آریا بانو -

برای دیدن این کلیپ لطفا امکان استفاده از جاوا اسکریپت را در مرورگر خود فعال نمایید،و از مرورگر خود را بروزرسانی نمایید

بیگ بنگ / وقتی به آسمان شب می‌نگریم، احساس می‌کنیم آنچه می‌بینیم همان چیزی است که در همین لحظه‌ی زمانی خاص وجود دارد. با این حال اینگونه نیست.
فضانوردان آپولو در سفر به ماه با تأخیر ارتباطی دو ثانیه‌ای روبرو بودند تا سیگنال‌های نور بتوانند یک سفر رفت و برگشتی را داشته باشند. مریخ‌نوردها هم تاخیر ارتباطی چند دقیقه‌ای با زمین دارند و اگر فراتر از منظومه شمسی باشید، مسافت‌های ستارگان بر اساس سال‌ نوری اندازه‌گیری می‌شوند، چون نور بصورت آنی در کیهان منتشر نمی‌شود و با سرعت محدود سیصد هزار کیلومتر بر ثانیه پیشروی می‌کند. این بدان معناست هر زمان که یک شیء دوردست را می‌بینیم در واقع به گذشتۀ آن نگاه می‌کنیم.
با چشم غیر مسلح در شرایط ایده‌آل – تاریکی کامل، عدم آلودگی نوری، بدون ابر، بدون نور مزاحم ماه، نمای کامل آسمان (هر دو نیمکره آسمان) و … – می‌توان حدود 9000 ستاره را مشاهده کرد. هر یک از این ستاره‌ها در کهکشان خودمان وجود دارند، بنابراین هیچکدام از آنها میلیون‌ها سال نوری از ما فاصله ندارند. برخی از این ستاره‌ها هزاران سال نوری فاصله دارند. ستاره شباهنگ درخشان‌ترین ستاره آسمان شب است و حدود 6.8 سال نوری از زمین فاصله دارد، در حالی که دورترین ستاره که با چشم غیرمسلح قابل رویت است V762 Cas در فاصله‌ی بیش از 16000 سال نوری است. اطلاعات ویدئو زیر از پایگاه داده Astronexus HYG بدست آمده است.
با استفاده از یک “دوربین شکاری” می‌توانیم حدود 9000 تا حدود 200 هزار ستاره را مشاهده کنیم. اگر یک “تلسکوپ کوچک” با قطر دهانۀ سه اینچ” داشته باشیم، می‌توانیم تا 5 میلیون ستاره را مشاهده کنیم. و اگر از یک “تلسکوپ آماتور عمیق” با قطر دهانۀ 15 اینچ” استفاده کنیم، می‌توانیم تقریبا 380 میلیون ستاره را در کهکشان خود مشاهده نماییم. ( این مشاهدات ستارگان مربوط به رصد هر دو نیمکره شمالی و جنوبی آسمان است.)

کهکشان راه شیری با گستردگی بیش از 120 هزار سال نوری، حدود 200 تا 400 میلیارد ستاره دارد که عظمت آن در ذهن نمی‌گنجد. این در حالی است که در جهان قابل مشاهده نیز بیش از 2 تریلیون کهکشان وجود دارد. کیهان بطور عجیبی غیرقابل توصیف است و مغز هر متفکری را به چالش می‌کشد. شما در مورد این عظمت چه فکر می‌کنید؟