چاپ

آریا بانو - سلامانه: به گزارش پایگاه خبری سلامانه؛ روز جهانی کودک بهانه و فرصت کوتاهی است تا با دنیای کودکان بیشتر آشنا شویم. دنیایی که اکثر بزرگسالان فکر میکنند سرشار از قشنگی‌ها، بی‌خیالی‌ها، خوشگذرانی‌ها، بازی‌ها و شادی‌های بی‌خبرانه است و آرزو می‌کنند کاش می‌توانستند مثل کودکان شاد و بی‌غم باشند.
درحالی که دکتر فریبا عربگل، فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان در این باره می‌گوید:
واقعیت این است که در این دنیا نیز غم و اندوه، شکست و ناکامی، سرخوردگی، رقابت، حسادت، خشم و... بسیاری تلخی‌های دیگر وجود دارد که گرچه از دید آدم بزرگ‌ها، کوچک و مسخره به نظر می‌رسد ولی از دید یک کودک مفهوم دردناک و سنگین خود را دارد.
همان ماهی قرمز شب عید که مرگش در دنیای پر مشغله بزرگترها بسیار بی‌ارزش و کم اهمیت است، شروع روز اول مدرسه برای کودکی که اضطراب جدا شدن از مادر و خانواده را دارد، طرد شدن از سوی معلم به دلیل تنبلی و درس نخواندن، دعوا و کتک کاری والدین و... همه و همه اینها ممکن است در ذهن یک کودک همان مفهوم و احساسی را ایجاد کند که مسائلی چون ورشکستگی، شکست عاطفی، جدایی، تصادف، مرگ عزیزان و ... بسیار موارد دیگر برای بزرگترها. مشکلات بهداشت روان در کودکان و نوجوانان شایع‌تر از آن است که مردم فکر می‌کنند. کودکان نیز مانند بزرگسالان به بیماری‌ها و مشکلات روانی مبتلا ‌شوند که در صورت بی‌توجهی و عدم انجام مداخلات مناسب مزمن شده و بر زندگی دوران بزرگسالی اثرات جبران ناپذیری می گذارند و زندگی آینده فرد را در زمینه تحصیلی، شغلی و روابط خانوادگی و اجتماعی دچار مشکل میکنند.
روز جهانی کودک فرصتی است که نه تنها باید کودکان دچار مشکل را دریابیم، بلکه باید مواظب کودکان سالمی نیز باشیم که مشکلات روانپزشکی خاصی ندارند ولی بستر لازم را برای رشد توانایی‌ها و مهارت‌های بالقوه آنها فراهم نشده است، کودکانی که اگر در مسیری درست قرار بگیرند و استعدادها و نیروهای انها شناسایی شده و تقویت شود، می‌توانند جهانی آبادتر و انسانی تر را تقدیم آیندگان کنند.
امید است همان طور که به کوچکترین نشانه‌های بیماری جسمی فرزندمان اهمیت می‌دهیم و درصدد رفع آن برمی‌آییم، در مورد سلامت و بهداشت روانی او نیز دقت کنیم و اطلاعات و آگاهی خود را در این خصوص افزایش دهیم. وقت آن است که برخی از باورها و اعتقادات خود را در مورد بیماری¬ها و درمان‌های روانپزشکی عوض کنیم و به جای انکار و فرار، پذیرش و مقابله را انتخاب کنیم.