بزرگنمايي:

آریا بانو - ایسنا / ناظر و مدرس داوری در ایران معتقد است آوردن و استفاده از VAR در فوتبال ایران با وجود مشکلات معمولی دیگر، کاری دشوار و لقمه‌ای بزرگ‌تر از دهان است.
داوری فوتبال ایران روزهای پرفراز و نشیبی را پشت سر می‌گذارد و عملکرد نه چندان مناسب داوران در هفته‌های ابتدایی لیگ بیستم سبب شده تا انتقادات از جامعه داوری و کمیته داوران افزایش پیدا کند. همچنین نبود امکاناتی مثل VAR و همچنین دغدغه های مالی داوران تمرکز آن‌ها را کمتر کرده و ضریب اشتباهات داوری را بالا برده است.
محسن ترکی، داور بین المللی سابق ایران و ناظر و مدرس داوری در کشور در خصوص اشتباه‌های زیاد داوری در هفته‌های ابتدایی لیگ بیستم اظهار کرد: به هر حال در جامعه داوری پوست‌اندازی شده و داوران جوان زیادی به بدنه داوران لیگ برتری ما اضافه شده‌اند. من قبول دارم که اشتباه‌های داوری زیاد و بیش از حد معمول بوده اما این را باید قبول کنیم که نسلی از داوران سطح بالا و باسابقه ما خداحافظی کرده‌اند و باید جایگزینی برای آن‌ها پیدا شود. به هر حال در هر مقطعی باید از داوران جوان استفاده می شد و اگر قرار نبود در لیگ بیستم به کادر داوری اضافه شوند، چه زمانی باید از آن‌ها استفاده می‌شد؟
وی ادامه داد: میدان دادن به همین جوان‌ها در هفته‌های ابتدایی سبب شد تا اکنون داوران خوبی با پتانسیل بالا برای سال‌های بعد پیدا شوند که بتوان در بازی‌ها سخت روی آن‌ها حساب کرد. به هر حال این کار پشتوانه‌سازی برای داوران باتجربه ما است. همچنین با توجه به سخت و سنگین شدن بازی‌ها در نیم‌فصل دوم، کمیته و دپارتمان، استفاده بیشتر از داوران باتجربه را به آن زمان موکول کرده تا ضریب اشتباه‌ها در بازی هایی که نتایج آن‌ها می‌تواند سرنوشت‌ساز باشد، کمتر شود.
ترکی درباره پاسخگویی ضعیف علیرضا سهرابی و فریدون اصفهانیان در دپارتمان و کمیته داوران اظهار کرد: من این موضوع را هم قبول دارم اما بارها در جلسات مختف متذکر شده‌ام که باید سخنگویی برای کمیته داوران و دپارتمان معین شود تا جواب رسانه‌ها، باشگاه‌ها و مردم داده شود. به نظر من هم بهتر است کسی در سمت سخنگوی کمیته داوران منصوب شود تا صادقانه جواب باشگاه‌ها، رسانه‌ها و مردم را بدهد. یک داور نمی‌تواند از عملکردش و اشتباه سهوی که در یک بازی رخ داده و حتی ممکن است تصمیم آن داور نبوده باشد، صحبت کند اما اگر سخنگویی وجود داشته باشد، هیچ حرف ناگفته‌ای باقی نمی‌ماند.
این مدرس و ناظر داوری در خصوص دغدغه‌های مالی داوران توضیح داد: هیچ‌کدام از داوران ما برای پول قضاوت نمی‌کنند. من این را همیشه در کلاس‌هایم به آن‌ها گوشزد کرده‌ام که این کار نمی‌تواند منبع درآمد باشد و پولی در آن نیست. البته نباید از عشق و علاقه و زمانی که یک داور برای قضاوت می‌گذارد هم سواستفاده کرد. یک داور باید برای آماده نگه داشتن خود، آب‌درمانی، فیزیوتراپی، ماساژ و برنامه غذایی و تمرینی داشته باشد و با توجه به نبود امکانات در کشور ما، هزینه‌ تمرین کردن در یک باشگاه خصوصی بسیار زیاد است و حداقل کار کمیته داوران این است که نگذارند داور دغدغه مالی داشته باشد.
وی ادامه داد: با وجود افزایش حقوق داوران و رسیدن حق الزحمه یک و نیم ملیون تومانی برای هر بازی، باز هم پولی که ما به داور می‌دهیم در حد داوران آماتور اروپا است و از آن‌ها انتظار قضاوتی در حد VAR داریم. به نظر من حق‌الزحمه داوران ما باید 4 برابر شود تا داور انگیزه سوت زدن در لیگ برتر را داشته باشد. متاسفانه الآن تنها انگیزه داوران بین‌المللی ما سوت زدن در سطح‌های بالاتر از مسابقات برون مرزی است و این باعث می‌شود هیچ اهرم فشاری هم برای کمیته داوران نباشد. یعنی اگر داور در یک بازی اشتباه مهمی انجام دهد و 4 یا 5 هفته محروم شود، آن داور بین‌المللی استقبال می‌کند که یک ماه بدون دردسر استراحت می‌کند. داوران بین‌المللی ما تجربه خود را از همین لیگ به دست آورده‌اند و به آن سطح رسیده‌اند و نباید با در نظر نگرفتن دغدغه‌های مالی آن‌ها کاری کنیم که قضاوت در لیگ برتر دیگر برایشان ارزشی نداشته باشد.
ترکی اضافه کرد: کمیته داوران دو سال پیش با اسپانسر فعلی قرارداد امضا کرد و آن اسپانسر هم پول خوبی آورد اما متاسفانه ظاهر قضیه نشان می‌دهد بخش خوبی از آن پول به بدنه داوری اضافه نشده و هیچ امکاناتی هم افزایش پیدا نکرده و این در حالی است که داوران ما، بیلبورد اصلی تبلیغات این اسپانسر هستند. اگر این هزینه به داوری ما اضافه می‌شد، الآن خیلی جلوتر از این حرف‌ها بودیم.
او در خصوص لزوم استفاده از VAR در فوتبال ایران گفت: دو سال پیش و زمانی که مسئول برد بین‌الملل فیفا در حضور کولینا گزارش از کشورهایی که در حال استفاده از این سیستم در آسیا بودند را ارائه می‌داد، ایران یکی از 5 کشور آسیایی شمرده می‌شد که در حال آماده‌سازی برای استفاده از این سیستم بود. حتی فیفا کلاس‌هایی را برای داوران سطح بالا و لیگ برتری ما گذاشت و آن‌ها را آماده کرد اما عوامل دیگر مانع از استفاده از VAR در ایران شد. ما باید قبول کنیم مشکلات سخت‌افزاری زیادی داریم و استفاده درست از این سیستم کمک داور ویدیویی نیز هزینه بالایی دارد. هزینه‌ای که لقمه بزرگ‌تر از دهان برای فدراسیون فوتبال ما به حساب می‌آید. زمانی که ما هنوز نمی‌توانیم مسائل مادی معمولی در فوتبال را حل کنیم، آماده کردن داوران برای استفاده از VAR با جلسات فشرده 2 یا 3 هفته‌ای صورت می‌گیرد و کار راحتی است اما اگر باشگاه‌ها و فدراسیون VAR و مجوز استفاده از آن را می‌خواهند، ابتدا مسائل سخت‌افزاری فوتبال این مملکت را برطرف کنند و سپس به دنبال VAR باشند.