آریا بانو -
احساس می‌کنم دیگر در این دنیا کاری ندارم!
١٣٢
٠
خراسان / مردی 69 ساله‌ام و سواد آن چنانی ندارم. این روزها، آماده مرگ هستم و دیگر هیچ آرزویی در زندگی ام ندارم. مشکل خاصی هم ندارم یعنی از زن و بچه‌هایم راضی هستم اما کاری هم در این دنیا ندارم.قبلا که با دوستانم بیشتر رفت و آمد داشتم، حالم بهتر بود اما الان حوصله دیدن آن ها را هم ندارم. پاسخ
در بیشتر افراد برخی کنش‌ها و رفتارهای عینی و ذهنی بر اثر کهولت سن، آرام آرام نمایان می‌شود از جمله کاهش خلق، کاهش میل به زندگی در قیاس با سال‌های جوانی، بی‌حوصلگی و تمایل زیاد به تنهایی و به اصطلاح نداشتن حوصله دیگران و در برخی موارد خلق افسرده و حساس و زودرنج. در مجموع رضایت از خود در دوره پیری رابطه مستقیمی با میزان رضایت‌مندی درونی و بیرونی فرد از خود و محیط پیرامون کنونی‌اش دارد. این‌که چقدر احساس رضایت از گذشته و کارهای خود دارد و این‌که هم اکنون چه شرایط جسمی و روانی دارد، در مجموع نمره حال روانی وی را مشخص خواهد کرد.
پدر و
مادر پیری که به اندازه کافی
سلامت جسمی دارند و از سویی فرزندان آن‌ها نیز زندگی خوبی داشته و مراقبت و ملاطفت کافی را به آن‌ها روا می‌دارند، بی شک حال بهتری خواهند داشت. اما شما چه کنید تا امید به زندگی بیشتر و بهتری داشته باشید؟
برای زندگی‌تان معنا بیابید
افسردگی و غم زدگی دوران پیری، هسته‌هایی دارد با این نام‌ها: من دیگر به درد هیچ کاری نمی‌خورم، من کارم تمام است، احساس مفید نبودن و اضافه بودن و سربار بودن، داشتن افکار و نگرشهای به شدت ناامید کننده و کاهنده میل به زندگی و متاسفانه سوق دادن فرد به مرگ. اما واقعیت چیز دیگری است، اگر دقت کنید در بین دوستان مسن‌تان برخی بسیار سرزنده، مرتب، اهل پیاده‌روی و مطالعه و انجام کارها و وظایف روزمره در حد توان و انرژی‌شان هستند، علت چیست؟ باورهای مخربی که ذکر شد در آن‌ها اثری ندارد یا بهتر بگویم شاید در ذهن‌شان هست ولی به آن بهایی نمی‌دهند چراکه برای زندگی خود حتی در این سال‌ها، معنی و دلیلی دارند و آن‌را بی‌معنا و تمام شده نمی‌دانند.
موثرترین راه درمان برای شما
یکی از بهترین گزینه‌ها و موثرترین درمان‌ها برای شما، شنیدن نگرشهای جالب آن‌ها به زندگی است. با آن‌ها گفت‌و‌گو کنید و از آن‌ها که به خصوص شرایط جسمی و روانی و سنی شان شبیه شماست، بیاموزید که امیدواری و میل به زندگی در 70 سالگی با چه مهارت‌های فلسفی و معناگرایانه‌ای ایجاد می شود و چگونه می‌توان به جنگ ناامیدی رفت.
واقع‌بین باشید
نکته آخر، تعدیل سطح توقعات و انتظارات شما از شرایط خودتان است. هرقدر واقع بینانه تر بنگرید و بیندیشید، آرام‌تر و سهل‌گیرتر خواهید بود. مشکلات جسمی و کاهش برخی توانمندی‌های خاص، طبیعت سن شماست در صورتی‌که ممکن است شما آن را یک معضل تعبیر کنید و دایم باعث رنجش خود و اطرافیان شوید. برای مثال صدای
گوش یا زنگ
گوش یکی از مشکلات شایع در سالخورده‌هاست که فعلا درمان خاص و جدی ندارد و فرد باید با آن سازگار شود، کاهش شنوایی و بینایی نیز بی شک در ارتباط بهینه شما با محیط موثر است و موجب می‌شود برخی موارد را سوال کنید یا حتی از خیر آن بگذرید، همه و همه دنیای جدیدی است که اگرچه با جوانی فرق دارد ولی هرگز متمایز از آن نیست و نباید باعث ناامیدی شما از زندگی شود.
نویسنده : رضا
زیبایی | روان شناس