بزرگنمايي:

آریا بانو - آخرین خبر / سایت فوتبالی نوشت: مهمترین بازی هفته یازدهم را تراکتور و استقلال به میزبانی یادگار امام تبریز برگزار می کنند. 
دیدار تراکتور و استقلال، دیداری که در 29 دی ماه 1399 برگزار می شود و تفاوت فراوانی با رویارویی قبلی دو تیم در همین ورزشگاه در 10 آبان 1398 دارد. بخش زیادی (و شاید بتوان گفت همه) جذابیت های آن دوئل پرگل، دیگر وجود ندارد و به احتمال فراوان، جای خالی شان به شدت ملموس خواهد بود. 
* تماشاگر 
آن دیدار در یک ورزشگاه پر از تماشاگر برگزار شد. جا خالی ای در یادگار امام نبود و همین عاملی شد برای ثبت یکی از مهیج ترین بازیهای لیگ نوزدهم. حالا اما خبری از تماشاگر نیست و یادگار امام خالی از هوادار به شدت توی ذوق می زند. شاید بهتر باشد این بازی را به ورزشگاه دیگری منتقل کرد که سکوهای خالی اش کمتر به چشم بیاید. 
* دنیزلی و استراماچونی 
آن بازی، رویارویی مصطفی دنیزلی و آندره آ استراماچونی بود؛ مربیانی که نمی ترسیدند و به فوتبال هجومی علاقه زیادی داشتند. تزریق همین دو حس از نیمکت به ساق مردان داخل زمین بود که باعث شد نمایشی دل انگیز را تماشا کنیم. دنیزلی اصولا در هر تیمی که بوده (پاس، پرسپولیس و تراکتور)، به ندرت به دفاع کردن فکر می کرد و استراماچونی هم با وجود ایتالیایی بودن از استقلال، تیمی تمام تهاجمی ساخته بود که حتی در یادگار امام و برابر تراکتور هم به چیزی جز حمله کردن فکر نمی کرد. حالا اما محمود فکری را داریم که سیاستش در شیرین فراز، نساجی و حالا روی نیمکت استقلال نباختن است و بخصوص در بازیهای بیرون از خانه، مساوی گرفتن. درباره شجاعی هم که اصولا نمی توان درباره رزومه قبلی حرف زد تا به پالس های ذهنی اش رسید. 
* شیخ دیاباته 
استقلال در تبریز به ندرت گل می زد ولی در بازی قبلی، مهاجمی داشت به نام شیخ دیاباته که در اوج آمادگی بود. مهاجمی که در تبریز و جلوی چشم آن همه تماشاگر، هت تریک کرد. حالا اما شیخ هم از آمادگی آرمانی اش دور است و هم از ترکیب اصلی استقلال. علی کریمی هم دیگر در مرکز میدان استقلال نیست تا بدرخشد و آن گل استثنایی را وارد دروازه تراکتور کند. 
* خارجی های تراکتور 
این المان البته می تواند درنهایت به نفع بازی این فصل باشد که در ترکیب فعلی تراکتور، خبری از خارجی های فصل قبل نیست که اصولا فقط بلد بودند پول خوب بگیرند و چندان توانی برای فوتبال بازی کردن نداشتند ولو اینکه با عنوان های پرطمطراقی مثل گران ترین خارجی تاریخ وارد فوتبال ایران شده باشند؛ فورچونه و میمبلا و مازولا. 
* اینها هستند 
رشید مظاهری و احمد موسوی هستند ولی برخلاف سال قبل با پیراهن استقلال و نه تراکتور. مظاهری این بار باید دروازه استقلال را نجات دهد، کاری که در تراکتور موفق نبود هرچند یک سوپر واکنش استثنایی برابر دیاباته داشت. موسوی هم هست که این بار تعویضی نیست و فیکس بازی می کند. بیژن حیدری هم هست که رویارویی فصل قبل را هم سوت زد و البته از همین حالا می توان روی یکی، دو اشتباه مرگبارش در بازی این فصل، شرط بست. میثم تیموری هم هست که یک فصل روی نیمکت استقلال و سکو سپری کرد ولی با پیراهن تراکتور، خودش و توانایی هایش را نشان داد. و البته احسان حاج صفی و اشکان دژآگه هم برگشته اند تا تراکتور شجاعی، پر ستاره تر از همیشه باشد.