش در گرو تائید شریک زندگی‌اش می‌باشد، می‌داند با رفتن معشوقش، همه هویت و شخصیتش را از دست خواهد داد. پس با تمام وجود پایان یافتن رابطه را انکار می‌کند.