بزرگنمايي:

آریا بانو - تسنیم / راهکارها و علائم مختلفی برای تعیین کافی‌بودن شیر مادر برای شیرخوار وجود دارد؛ با ما در توضیح این مطلب همراه باشید.
رسم کردن منحنی رشد شیرخوار توسط کارشناسان تغذیه یا پزشکان به مادر کمک می‌‌کند تا به‌درستی از وضعیت سلامت و رشد کودک خود مطلع شوند.
نوزادان در روزهای اول زندگی، به‌طور طبیعی معمولاً 3 تا 8 درصد از وزن خود را از دست می‌‌دهند و اگر به‌خوبی از شیر مادر تغذیه کنند در 10 تا 14روزگی دوباره به وزن هنگام تولد خود می‌‌رسند.
شیرخواران بیشترین وزن خود را در سه‌ماهه‌ اول زندگی به‌دست می‌‌آورند؛ هر نوزاد در طول سه ماه اول عمر خود، هر ماه حدود 600 تا 800 گرم وزن می‌‌گیرد و وزن‌‌گیری ماهانه کودک از فاکتورهای مهم رشد کودک به‌شمار می‌‌آید.
روش دیگری که برای تعیین کافی بودن شیر مادر برای شیرخوار به‌کار می‌‌رود، تعداد دفعات و حجم ادرار و مدفوع کودک است.
به‌طور کلی شیرخوار در روز اول تولد باید یک بار یا بیشتر دفع ادرار و مدفوع داشته باشد.
در روز دوم و سوم، سه بار یا بیشتر دفع ادرار و دو تا سه بار یا بیشتر دفع مدفوع در هر روز داشته باشد.
روز چهارم و پنجم، شیرخوار باید به‌طور متوسط 6 بار دفع ادرار و 4 بار دفع مدفوع داشته باشد و از روز پنجم به بعد 6 تا 8 بار در روز دفع ادرار و حداکثر 8 بار در روز دفع مدفوع برای کودک طبیعی است.
علائمی که نشان می‌‌دهند کودک شیر کافی دریافت نکرده
اگر شیرخوار پس از خوردن شیر باز هم بخواهد از پستان مادر تغذیه کند یا مدت زمان طولانی‌‌تری را برای مکیدن شیر صرف کند اغلب نشان‌‌دهنده‌‌ این است که به‌میزان کافی شیر دریافت نکرده است.
بنابراین در ماه‌‌های اولیه زندگی، مدت زمان و میزان شیر خوردن را به‌عهده‌‌ خود نوزاد بگذارید زیرا اغلب نوزادان به‌اندازه‌‌ نیاز خود از شیر مادر تغذیه می‌‌کنند.
رنگ مدفوع شیرخوار از دیگر عواملی است که از میزان کفایت شیر مادر خبر می‌‌دهد؛ از یک‌ماهگی به بعد تعداد دفعات دفع مدفوع به‌تدریج کاهش می‌‌یابد و ممکن است کودک هر چند روز یک بار اجابت مزاج کند که در این صورت اگر مدفوع او نرم و حجیم باشد مشکلی نخواهد داشت.
اما مدفوع خشک یا سبزرنگ در شیرخواران می‌‌تواند نشان‌‌دهنده‌‌ تغذیه‌ ناکافی شیرخوار از شیر مادر باشد.
شیرخوارانی که شیر خشک می‌‌خورند، مدفوع حجیم‌‌تری نسبت به شیرخواران تغذیه‌شده با شیرمادر دارند؛ زیرا پروتئین شیر گاو دو برابر پروتئین شیر انسان (مادر) است که بیشتر آن فرم دیرهضم پروتئین (کازئین) است و پروتئین اضافی از بدن نوزاد دفع شده و باعث افزایش حجم مدفوع او می‌‌‌شود.