آریا بانو - یکی از مهمترین بخش‌های آغاز زندگی مشترک در دنیای امروز، انجام آزمایش‌های پزشکی و ژنتیکی بر پایه آزمایش خون است. بسیار مهم است که مشخص شود زوجین برای ازدواج با مشکل پزشکی رو به رو نخواهند شد.

اغلب افراد در دنیای امروز می‌دانند که پیش از ازدواج باید آزمایش دهند، اما شاید از جزئیات اهمیت این آزمایش بی اطلاع باشند.

رابطه گروه‌های خونی و ازدواج
ازدواج با دختر یا پسری که گروه خونی متفاوتی دارد، خطری برای شما ایجاد نمی‌کند خطر واقعی زمانی است که نوع خون دو نفر کاملا متفاوت البته از لحاظی که خواهیم گفت باشد. به طور کلی دو نوع خون وجود دارد، رزوس Rh مثبت و رزوس Rh منفی. عامل تعیین کننده رزوس، مثبت یا منفی بودن آن است. به یاد داشته باشید گروه خونی فرزند لزوما با پدر و مادر یکی نیست.
ازدواج گروه‌های خونی یکسان
اگر گروه خونی زن و مرد یکسان باشد، هیچ مشکلی پیش نمی‌آید، چون نوع خون هردو یکی است. به عنوان مثال اگر گروه خونی هردو A+ باشد به این معنا است که خون هردو از نوع +Rh است، که بهترین پیوند برای ازدواج می‌باشد.
اگر گروه خونی پدر و مادر یکسان باشد، فرزند شانس بیشتری برای داشتن همان گروه خونی دارد. زن و مردی که گروه خونی مشابه دارند، کم خطرترین پدر و مادر‌ها هستند

بهترین پیوند گروه‌های خونی برای ازدواج
در آزمایشگاه برای تشخیص سازگاری خون را با سه نمونه از گروه A، B و پادتن ترکیب می‌کنند، تا بفهمند پادتن زایی در خون وجود دارد یا خیر و عامل Rh با یکدیگر تطابق دارند یا خیر. اگر گروه خونی زن و مرد یکسان باشد یا RH مشابه داشته باشد، مشکلی ایجاد نخواهد شد. بهترین حالت برای ازدواج این است که زوجین گروه خونی یکسانی داشته باشند. در این حالت، احتمالا فرزند آن‌ها نیز گروه خونی مشابه‌ای با پدر و مادر خود خواهد داشت. هنگامی که گروه خونی زن و مرد یکسان باشد، احتمال تولد فرزندان سالم بسیار بالاست و خطر خاصی سلامت فرزندان را تهدید نمی‌کند. اگر زن و مرد گروه خونی یکسانی نداشته باشند، یعنی به داشتن گروه‌های خونی مناسب برای ازدواج توجه نکنند و یا RH خون آن‌ها متفاوت باشد، ممکن است با مشکل مواجه شوند. گروه خونی فرزند تابع مادر یا پدر خواهد شد. اگر گروه خونی والدین با هم متفاوت باشد، فرزندانی که گروه خونی مشابه با پدرشان داشته باشند، نسبت به فرزندانی که گروه خونی خود را از مادر به ارث برده‌اند از سلامت بیشتری برخوردار هستند.
همانطور که گفته شد، گروه خونی زوجین تاثیری در ازدواج ندارد و نمی‌تواند مانع ازدواج باشد. تنها مشکلی که گروه خونی ناسازگار ایجاد می‌کند این است که اگر گروه خونی جنین مثبت و گروه خونی مادر منفی باشد، در بارداری‌های دوم به بعد، ممکن است سلامت جنین به خطر بیفتد که برای جلوگیری از این اتفاق در بارداری اول به مادر آمپول روگام تزریق می‌شود. به جز این مورد، ازدواج گروه‌های مختلف خونی با یکدیگر هیچ منعی ندارد. البته در صورتی که زوجین با هم فامیل باشند و مشکلات ژنتیکی یا بیماری‌های ارثی مانند تالاسمی در یکی از آن‌ها وجود داشته باشد، ناسازگاری خونی آن‌ها خطرناک بوده و ممکن است به آن‌ها توصیه شود که با هم ازدواج نکنند. با این حال، بهترین پیوند گروه‌های خونی به شرح زیر است:

