آریا بانو - غزل شماره 384 حافظ غزلی عاشقانه است که در زمان شاه زین العابدین جانشین شاه شجاع سروده شده است. حافظ به محبوب می‌گوید در آتشِ جدا بودن از تو می‌سوزم، از ظلم کردن روگردان شو. به درگاه خدا دعا می‌کند دوری از یار بلای جان من است، بلا را از من دور کن. سپس به معشوق راه و رسم دلبری همچون خرامیدن، پیچاندن زلف و... را می‌آموزد.
سرویس فرهنگ و هنر
می‌سوزم از فراقت روی از جفا بگردان
هجران بلای ما شد یا رب بلا بگردان
مه جلوه می‌نماید بر سبز خنگ گردون
تا او به سر درآید بر رخش پا بگردان
مرغول را برافشان یعنی به رغم سنبل
گرد چمن بخوری همچون صبا بگردان
یغمای عقل و دین را بیرون خرام سرمست
در سر کلاه بشکن در بر قبا بگردان
ای نور
چشم مستان در عین انتظارم
چنگ حزین و جامی بنواز یا بگردان
دوران همی‌نویسد بر عارضش خطی خوش
یا رب نوشته بد از یار ما بگردان
حافظ ز خوبرویان بختت جز این قدر نیست
گر نیستت رضایی حکم قضا بگردان
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
غرور و تکبر تو را از مسیر پیشرفت دور می‌کند. با دوستان خود با صداقت رفتار کن تا در مواقع ضروری به کمک تو بشتابند. فراق و دوری به دوستی و وصال منجر می‌شود. به آنچه داری قناعت کن و زیاده‌طلبی نکن.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 385 - یا رب آن آهوی مشکین به ختن بازرسان
http://www.banounews.ir/fa/News/108226/غزل-شماره-384-حافظ--می‌سوزم-از-فراقت-روی-از-جفا-بگردان