چاپ

آریا بانو - شوهرم جلوی خانواده ام مثل خدمتکارها با من رفتار می کند
٤٧٣
٠
-->
کوکا / سوال: من شوهرم خوبه اهل هیچ دود و دمی نیست. سرکار هم میره فقط دوتا اخلاقش باعث رنجش من شده تو خونه عالیه وقتی چشمش به یکی میفته مثل خانواده ها با من مثل خدمتکارا حرف میزنه همش دستور میده تا حالا پدرم گفته چرا شوهرت اینجوریه ناراحته من میام خونتون میگم نه منظورم خدمتکار وقتی میرم خداحافظی کنم جلوی بابام میگه حرف حالیت نمیشه نباید بیای دم در برو خانه بقیه روزا اصلا اینجوری نیست یا صداشو میبره بالا اگه یکی ببینه ولی تو خونه خودم اصلا اینطور نیست قشنگ صحبت می کنه ولی جلوی دیگران نه بهش میگم نکن اینکارو خجالت می کشم میگه من کاری نکردم تو خجالت بکشی یه مشکل دیگه کل حرفش با کنایه یه روز نشده یه حرف بزنه بدون کنایه بخدا دلم سیر شده ازش اول خیلی دوستش داشتم ولی الان نه با این کارش بخدا کنایه خیلی بد میگه که اشکت در بیاد موندم چکار کنم بارها بارها با زبون یا قهر یا بی محلی با دعوا همه جوره گفتم میگه دیگه نمیگم ولی بعد نیم ساعت شروع می کنه به کنایه زدن. دلم می خواد مثل اول بشه زندگیم دوستش داشته باشم بدون که کنایه بزنه
پرستو قندی(روانشناسی تربیتی،دانشگاه تهران)
سلام دوست عزیز
به نظر می رسه که همسر شما با اینکار می خواد ثابت کنه که مرد خانه است و یک چهره سمبلیک و سنتی از یک مرد مقتدر در ذهنش ساخته، مردی که دستور می دهد و همه می گویند چشم!
خواندن شوهرم سر هر موضوع کوچیک الکی دعوا راه میندازه
مردی که بر یک خانواده تسلط دارد و حرف حرف خودش است به احتمال زیاد این رفتار نشات گرفته از نقش الگوگیری از والدین است. و سبک والد گری دیکتاتورانه یا پدرسالارانه چنین خروجی در پی دارد.
یکی از راههایی که باعث صمیمیت بیشتر زوجین می شود، احترام است. و به هر دلیلی این احترام، کم یا از بین برود، صمیمیت هم از بین می رود. اینکه همسر شما در جمع آمرانه و دستوری با شما صحبت می کند و شما حس خدمتکار بودن براتون ایجاد می شه و یا اینکه با کنایه با شما صحبت می کنه اصلا خبر خوبی نیست! سعی کنید با حفظ احترام متقابل و با نهایت دوستی و مهربانی، بهشون بگید که نمی تونید رفتار دوگانه او را درک کنید و شاید بد نباشه با این دیالوگ صحبت خود رو شروع کنید که آیا می پسندی منم با همین سبک و سیاق در حضور خانواده ات با شما اینگونه صحبت کنم! فرایند تغییر رفتار و شناخت بسیار طولانی ست و ما باید یک پروسه طولانی زمان صرف کنیم تا بتونیم رفتاری که سالهای سال در ما نهادینه شده رو تغییر بدیم!
قدم اول برای تغییر اینه که فرد بپذیره مشکل داره، و به این باور برسه که یک سبک رفتاری معیوب دارد! و تبعات و بازخوردهای منفی رفتارش در اجتماع و خانواده را دریافت کرده باشد. و ما برای رسیدن به این مرحله ناگزیریم از موضع قربانی خارج شویم و به طرف مقابل بازخورد بدیم و رفتار اشتباهش رو بهش گوشزد کنیم حتی گاهی از او دوری کنیم.تا سرانجام فرد به این شناخت برسد که باید تغییر کند! شما در رسیدن همسرتان به این شناخت نقش مهمی دارید و برای این امر باید حتما به رفتار خارج از احترامش بازخورد بدید و سکوت نکنید و از تقویت رفتار بیمارگونه ایشان اجتناب کنید. باز خورد شما باید متناسب و به دور از بی احترامی باشد. هر زمان موفق شدید همسرتان را به سمت و سویی ببرید که قانع شد رفتارش بیمار گونه است آن زمان، زمان تغییر است زمانی است که همسرتان آمادگی تغییر کردن را دارد. از جمله کارهایی که آن زمان می توانید انجام بدید لیست کردن انتظاراتتان از همدیگر است و بررسی آن انتظارات و برداشتن قدمهایی برای این امر.