چاپ

آریا بانو -
لب‌های ورقلمبیده و گونه‌های برآمده؛ چرایی اوج گرفتن جراحی‌های زیبایی 2
k ٤.٧
٠
یک پزشک /کافی است در خیابان راه بروید یا حتی سلفی‌های اینستاگرام را مرور کنید تا متوجه شوید چقدر جراحی‌های زیبایی در سال‌های اخیر، همه‌گیر شده است. اگر پیش از این جراحی زیبایی بیشتر برای اصلاح بدشکلی‌ها مطرح بود، الان دیگر مدت‌هاست که جراحی زیبایی دقیقا برای شبیه شدن چهره‌ها به ستاره‌ها و مشاهیر مد و زیبایی صورت می‌گیرد.
اگر زمانی خانم‌ها تمایل نداشتند که کسی متوجه جراحی زیبایی آن‌ها بشود، الان دیگر با مادی شدن جامعه، کسی دلش نمی‌آید که دیگران با دیدن چهره او، متوجه ثروت خانواده‌اش نشوند و به صورت متاقض دوست دارند که به دیگران نشان بدهند که چقدر پول برای تغییر چهره‌شان صرف کرده‌اند؛ و در این میان اگر این جراحی‌های زیبایی، منجر به ایجاد چهره‌های واقعا دلنشین‌تر و آرامش‌بخش‌تری می‌شد، باز هم جای سپاس داشت.
حاصل کار، گاهی شبیه یک شوخی می‌ماند و ما با چهره‌هایی مواجه می‌شویم که متعاقب جراحی واقعا بدشکل و هراس‌انگیز شده‌اند. با این همه مثلا در قسمت کامنت‌های اینستاگرام می‌خوانیم که عده‌ای، همین چهره‌های بی‌روح دفرمه را می‌ستایند.
گاهی فکر می‌کنیم که نکند همه اوج‌گیری چنین روندی، مختص ایران باشد، اما راست‌اش را بخواهید فرنگی‌ها هم در حال حاضر همین مسیر را طی می‌کنند.
به تازگی یک ستاره مشهور غربی‌های به نام خانم کایلی جنر، با تزریق، لب خود را بسیار بزرگ شد. لب او به اندازه‌ای ناهنجار شده است که در اینترنت و نشریات، بلاگر‌ها و روزنامه‌نویس‌ها، او را دست می‌اندازند.
انجمن جراحان زیبایی آمریکا، سال پیش اعلام کرد که میزان جراحی‌های زیبایی در خانم‌های بین 20 تا29 سال، در حال افزایش است. برای مثال درخواست تزریق پرکننده‌ها و حجم‌دهنده‌های هیالورونیک اسید یا بوتاکس و حلال‌های شیمیایی، 10 درصد بیشتر شده است.
جالب است که متقاضیان چنین اعمالی دیگر نمی‌خواهند که مثلا کمی لب یا انحنا‌های بدنشان واضح‌تر و بزرگ‌تر باشد، آن‌ها می‌خواهند که تغیرات ظاهری‌شان کاملا واضح شود و به زبان عامیانه، کاملا تابلو باشد!
یکی از اعضای انجمن جراحان زیبایی کانادا به نام خانم کتی ریتا هم اشاره می‌کند که در دو سال اخیر، بیشتر گروه درخواست‌کننده برای جراحی‌های زیبایی خانم‌ها بین 28 تا 33 سال بوده‌اند. این در حالی است که سابق بر این، بیشتر خانم‌ها بالای 50 سال یا نوجوان‌هایی که خواستار درمان آکنه بودند، به آن‌ها مراجعه می‌کردند. کار به جایی رسیده ست که خانم‌های 20 ساله هم درخواست بوتاکس می‌کنند!
حالا دیگر کسانی که جراحی زیبایی انجام می‌دهند در شبکه‌های اجتماعی اشاره می‌کنند که جراحی انجام داده‌اند و این امر را زشت یا ناقض زیبایی خدادادی‌شان نمی‌دانند!
چرا که نه! وقتی در امریکا بوتاکس صورت بین 200 تا 400 دلار هزینه برمی‌دارد و وقتی یک سرنگ حجم‌دهنده‌های صورت و لب مثل Restylane یا Juvederm حدود 500 دلار قیمت دارد، یا وقتی که گاهی قیمت یک جلسه لیزر صورت به هزار دلار می‌رسد، چرا این هزینه زیبایی فخرفروشانه اعلام نشود!
