چاپ

آریا بانو - غزل شماره 383 حافظ در زمان شاه شجاع سروده شده و مربوط به اوایل فرجه و زمانی است که ابر کدورت بر روابط فیمابین سایه افکنده بود. حافظ می‌گوید هرچقدر غم عشق را با طبیبان در میان گذاشتم، نتوانستند عاشق بیچاره غریب را درمان کنند. به معشوقی که هر زمان با یک نفر به سر می‌برد، بگویید از عاشق وفادار که ناله می‌کند، خجالت بکشد.

سرویس فرهنگ و هنر
چندان که گفتم غم با طبیبان
درمان نکردند مسکین غریبان
آن گل که هر دم در دست بادیست
گو شرم بادش از عندلیبان
یا رب امان ده تا بازبیند
چشم محبان روی حبیبان
درج محبت بر مهر خود نیست
یا رب مبادا کام رقیبان
ای منعم آخر بر خوان جودت
تا چند باشیم از بی نصیبان
حافظ نگشتی شیدای گیتی
گر می‌شنیدی پند ادیبان
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
تعبیر فال حافظ شما
هرگز ناامید مباش. در مورد کاری که انجام داده‌ای بیشتر فکر کن تا به نقاط ضعفت پی ببری. قسمتی از این سختی‌ها به خاطر بی‌فکری‌های خود و اطرافیانت است. با کسانی که تجربه بیشتری دارند مشورت کن تا راه درست را بشناسی.
〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰
شاهد فال:
غزل شماره 384 - می‌سوزم از فراقت روی از جفا بگردان