رابطه گروه خونی و ازدواج
گروه خونی A+
مرد گروه خونی A+ با زن گروه خونی A+ و AB+ سازگار است و زنی که گروه خونی او A+ است با مرد گروه خونی A و O مثبت و منفی، سازگاری دارد و این یک گروه‌های خونی مناسب برای ازدواج است.
گروه خونی O+
مرد گروه خونی O+ با زن گروه خونی B+، A+، O+ و AB+ سازگار است و زن گروه خونی O+ با مردی که گروه خونی او O+ و O- است، سازگاری دارد.
گروه خونی B+
مرد گروه خونی B+ با زن گروه خونی B+ و AB+ سازگاری دارد و زنی که این گروه خونی را داراست با مرد گروه خونی B و O با آر. هاش مثبت و منفی سازگار است.
گروه خونی AB+
مردی که گروه خونی AB+ دارد، با زنی با همین گروه خونی سازگار است و زنی که این گروه خونی را دارد، با تمام گروه‌های خونی سازگاری دارد؛ بنابراین این ترکیب هم گروه‌های خونی مناسب برای ازدواج است.
گروه خونی A-
مردی که گروه خونی A- دارد، با زن گروه خونی AB و A با آر. هاش مثبت و منفی سازگار است و زنی که گروه خونی A- دارد، با مرد گروه خونی O- یا A- سازگاری دارد.
گروه خونی B-
مردی که گروه خونی B- دارد به جز با زن گروه خونی A مثبت و منفی، با تمام گروه‌های خونی سازگاری دارد و زنی که گروه خونی B- دارد فقط با مرد گروه خونی B- و O- سازگار است.
گروه خونی O-
مردی که گروه خونی O- دارد با زنان تمام گروه‌های خونی سازگاری دارد؛ اما زنی که گروه خونی O- دارد، فقط با مردی که گروه خونی O- دارد سازگار است. به این ترتیب گروه‌های خونی مناسب برای ازدواج رعایت خواهد شد.
گروه خونی AB-
مردی که گروه خونی AB- دارد با زنی که گروه خونی AB مثبت یا منفی داشته باشد سازگاری دارد، اما زن دارای گروه خونی AB- با RH منفی تمام گروه‌های خونی، یعنی B-، A-، O- و AB- سازگار است.

چگونگی تشخیص سازگاری خون
برای تشخیص سازگاری یا ناسازگاری خون باید از زوجین نمونه خون گرفته شود. این نمونه‌ها از طریق سیستم AOB و سیستم RH مورد بررسی قرار می‌گیرند. اساس تعیین گروه خونی، وجود آنتی‌ژن‌هایی است که در گلبول قرمز قرار دارند. این مولکول‌های کربوهیدراتی عامل شناخته شدن نوع گروه خونی است. افرادی که گروه خونی آن‌ها A است در سطح گلبول قرمز خود، آنتی‌ژن A دارند و سایر گروه‌ها نیز به همین ترتیب نامگذاری می‌شوند. گروه خونی فردی که گلبول قرمزش فاقد آنتی‌ژن A و B است، O نامیده می‌شود. در سیستم RH، ملاک تشخیص، وجود عامل RH بر روی گلبول قرمز است که باعث مثبت شدن آر. هاش و نبود آن، باعث منفی شدن آر. هاش خواهد شد.
سازگاری خون به سازگاری آنتی‌ژن‌ها بستگی دارد. اصلی‌ترین سیستم دفاعی بدن، آنتی‌بادی‌ها هستند که در پلاسمای خون قرار دارند. این آنتی‌بادی‌ها برای دفاع از بدن، آنتی‌ژن‌های خاص را به عنوان مهاجم، تخریب می‌کنند. افرادی که در خون آن‌ها آنتی ژن A وجود ندارد (یعنی گروه خون آن‌ها A یا AB نیست) در پلاسمای خونشان آنتی‌بادی A دارند و افرادی که در خونشان آنتی‌ژن B وجود ندارد، دارای آنتی‌بادی B هستند. عامل ناسازگاری خون همین آنتی‌بادی‌ها هستند.
به عنوان مثال فردی که گروه خونی A دارد، آنتی‌بادی او B است، اگر به این فرد خونی با گروه B تزریق شود، یا اگر این فرد زن باشد و جنین او گروه خونی B داشته باشد، آنتی‌بادی‌های خون او، خون وارد شده را به عنوان عامل خارجی و مهاجم تشخیص داده و با ساخت پادتن اقدام به تخریب آن می‌کنند؛ بنابراین تشخیص سازگاری خون در مواردی مثل تزریق خون یا بارداری اهمیت زیادی دارد و مانع از بروز مشکلات جدی خواهد شد.