زیبا شدن یا زیبا ماندن حق هر کسی است و ما از انجا که مالک بدن خود هستیم، حق داریم که در جهت خشنودی روحی و جسمی خود، تغییراتی در آن اعمال کنیم. اما سؤال این است که ملاک خشنودی، خوشبختی یا زیبایی چیست؟
زمانی بیشتر ستاره‌های سینما، مد یا مانکن‌های نیاز به جراحی‌های زیبایی داشتند، اما حالا دیگر در کشور‌های غربی بلاگرها، ستاره‌های یوتیوب و اینستاگرام هم به این عده پیوسته‌اند. آن‌ها هم دیگر نیاز به تغییر چهره دارند!
محبوب شدن عکس از خود، یا سلفی هم اوضاع را بدتر کرده است. شیفتگان سلفی به صورت نارسیستیک، عکس‌هایی از خود منتشر می‌کنند که پیداست ساعت‌ها برای گرفتن آن وقت صرف می‌کنند، هر چند که اگر از خودشان بگیرید، کتمان می‌کنند! در حالی که معمولا پزشکان توصیه می‌کنند که جراحی‌های زیبایی تا زمان فرم گرفتن کامل صورت، یعنی تا 18 سالگی، به تأخیر انداخته شود، شکیبایی نوجوان‌ها برای اعمال زیبایی در حال کاهش است و آن‌ها نمی‌توانند تا این سن برای جراحی زیبایی بینی یا گونه و لب ساختن، صبر کنند.
چیز‌های نگران‌کننده دیگر؟
یکی از چیز‌های نگران‌کننده، هزاران ویدئوی یوتیوب برای آرایش و گریم که بعضی از آن‌ها به صورت نگران‌کننده‌ای می‌خواهند لایه‌برداری و یا تزریق خانگی ژل را آموزش بدهند؛ و چیز نگران‌کننده دیگر سوء استفاده هوشمندانه شرکت‌های ساخت مواد و ابزار‌های زیبایی است. آیا واقعا فکر می‌کنید که این همه وسایل گران‌قیمت که می‌خواهند مدرن هم نمایانده شوند، می‌توانند صورت شما را زیباتر کنند؟
شبکه‌های ماهواره‌ای، نشریات و کاتالوگ‌ها پر هستند از انواع قرص، دم‌کرده‌ها، دستگاه‌های لاغری موضعی، ابزار‌های تناسب اندام. اما آیا این‌ها می‌توانند معجزه کنند و در حالی که کسی ورزش مرتب نمی‌کند و جمع جبری کالری‌های دریافتی‌اش از کالری‌های مصرفی، بیشتر است، به او اندام متناسب و یا شکم سیکس پک بدهند؟!
و چیز نگران‌کننده دیگر، تغییر معیار‌های زیبایی‌شناسانه همه ماست؟
ما وارد عصری شده‌ایم که گوناگونی صورت‌ها، در حال کاهش یافتن است. تلویزیون، ویدئوکلیپ‌ها، نشریات و رسانه‌های اجتماعی، در حال یکسان کردن مفهوم زیبایی هستند و جراحی‌های زیبایی هم به مردم کمک می‌کنند که واقعا، صورت‌های خود را تغییر بدهند و به ایده‌آل کذایی، نزدیک کنند.
آیا محدود کردن زیبایی به یک نوع لب، گونه، رنگ چهره یا انحنای بدن، کار درستی است؟
مطلب دیگر، جذابیت عرصه زیبایی برای پزشکان، چه در ایران و چه در غرب است.
چرا باید این همه پزشکان ما، مشتاقانه این قسمت را دنبال کنند؟
ملامتشان نکنید، در حالی که در جامعه عملا پزشکانی که بیشترین تلاش را برای سلامتی عمومی می‌کنند، نادیده گرفته می‌شوند و در مقام «عمل»، به پزشکان توانگر بیشتر توجه می‌شود، تا تلاشگران عرصه سلامت، طبیعی است که پزشکان به جای درگیر کردن خود با عرصه‌های پردردسر، به میدان‌های کم‌دردسرتری روی بیاورند که در آن به جای آه و ناله‌ها، با مشتریانی روبرو شوند که با پول نقد، تنها در پی زیباتر کردن هستند.