آریا بانو - غزل شماره 372 حافظ در زمان جوانی شاعر و به استقبال غزل سعدی سروده شده و مصراع نخست مطلع غزل سعدی در بیت هشتم غزل حافظ تضمین شده است. حافظ از دل اجازه می‌خواهد تا از شاهراه میکده عبور کند چراکه همگی برای نوشیدن جرعه‌ای یا بهره گرفتن از فیض الهی به در میخانه محتاجیم. شرط مردانگی آن است که طبق عهد ازلی رندی و
عشق بورزیم.
سرویس فرهنگ و هنر
بگذار تا ز شارع میخانه بگذریم
کز بهر جرعه‌ای همه محتاج این دریم
روز نخست چون دم رندی زدیم و عشق
شرط آن بود که جز ره آن شیوه نسپریم
جایی که تخت و مسند جم می‌رود به باد
گر غم خوریم خوش نبود به که می‌خوریم
تا بو که دست در کمر او توان زدن
در خون دل نشسته چو یاقوت احمریم
واعظ مکن نصیحت شوریدگان که ما
با خاک کوی
دوست به فردوس ننگریم
چون صوفیان به حالت و رقصند مقتدا
ما نیز هم به شعبده دستی برآوریم
از جرعه تو خاک زمین در و لعل یافت
بیچاره ما که پیش تو از خاک کمتریم
حافظ چو ره به کنگره کاخ وصل نیست
با خاک آستانه این در به سر بریم
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
تعبیر فال حافظ شما
با تنبلی کردن و به فکر نبودن نمی‌توان کاری را پیش برد. پس بایستی با همت و اراده‌ای قوی‌تر به تلاشت برای رسیدن به مقصود ادامه دهی. روزگار را سخت نگیر و خوش باش. قناعت بهترین داروی هر دردی است.
〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰
شاهد فال:
غزل شماره 373 - خیز تا خرقه صوفی به خرابات بریم
http://www.banounews.ir/fa/News/108142/غزل-شماره-372-حافظ--بگذار-تا-ز-شارع-میخانه-بگذریم